Dirty – Thirty!
Το να κλείνεις τα 30 δεν ξέρω πως είναι. Θα μάθω όμως σήμερα γιατί το άλλο μου μισό μπαίνει στα -άντα. Ποιο είναι αυτό; Φυσικά το αδερφάκι μου! Η Πετρούλα μου.
Γράφει η Βιβή Μπουγιούρα
Γεννήθηκε στις 8/3/1991. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι η μέρα της γυναίκας! Αφού έχει όλο το πακέτο. Ήθος, καλοσύνη, νάζι και ομορφιά. (γκρίνια και νεύρα εννοείται, αλλιώς δεν θα πληρούσε τις προϋποθέσεις)
Είναι αδερφή μου από τύχη αλλά καλύτερή μου φίλη από επιλογή. Η μοίρα μου να γεννηθώ μετά από εκείνη δεν έγινε τυχαία. Ποια θα με πρόσεχε τα βράδια? Ποια θα μου έκανε κήρυγμα που δεν διαβάζω? Που ξεκίνησα το κάπνισμα; Ωχ Θεέ μου.. Τι πάθαμε όταν με είδε…
Όλη μας την ζωή την περνάμε στο άγχος και την πίεση. Στατιστικές λένε ότι τα αδέρφια είναι το καλύτερο αγχολυτικό και είναι η μοναδική έρευνα που εμπιστεύομαι τόσο πολύ.. Είμαστε τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες! Από μικρή την «ζήλευα» που ήταν τόσο μπροστά από εμένα. Στα ρούχα, στην σκέψη σε όλα. Ζήλευα τόσο πολύ τα αθώα παιδικά της φλερτ. Νόμιζα ότι θα μου πάρει κάποιος την «Πεπέ» μου και θα τον αγαπάει περισσότερο από εμένα (καλά ακόμα το έχω αυτό το άγχος αλλά αυτό είναι άλλο θέμα στην στήλη ψυχολογία) Ήμουν τόσο χαζή όταν την «ρουφιάνευα» στους δικούς μας αλλά πίστευα ότι έκανα το καλό.
Σε όλα τα πρώτα μου ήταν εκεί. Στην πρώτη μου επιτυχία, στην πρώτη μου αποτυχία, στο πρώτο μου ξενύχτι = μεθύσι. Την «φοβόμουν» απεριόριστα. Ακόμα την «φοβάμαι» δηλαδή αλλά αυτό δεν είναι ένα είδος σεβασμού; Σε κάθε μου προσωπικό ή επαγγελματικό βήμα σκέφτομαι πάντα «Παναγία μου, πως θα το πω αυτό στην Πετρούλα;». Αδίκως βέβαια γιατί πάντα είναι υποστηρικτική στο τέλος. Ελπίζω όμως τώρα στα Dirty – Thirty να είσαι ακόμα περισσότερο υποστηρικτική..
Όταν είχαμε τα οικογενειακά μας «θεματάκια» την έβλεπα σαν Θεό έτσι όπως αντιμετώπιζε τα πράγματα. Τόσο ψύχραιμη και δυναμική που θα την ζήλευε ως και η Θάτσερ. Είχε, έχει και θα έχει λύση για τα πάντα αρκεί να της πεις το πρόβλημα όπως είναι. Δεν της αρέσουν τα μισόλογα όπως και τα ψέματα. Είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την κάθε κρίση. Ο λόγος της «σπάει κόκκαλα» και ο ρεαλισμός της, είναι, εκνευριστικός. Δεν χαϊδεύει πότε τα αυτιά κανενός, ούτε καν τα δικά μου που είμαι η μικρή της αδερφούλα (καλά αυτό είναι αστείο γιατί μπροστά της είμαι ένας γίγαντας)
Πηγαίο χιούμορ και γέλια μέχρι δακρύων. Πολλά νεύρα μέχρι (επίσης) δακρύων. Πολλές επιτυχίες, ατελείωτες αποτυχίες. Επαγγελματίας σε ό,τι και αν καταπιαστεί.
Δεν θέλω να γράψω πολύ προσωπικές μας στιγμές γιατί θα με αφορήσεις.
Είσαι σπουδαία, θα είσαι για πάντα το πρότυπό μου. Συνέχισε όπως είσαι και στην τρίτη δεκαετία της ζωής σου. Να έχεις υγεία, φως και αγάπη.
Θα είμαι πάντα η μικρή σου αδερφή.
Θα είσαι πάντα το Πετρουλάκι μου.
Να σε χαιρόμαστε! Dirty – Thirty…
