Η αλλαγή της ώρας σε θερινή (DST – Daylight Saving Time) πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε πολλές χώρες του κόσμου, και συνήθως λαμβάνει χώρα την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου. Μία ώρα μπροστά, θα μετακινηθούν οι δείκτες των ρολογιών την Κυριακή 26 Μαρτίου, καθώς αλλάζει η ώρα.
Ο «πατέρας» της αλλαγής ώρας
Υπογραμμίζεται ότι το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που επιλέγει να γυρίζει τους δείκτες των ρολογιών του κάθε έξι μήνες, καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν.
Η ιδέα αποδίδεται στον Βενιαμίν Φραγκλίνο το πολύ μακρινό 1784 ώστε να υπάρχει διαθέσιμο περισσότερο φυσικό φως κατά τους θερινούς μήνες.
Έναν αιώνα αργότερα υποστήριξε την πρόταση αυτή ο Γουίλιαμ Γουίλετ, ένας Βρετανός επιχειρηματίας που ασχολούνταν με την οικοδομή. Ο Γουίλετ μάλιστα είχε αρθρογραφήσει για το θέμα το 1907 με τίτλο Waste of Daylight, αλλά τελικά δεν κατάφερε να πείσει την Βρετανική κυβέρνηση.
Η τρέχουσα αλλαγή της ώρας, όπως τη γνωρίζουμε δηλαδή σήμερα, βασίστηκε στην πιο επιστημονική προσέγγιση του Νεοζηλανδού εντοµολόγου, Τζορτζ Χάντσον. Ο ίδιος παρατήρησε ότι η μεγαλύτερη διάρκεια της μέρας τους μήνες του καλοκαιριού τον βοηθούσε να συλλέξει περισσότερα έντοµα. Έτσι, έκανε τη σχετική πρόταση το 1895.
Η αλλαγή της ώρας σε θερινή έχει προκαλέσει και συνεχίζει να προκαλεί συζητήσεις και αντιδράσεις.
Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η αλλαγή της ώρας σε θερινή δεν είναι πλέον απαραίτητη, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να προκαλέσει επιπλέον προβλήματα υγείας σε ορισμένους ανθρώπους.
Παρ’όλα αυτά, η αλλαγή της ώρας σε θερινή συνεχίζει να εφαρμόζεται σε πολλές χώρες, και πιστεύεται ότι προσφέρει πολλά οφέλη στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης και της οικονομίας.
Η αλλαγή της ώρας σε θερινή μπορεί επίσης να επηρεάσει τον βιολογικό ρυθμό του ανθρώπου. Κατά τη διάρκεια της αλλαγής της ώρας σε θερινή, οι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται εκτεθειμένοι σε μια επιπλέον ώρα φωτεινότητας, που μπορεί να δυσκολεύει τον ύπνο τους. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν κύκλο αυξημένης κόπωσης, κατάθλιψης και άλλες ψυχολογικές διαταραχές.