Η διαθήκη άνοιξε και ο Μίκης Θεοδωράκης ορίζει διαχειρίστρια αυτής την προσωπική του γραμματέα από το 1989, Ειρήνη Παρμενίδου.
Επιθυμία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη είναι το σπίτι του κάτω από την Ακρόπολη να μετατραπεί σε μουσείο. Αν αυτό δεν είναι δυνατό τότε ορίζει που θα πρέπει να πάει το αρχείο του και τα προσωπικά του αντικείμενα.
Παράλληλα αναγνωρίζει στη διαθήκη πως το σπίτι δεν του ανήκει νομικά καθώς έχει περάσει στην κόρη του Μαργαρίτα και τον μεγαλύτερο εγγονό του και τη σύζυγό του. Εκφράζει όμως την ελπίδα που θα γίνει σεβαστή η επιθυμία του καθώς όπως λέει οι οικείοι του γνωρίζουν πως όλα έχουν αγοραστεί με χρήματα που προήλθαν από τη δική του εργασία και πνευματικά δικαιώματα.
Τι αφήνει στη Μαργαρίτα
«Στην αγαπημένη μου κόρη Μαργαρίτα – Ασπασία Θεοδωράκη υπενθυμίζω όσα ήδη επί δεκαετίες της παρείχα εν ζωή. Σε χρήματα και ακίνητα, όπως (ενδεικτικά) για την κάλυψη του συνόλου των εξόδων των επαγγελματικών της πρωτοβουλιών και δραστηριοτήτων. Για τη διαβίωση της ίδιας και της οικογένειάς της. Τον εξοπλισμό και τη συντήρηση των σπιτιών και των γραφείων της, για την ανατροφή, την εκπαίδευση και την οικονομική ενίσχυση των αγαπημένων τεσσάρων εγγονών μου και υιών της. Για την απόκτηση όλων των ακινήτων και λοιπών περιουσιακών στοιχείων, που κατά καιρούς περιήλθαν στο όνομά της είτε απ’ ευθείας από εμένα είτε με δικά μου εξ ολοκλήρου χρήματα. Καθώς και το μεγάλο ποσοστό από τις απολαβές από την εκμετάλλευση του έργου μου. Που εισέπραττε επί πολλά έτη και εξακολουθεί να εισπράττει όσο ζω. Όλες αυτές οι εν ζωή παροχές καταλογίζονται σύμφωνα με το νόμο στη νόμιμη μοίρα της.
Το σπίτι στην Ακρόπολη να γίνει μουσείο
Ο Μίκης Θεοδωράκης ορίζει διαχειρίστρια της διαθήκης του την προσωπική του γραμματέα από το 1989, Ειρήνη Παρμενίδου. Βασική του επιθυμία είναι το σπίτι όπου έγραψε πολλά από τα έργα του και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Το σπίτι κάτω από την Ακρόπολη, να γίνει Μουσείο.
Ο Μίκης Θεοδωράκης στη διαθήκη του αναγνωρίζει το γεγονός ότι το εν λόγω σπίτι δεν του ανήκει νομικά εκφράζει την ελπίδα ότι οι οικείοι του θα σεβαστούν την επιθυμία του. Γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι όλα έχουν αγοραστεί με χρήματα που προήλθαν από τη δική του εργασία και πνευματικά δικαιώματα.
Στην παράγραφο 26, ο Μίκης Θεοδωράκης εξηγεί πως το μουσικό του έργο γράφτηκε σε τρία σπίτια. «Στο Παρίσι, που δυστυχώς δεν υπάρχει πια, στο σπίτι μας στο Βραχάτι […] και -κυρίως- στο σπίτι μας κάτω από την Ακρόπολη. Όπου και διαμένουμε ακόμα, εγώ και η σύζυγός μου Μυρτώ».
Ο συνθέτης σημειώνει πως επιθυμία του είναι το σπίτι στου Φιλοπάππου να μετατραπεί σε μουσείο. Προβλέποντας ωστόσο πως η σύζυγός του μπορεί να διαμένει εκεί για όσο το επιθυμεί.
«Στο σπίτι αυτό γράφτηκαν πάρα πολλά από τα σπουδαιότερα έργα μου. Από εδώ πέρασαν πάρα πολλοί σπουδαίοι Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες και πολιτικοί. Επί πλέον, το σπίτι αυτό είναι η τελευταία μου κατοικία. Στην οποία περνώ με τη σύζυγό μου τα τελευταία και πιο δύσκολα χρόνια μου. Με συντροφιά τα αδέσποτα της Ακρόπολης και του Φιλοπάππου, που βρήκαν κι αυτά εδώ ένα καταφύγιο γεμάτο ζεστασιά και αγάπη». σημειώνει χαρακτηριστικά ο αείμνηστος Μίκης Θεοδωράκης.
