Το ψωμί ή διαφορετικά o άρτος, αποτελεί το βασικό είδος τροφίμου μας και έχει σημαντική διατροφική αξία. Οι οικογένειες το θεωρούν αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφπής τους. Ετυμολογικά η λέξη ψωμί προέρχεται από το αρχαίο ρήμα ψώω που σημαίνει τρίβω ή αλέθω, εξού και το ψωμίον που είναι το μικρό κομματάκι, δηλαδή η μπουκιά.
Στην Αρχαία Ελλάδα το ψωμί ήταν επίσης πολύ διαδεδομένο. Το αναφέρουν δε οι σημαντικότεροι ιστορικοί και συγγραφείς μας, μεταξύ των οποίων ο Ησίοδος, ο Όμηρος και ο Ηρόδοτος. Μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1800, ο Γάλλος χημικός και μικροβιολόγος Παστέρ, ανακάλυψε τη διαδικασία ζύμωσης, η οποία είναι ένα κρίσιμο συστατικό ενός προζυμιού. Με την πάροδο του χρόνου, οι άνθρωποι άρχισαν να καλλιεργούν ένα είδος μαγιάς και εμπορικά.
Kάθε λαός, ανάλογα τις παραδόσεις του, μπορεί να παράγει και διαφορετικούς τύπους ψωμιού.
Μερικά από τα πρώτα ψωμιά δημιουργήθηκαν στη Μέση Ανατολή. Οι άνθρωποι όμως, οι οποίοι μετανάστευσαν στην Ευρώπη και σε άλλες περιοχές του κόσμου, έφεραν μαζί τους τις δεξιότητές τους στην παρασκευή ψωμιού που έγιναν ευρέως γνωστές.
Σήμερα, σε όλο τον κόσμο και ειδικότερα στην Ελλάδα, η Βιοτεχνική Αρτοποιεία είναι ένας από τους λιγοστούς κλάδους που όχι μόνο αντιστέκεται στην συνεχή εκβιομηχανοποίηση της παραγωγής αλλά και αναπτύσσεται διαρκώς διατηρώντας τη μερίδα του λέοντος στην αγορά του ψωμιού.
