Έχουμε συνηθίσει τον ορισμό μίνιμαλ σε όλες τις εκφάνσεις της διακόσμησης και σε όλους τους χώρους. Δεν έχουμε όμως μιλήσει για το cluttercore, το εντελώς αντίθετο.
Και ενώ τόσο καιρό λέμε για το πόσο σημαντικό είναι να μη φορτώνουμε έναν χώρο και να τον διατηρούμε απλό και διαυγές στο μάτι, σήμερα θα μιλήσουμε για το μίξιμαλ cluttercore. Τον όρο που θέλει τη διακόσμηση γεμάτη, όμως σε καμία περίπτωση άσχημα φορτωμένη ή κιτς.
To cluttercore ανακηρύσσει το «clutter» -στα ελληνικά μεταφράζεται ως «χάος»- σε πρωταγωνιστή. Αλλά αν σας έρχονται στο νου εικόνες ακαταστασίας, θα αναθεωρήσετε.
Το «cluttercore» χαρακτηρίζει όλα εκείνα τα σπίτια των καλλιτεχνών που είναι γεμάτα από μικροσκοπικά αντικείμενα, έργα τέχνης και λουλούδια. Αφηρημένες Γραμμές, σε σύνθετους καμβάδες, σε μικροαντικείμενα επάνω σε τραπέζια ή ”πλάτες”, όλα αναδεικνύουν τους χώρους και τους προσδίδουν παιχνίδισμα.
Χρειάζεται να γνωρίζουμε πότε πάμε να φορτώσουμε έναν χώρο με πάσης φύσεως διακοσμητικά, τα οποία νομίζουμε ότι μπορούν, αλλά εν τέλει δεν συνδυάζονται.
Το συγκεκριμένο είδος, πρόκειται περισσότερο για ένα «δημιουργικό χάος», ένα πάντρεμα από ταπετσαρίες και ξύλινες επιφάνειες, πολύχρωμα μαξιλάρια, ενθύμια, κεριά, και μικρά καδράκια, καλάθια γεμάτα περιοδικά, γλαστράκια και άλλες λεπτομέρειες.
Δες περισσότερα ΕΔΩ!
