Κάποτε η ανάπτυξη της κοινωνικής δικτύωσης φαινόταν να δημιουργούσε ένα περιβάλλον διάδρασης που μεταφραζόταν σε προέκταση των διαπροσωπικών μας σχέσεων. Που γινόταν ψυχαγωγία, νέες φιλίες, κοινωνική ενίσχυση, μοίρασμα σκέψεων και δημιουργικότητας, επικοινωνία και σύνδεση με τους άλλους όπου και να ‘ναι, φλερτ, γνώση…Όλο και περισσότερο τελευταία είναι δύσκολο να αγνοήσει κανείς ότι το ίντερνετ και τα social media έχουν γίνει ο σκουπιδοτενεκές των αρνητικών μας συναισθημάτων και, εντέλει, ο καθρέφτης ενός χειρότερου κόσμου! Και αναρωτιέται κανείς είναι έτσι ή ο κόσμος όντως γίνεται χειρότερος κι αυτό αποτυπώνεται εκεί;
Γράφει η Δήμητρα Ζάφειρα
Γιατί το ίντερνετ έχει γίνει τόσο πρόσφορο έδαφος για να ξεσπά κανείς και πολλές φορές άδικα και άκριτα; Γιατί μπορεί..! Ειδικά στην εποχή της ταχύτητας των ελευθεριών και της διεκδίκησης, δυστυχώς κάποιοι μπερδεύουν την ανόθευτη κακία και την έκφραση θυμού με το “έχω προσωπικότητα”!
Η έλλειψη συνεπειών γι’ αυτά που λέει κανείς και η ανωνυμία, το γεγονός ότι δε χρειάζεται να αναλάβουμε άμεσα την ευθύνη των λόγων μας, μας δίνει το ελεύθερο να ξερνάμε το θυμό μας προς πάσα κατεύθυνση. Θα ήμουν η τελευταία που δε θα ενίσχυα την υγιή έκφραση του οποιουδήποτε, την ελεύθερη έκφραση γνώμης ή διαφωνίας.
Δυστυχώς, όμως, φαίνεται ότι μεγάλο μέρος χρηστών των social media χρειάζεται μαθήματα διαχείρισης θυμού.
Μεγάλο μέρος εκεί έξω έλκεται από το σαρκασμό, την προσβολή και τη δηκτικότητα, αρέσκεται στο να είναι μόνιμα αρνητικός, πικρόχολος και να τσακώνεται με τους πάντες.
Όπως με κάθε μέσο επικοινωνίας, την ευθύνη για τη σωστή ή όχι χρήση του την έχουμε εμείς. Το μαχαίρι ξέρετε κόβει, αλλά εξαρτάται από πού θα το πιάσεις για να μην κοπείς εσύ, αλλά να κάνεις τη δουλειά σου…
Μη βιαστείτε κριτές του ίντερνετ να με πυροβολήσετε!
Γνωρίζω ότι δε σας λέω κάτι καινούργιο. Αυτό, όμως, που ίσως χρειάζεται όλοι να ακούσουμε και που επιβεβαιώνεται από τη δουλειά μου είναι ότι τα αρνητικά συναισθήματα όταν κλείνετε την οθόνη δε φεύγουν!
Ούτε σε αυτόν που έχει υποστεί οποιοδήποτε μειωτικό σχόλιο,ούτε και σ’ αυτόν που μανιωδώς αρέσκεται να ξερνά θυμό. Η δημόσια έκφραση του κακού μας εαυτού, όταν στοχεύει κάποιον συγκεκριμένα, κάθε άλλο παρά ανώδυνη είναι.
Και για τους δύο! Η ανθρώπινη φύση μπορεί να εστιάσει στο φως ή στη δυσλειτουργία. Η δουλειά μου μου έμαθε ότι υπάρχει δύναμη στο φως, υπάρχει όμως και μία ψευδαίσθηση δύναμης που πετυχαίνει ο αρνητικός άνθρωπος όταν γίνεται επιθετικός! Κι αυτό είναι βαθιά εθιστικό!
Στο τέλος της ημέρας το μόνο που μπορείς να ελέγξεις είναι οι δικές σου αντιδράσεις απέναντι στο τί στάση θα έχεις και ποιά θα είναι η παρουσία σου διαδικτυακά. Έχεις ευθύνη! Σκεφτείτε, λοιπόν:
· Πώς επιθυμώ να συμπεριφέρομαι και να αντιμετωπίζω τους άλλους στο διαδίκτυο;
· Τί κινδύνους έχει η χρήση του, η ανταλλαγή περιεχομένου και προσωπικών πληροφοριών;
· Τί πρέπει να κάνω για να προστατεύσω την ιδιωτική μου ζωή;
· Πώς θέλω να χρησιμοποιήσω τα social media;
· Πώς θα λειτουργώ με μεγαλύτερη υπευθυνότητα, αποφεύγοντας να λέω ή να κάνω πράγματα που δε θα έκανα πρόσωπο με πρόσωπο;
Αν τα social media του καθενός είναι κομμάτι του αποτυπώματός του,σκεφτείτε πώς θέλετε να είστε εκεί μέσα πιο ευσυνείδητα.
Η δύσκολη καθημερινότητά μας δε θ’αλλάξει από τον καναπέ, ούτε αδειάζοντας όλα τα πικραμένα σώψυχά μας προς κάθε κατεύθυνση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει μόνο στο να βιώνετε ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΘΥΜΟΥ με καταστροφικές συνέπειες για την υγεία, τη ζωή και τις σχέσεις σας!
Η απόφαση είναι σε κάθε περίπτωση δική μας. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε να επιτεθούμε, μπορούμε να το ξανασκεφτούμε…ότι ένας άνθρωπος και κυρίως ο εαυτός μας, μπορεί να πληγωθεί! Ψυχραιμία χρηστη! Δεν είναι μόδα να είσαι έξαλλος με τα πάντα! Φθείρεσαι..
Πηγή: Dimitrazafeira.gr
