Ο ρόλος που έπαιξαν οι Ελληνίδες στον Ελληνικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν πρέπει να αγνοηθεί, καθώς αυτές οι ηρωίδες συνέβαλαν στη διαμόρφωση της πορείας του αγώνα της Ελλάδας για ελευθερία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Αρκετές γυναίκες ξεχωρίζουν ότι επηρέασαν τον Ελληνικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας , ενώ άλλες – οι οποίες είναι ανώνυμες – θα μένουν πάντα στη μνήμη μας στις καρδιές και τις ιστορίες του ελληνικού λαού για τη γενναιότητά τους και ως σεβαστούς μάρτυρες.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικές από τις πιο αξέχαστες γυναίκες που διαμόρφωσαν την Ελληνική Επανάσταση.
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα: διάσημη ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης
Η Λασκαρίνα παντρεύτηκε δύο φορές και κληρονόμησε μια περιουσία λόγω των γάμων της. Υπάρχουν αναφορές ότι το 1819 η Μπουμπουλίνα εντάχθηκε στη «Φιλική Εταιρεία», την παράνομη οργάνωση που ετοιμαζόταν να διευκολύνει μια επανάσταση κατά της Οθωμανικής κυριαρχίας για την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Η Μπουμπουλίνα έγινε αρχηγός του Ελληνικού ναυτικού στην Ελληνική Επανάσταση όταν στις 13 Μαρτίου 1821 ύψωσε μια ελληνική σημαία που βασιζόταν στη σημαία της δυναστείας των Βυζαντινών αυτοκρατόρων Κομνηνών στο κατάρτι του πλοίου της και ηγήθηκε του στόλου της οκτώ πλοίων στο Ναύπλιο, όπου ξεκίνησε ναυτικό αποκλεισμό.
Ο πλούτος και η περιουσία της ήταν χρήσιμα καθώς ξόδεψε τα περισσότερα πλούτη της για να προμηθεύσει πυρομαχικά και τρόφιμα για ναυτικούς και στρατιώτες.
Θα συνέχιζε να συμμετέχει και σε άλλα ναυτικά εμπόδια και στην κατάληψη της Μονεμβασιάς και της Πύλου. Το 1825 όμως σκοτώθηκε στο μπαλκόνι του σπιτιού της στις Σπέτσες σε οικογενειακή βεντέτα από άγνωστο δολοφόνο.
Μαντώ Μαυρογένους, αγωνιστή για την υπόθεση της ελληνικής ελευθερίας
Γεννημένη το 1796 στην Τεργέστη της Ιταλίας, που ήταν εκείνη την εποχή μέρος της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, η Μαυρογένους μετακόμισε στην Πάρο με την οικογένειά της το 1809 και εντάχθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1820 όταν έμαθε από τον πατέρα της, που ήταν ήδη μέλος της οργάνωσης ότι ετοίμαζαν επανάσταση.
Ήταν πλούσια και καλά μορφωμένη και έπεισε τις φίλες της να δωρίσουν τα χρήματά τους σε προσπάθειες να αυξήσουν τα όπλα για τους Έλληνες που πολεμούσαν στην επανάσταση φτάνοντας μέχρι το Παρίσι για να απευθύνουν έκκληση στις πλούσιες γυναίκες να πλευρίσουν τους Έλληνες.
Η Μαυρογένους πήγε πρώτα στη Μύκονο για να προσκαλέσει τους ηγέτες να συμμετάσχουν στην επανάσταση.
Αμέσως μετά, εγκατέλειψε την οικογένειά της το 1823 για να μετακομίσει στο Ναύπλιο για να πολεμήσει στο επίκεντρο της σύγκρουσης. Έμεινε στο Ναύπλιο μετά τη λήξη του πολέμου και της δόθηκε ο βαθμός του Αντιστράτηγου από τον Καποδίστρια. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, η Μαυρογένους επέστρεψε στη Μύκονο και έχασε τη ζωή της από τυφοειδή πυρετό τον Ιούλιο του 1848.
Η Ραλλού Καρατζά ήταν πριγκίπισσα, ηθοποιός και επαναστάτρια
Γεννημένη πριγκίπισσα το 1799, η Καρατζά έγινε ηθοποιός, σκηνοθέτης θεάτρου και μεταφράστρια. Συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση καθώς φημολογείται ότι έγινε και αυτή μέλος της Φιλικής Εταιρείας, χρησιμοποιώντας την επιρροή της ως ηθοποιός για να βοηθήσει την επανάσταση. Η Καρατζά μετέφρασε και έπαιξε θεατρικά έργα από τη Δυτική Ευρώπη στο «Cişmeaua Roşie» στο Βουκουρέστι, όπου έγινε πολύτιμο όπλο προπαγάνδας για την επανάσταση. Οι αναφορές λένε ότι πέθανε το 1870.
Οι «Μεσολογγίτισσες», ηρωίδες που υπερασπίστηκαν την Ελλάδα στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας
Οι γυναίκες του Μεσολογγίου ή «Μεσολογγίτισσες» μνημονεύονται ως οι γενναίες ηρωίδες που κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης βοήθησαν με πολλούς τρόπους στις προσπάθειες απελευθέρωσης της Ελλάδας από τους Τούρκους.
Όχι μόνο υπερασπίστηκαν τη δυτική Ελλάδα σε όλη τη μακρά πολιορκία της περιοχής, αλλά βοήθησαν και τους στρατιώτες μεταφέροντας υλικά για την κατασκευή οχυρών όπως ξύλα και εργαλεία και βοηθούσαν τους τραυματίες να αναρρώσουν.
Κατά τη διάρκεια της φυγής πολλές από τις γυναίκες του Μεσολογγίου χάθηκαν δίπλα στους στρατιώτες καθώς σφαγιάστηκαν, αιχμαλωτίστηκαν ή αυτοκτόνησαν για να γλιτώσουν από τα βασανιστήρια ή την υποδούλωση στα χέρια του εχθρού τους.
Οι «Σουλιώτισσες» επέλεξαν τον θάνατο από τη σύλληψη
Οι Σουλιώτισσες είναι γνωστές για την ανδρεία τους στον αγώνα αλλά και για το ότι ήταν μαρτυρικές. Πήραν μέρος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της βόρειας Ελλάδας και πέταξαν ακόμη και ογκόλιθους από ψηλούς βράχους κατά τη διάρκεια των μαχών.
Τον Δεκέμβριο του 1803, στον « Χορό του Ζαλόγγου » αυτές οι γυναίκες επέλεξαν να πεταχτούν από τους ψηλούς γκρεμούς όπου κάποτε είχαν πετάξει πέτρες για να αυτοκτονήσουν αντί να αιχμαλωτιστούν από τους Τούρκους.
Aκολουθήστε μας στo Google News
