Η νύχτα μυρίζει.. θερινό σινεμά! Πάρε τον εαυτό σου ή την παρέα σου, διάλεξε το ποτό, το αναψυκτικό και τα πιο μυρωδάτα ποπ κόρν και βρες τη θέση σου στο θερινό σινεμά. Τι ταινία θα δούμε; Το κάλεσμα 3!
Θρίλερ, πολύ σωστά. Γύρω στις 23:00, εκεί όπου παίζουν οι horror movies, παίζει και το κάλεσμα 3, φέρνοντάς μας στις καρέκλες σκηνοθέτη, ν’ απολαύσουμε στιγμές αγωνίας, φόβου και κινηματογραφικού κάλλους.
Ισχύουν άραγε όλα τα παραπάνω;
Έχοντας ήδη δει τα προηγούμενα 2, πήγα με μέτριες προσδοκίες να παρακολουθήσω το τρίτο κατά σειρά Κάλεσμα, την ταινία που υπόσχεται ένα καλά δομημένο θρίλερ. Και πράγματι έμεινα αρκετά ικανοποιημένη.
Η πλοκή του έργου γραμμική. Βρισκόμαστε στο 1981 και έπειτα από τον εξορκισμό του μικρού Ντέιβιντ, το πνεύμα δεν εξολοθρεύεται, μετοικίζει στον Άρνι, προκαλώντας ορυμαγδό φρικτών γεγονότων. Οι διάσημοι ερευνητές υπερφυσικών φαινομένων καλούνται να ανακαλύψουν το μυστήριο. Μέχρι τότε ποιοι θα ζήσουν και ποιοι όχι;
Σκηνές με μουσική επένδυση που κορυφώνει το άγχος του τι θα συμβεί, σκηνές με απόλυτη ησυχία και ερμηνείες που δικαιώνουν τον χαρακτηρισμό της ταινία ως θρίλερ. Το Κάλεσμα 3 είναι μια μάχη ανάμεσα στο απόκοσμο και τον κόσμο του Θεού, ανάμεσα στη δικαίωση του Άρνι λόγω δαιμονισμού ή την καταδίκη του για ανθρωποκτονία.
Το μεμπτό της ταινίας είναι αυτό το επίθετο με το οποίο ξεκίνησα. Η γραμμικότητα. Τόσο στην εξέλιξη της πλοκής (με ελάχιστα flashbacks που όμως δίνουν γραμμική συνέχεια), όσο και στην κορύφωση των γεγονότων. Μέσα σε όλη την ταινία δεν υπάρχει αυτή η δυναμική εκρηκτική σκηνή που θ’ αφήσει το έργο ν’ αποτυπωθεί στο νου του θεατή.
Η επίσκεψη στο θερινό σινεμά αξίζει για την όλη ατμόσφαιρα του έργου και του χώρου παρακολούθησης. Ένα καλογυρισμένο θρίλερ που αξίζει να δεις, αποκτώντας την προσωπική σου εμπειρία.
