«Ένας σκύλος σε ένα αγρόκτημα» – Ένα υπέροχο παραμύθι που αξίζει να διαβάσετε στα παιδιά σας, απο τη Μαριάννα Χρηστίδη!
Σε ένα αγρόκτημα μαζί με τα άλλα ζωάκια ζούσε και ένας σκύλος.
Μια μέρα ο σκύλος έπαιζε κυνηγητό με τα προβατάκια και όταν τελείωσε το παιχνίδι είπε σε ένα προβατάκι:
– «Τι όμορφο που είναι το άσπρο τρίχωμά σου, και τι όμορφες μπούκλες που έχει! Στενοχωριέμαι που δεν είναι και το δικό μου έτσι.»
Και το προβατάκι του απάντησε:
– «Ναι όντως είναι όμορφο! Όμως και το δικό σου τρίχωμα είναι ωραίο! Είναι λαμπερό, καφέ, μακρύ και ολόισιο! Και τι ωραία που ανεμίζει όταν τρέχεις!»
Ο σκύλος χάρηκε με αυτά που του είπε το πρόβατο και πήγε να πιει νερό. Όπως έπινε νερό ήρθε δίπλα του η αγελάδα. Ο σκύλος την κοιτάει και της λέει:
– «Αγελαδίτσα είσαι ψηλή, μεγαλόσωμη και έχεις μια μακριά ουρά που σε βοηθά να διώχνεις τα ενοχλητικά έντομα. Δυστυχώς εγώ δεν είμαι σαν εσένα.»
Και η αγελάδα του είπε:
– «Πραγματικά ισχύουν αυτά που λες και είμαι πολύ χαρούμενη που τα έχω! Αλλά και εσύ μπορεί να είσαι μικρόσωμος αλλά τρέχεις γρήγορα, η ουρά σου είναι μικρή και στριφογυριστή, αχ και τόσο χαριτωμένη όταν την κουνάς!»
Του άρεσαν του σκύλου τα λόγια της αγελάδας και είπε να πάει μια βόλτα από το κοτέτσι να παίξει κρυφτό με τις κότες. Όπως έψαχναν κρυψώνα με μία κοτούλα, γυρίζει ο σκύλος και της λέει.
– «Κοτούλα μου τι τυχερή που είσαι που έχεις φτερά με πολλά πούπουλα και μπορείς και κακαρίζεις δυνατά! Εγώ ούτε πούπουλα έχω, ούτε κακαρίζω». Είπε και κατέβασε λυπημένος το κεφάλι.
Και η κότα του απάντησε:
– «Ναι ναι! Χαίρομαι πολύ και για τα φτερά μου αλλά και για την κακαριστή φωνή μου, αν και ενοχλεί κάποια ζωάκια όταν με ακούνε! Αλλά αυτό δεν με πειράζει καθόλου! Και εσύ όμως σκύλε, είσαι εξίσου τυχερός που έχεις τέσσερα πόδια που σε κάνουν να τρέχει γρήγορα αλλά και ένα γάβγισμά που ακούγεται μέχρι το διπλανό αγρόκτημα!»
Ο σκύλος τα σκέφτηκε αυτά που του είπαν η κότα, το πρόβατο και η αγελάδα και διαπίστωσε ότι είχαν δίκιο! Είχε και εκείνος κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ήταν πολύ περήφανος για αυτά!
Αν και χαρούμενος με αυτήν του τη διαπίστωση, ήταν όμως και πολύ κουρασμένος. Οπότε αποφάσισε να κάτσει μαζί με τα γουρουνάκια στον ήλιο να ξεκουραστεί. Όπως λιαζόταν είδε ένα μικρό γουρούνι να κλαίει.
Αποφάσισε να το πλησιάσει και να το ρωτήσει τι έχει:
– «Γουρουνάκι γιατί κλαις? Μπορώ να σε βοηθήσω?»
Και το γουρουνάκι του απάντησε:
– «Στενοχωριέμαι γιατί δεν έχω ράμφος σαν τις κότες, δεν έχω μεγάλα αυτιά σαν της αγελάδας , δεν μπορώ να κάνω «μπεεε» όπως τα προβατάκια και δεν έχω τόσους φίλους όπως εσύ.»
Ο σκύλος σκέφτηκε λίγο και του είπε:
-«Γουρουνάκι ξέρεις τι έμαθα σήμερα? Ότι ο καθένας μας έχει τη δική του ομορφιά και τα δικά του χαρίσματα που τον κάνουν μοναδικό. Και αυτό να ξέρεις είναι το πιο σημαντικό από όλα! Και αν δεν βρεθεί κάποιος να στο θυμίζει, τότε να το λες εσύ κάθε μέρα στον εαυτό σου!»
Ευχαριστούμε τη Μαριάννα Χρηστίδη που μας παραχώρησε το παραμύθι «Ένας σκύλος σε ένα αγρόκτημα» για παιδιά. Διαβάστε το και στα δικά σας!
Μαριάννα Χρηστίδη,
Γεωπόνος Γ.Π.Α. – MSc Διαχείριση Ποιότητας Ε.Α.Π.
