Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων..Μια ημέρα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «Ωδή στην αγάπη»
Γράφει η Βιβή Μπουγιούρα
Η πρώτη ημέρα του Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στους ηλικιωμένους. Η κάθε μέρα πρέπει να είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους τρίτης ηλικίας. Είναι αυτοί που μας δημιούργησαν, μας μεγάλωσαν και διαμόρφωσαν ένα σημαντικό κομμάτι του χαρακτήρα μας. Είναι η ιστορία μας.
Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που βλέπει κάποιον ηλικιωμένο και δεν του σφίγγεται η καρδιά. Όχι από λύπηση αλλά από απέραντη αγάπη και ευγνωμοσύνη. Όλοι είναι παππούδες μας και όλες γιαγιάδες μας. Ακόμα και αν έχουν παραξενιές. Ακόμα και αν μας θελουν όλους «στρογγυλούς» ταΐζοντας μας κεφτεδάκια και πατάτες μέχρι να κάνουμε μπαμ.
Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς τους παππούδες μου. Χωρίς να βλέπω ηλικιωμένους να κάθονται σε παρέες και να συζητάνε για την πολιτική, τις συντάξεις, και τα εγγόνια ή παιδιά τους. Στην αρχή η κάθε συζήτηση ξεκινάει με ένταση αλλά όταν έχουν να μιλήσουν για την «κυρά» ή τον άντρα τους η φωνή γλυκαίνει και οι ρυτίδες εξαφανίζονται.
Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι χρειάζονται αγάπη και φροντίδα. Όχι λύπηση. Από εμάς, την νέα γενιά, από την πολιτεία και όλους όσους έχουν να κάνουν με εκείνους. Είναι μια γενιά που έχει περάσει πόλεμο, χούντα και όλη την πολιτική σκηνή που άλλαξε την χώρα. Τώρα, έχει να αντιμετωπίσει μια πανδημία που τους απομόνωσε. Το χειρότερο ομως είναι ότι αυτή η ηλικία, η 3η, είναι αυτοί που προσβλήθηκε από τον ιό και οι περισσότερη δε τα κατάφεραν. Οι ευπαθείς ομάδες και οι μεγαλύτεροι ηλικιακά άνθρωποι. Σε όλους εκείνους που έφυγαν, σε όλους εκείνους που παλεύουν..
Μην τους ξεχνάμε. Να είμαστε έμπρακτα δίπλα τους και να τους ακούμε. Η Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων έρχεται να μας θυμίσει την αγάπη και την ιστορία.
