Ήμουν μικρή, λογικά ήσουν μικρή ή νέα ή έφηβη ή στα νιάτα σου. Περιμέναμε τα καλοκαίρια, αυτά με τον θαλασσινό αέρα, τις ζεστές βραδιές και τη μουσική στο κασετόφωνο για να νιώσουμε την απίστευτη χαρά.
Και τη νιώθαμε. Ήταν τα καλοκαίρια μας τόσο μαγικά και τόσο ξέγνοιαστα, χωρίς διαρκή ανανέωση σε κάποιο social media feed και χωρίς να πρέπει να στείλουμε 100 μηνύματα για να συνεννοηθούμε που θα βρεθούμε. Απλά ξέραμε ότι θα πάμε στην πλατεία της πόλης ή την αμμουδιά του νησιού και θα καθίσουμε όλο το βράδυ.
Τα πρωινά μας είχαν αργοπορημένο ξύπνημα σε δροσερά λευκά σεντόνια και κορν φλέιξ με γάλα. Η υπόλοιπη ημέρα είχε παραλία με ομπρέλα, σνακ και ατέλειωτο μπάνιο. Το φαγητό μας ήταν κάποιο από τις παραδοσιακές ελληνικές επιλογές λαδερού και το απόγευμά μας είχε δροσερό μπάνιο και βρεγμένο μαλλί.
Το βράδυ χωρίς κινητά βρισκόμασταν και ακούγαμε καινούρια καλοκαιρινά hits, χορεύαμε στους ρυθμούς τους, παίζαμε παιχνίδια, πίναμε δροσερά mocktails και κοιμόμασταν σίγουρα μετά τις 2. Οι βεράντες, τα μπαλκόνια, τα μπαράκια, όλα γέμιζαν με γέλια, φαγητά και ποτά για τους μεγάλους και αυτή την αυθεντική καλοκαιρινή διάθεση που πέρασε μέσα στα καλοκαίρια.
Τώρα, πολλά έχουν αλλάξει. Τα κινητά πολλές φορές μιλάνε για εμάς και οι συζητήσεις μονοπωλούνται από τα γεγονότα, τις εικόνες και τα σχόλια που βλέπουμε στα social. Το μαγαζί διαλέγεται βάσει αστεριών στη Google και τα τραγούδια είναι τα κοινότυπα trap σουξεδάκια.
Ξέρεις πώς μπορείς ν’ αναβιώσεις τα καλοκαίρια των 90s-00s μέσα στο 2021; Αν αφαιρέσεις την προτελευταία παράγραφο και κρατήσεις όλο το υπόλοιπο κείμενο, εφαρμόζοντας κάθε του πρόταση, στο δικό σου ξέγνοιαστο καλοκαίρι. Τι λες;
