Ας μη μακρηγορούμε με εκτεταμένους προλόγους ως προς το τι είναι φιλία, πώς την ορίζει ο καθένας και τι την χαλά.
Επικεντρωνόμαστε στον τίτλο. Γίνεται ένας άνδρας και μια γυναίκα να είναι φίλοι αν και οι δυο είναι ετεροφυλόφιλοι; Το πλαίσιο αυτό δεν το όρισα στον τίτλο, όμως με αυτού του είδους την φιλία θα καταπιαστούμε. Κοινώς, αν δυο άνθρωποι που a priori γνωρίζουμε ότι θέλουν ένα φύλο και με αυτό το φύλο συνάπτουν φιλία, είναι αληθινή;
Η απάντησή μου είναι πως όχι. Γνωρίζω μέσα από συζητήσεις με γνώστες ψυχολογίας και ανθρώπινης συμπεριφοράς ότι, πάντοτε στην ανάπτυξη μιας φιλίας (πάσης φύσεως), υπάρχει ένας ερωτισμός που κινείται στα πλαίσια της κτητικότητας. Ο/Η φίλος/η είναι δικός μας και αν νιώσουμε ότι κάποιος πάει να τον πάρει με τον οποιοδήποτε τρόπο, δεν μας αρέσει.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι έχουμε ερωτική ή σεξουαλική έλξη. Σε μια φιλία μεταξύ ατόμων που θέλουν το αντίθετο φύλο του φύλλου τους, σεξουαλική έλξη δεν υπάρχει.
Όταν όμως ένας άντρας ετεροφυλόφυλος και μια γυναίκα ετεροφυλόφιλη συνάπτουν φιλία, δεν είναι απόλυτα γνήσια. Υπάρχει λανθάνον ερωτισμός, κρυφός ή ανείπωτος.
Αφήνω παράθυρο σε φιλίες όπου πριν έχει προκύψει κάτι ερωτικό. Εκεί ναι, μπορεί μετά να εξελιχθεί σε κάτι φιλικό.
Επίσης δίνω credits και στις φιλίες ανδρών γυναικών που δεν είναι η απόλυτη φιλία της καθημερινής σχεδόν τριβής, αλλά υπάρχει επαφή μια στο τόσο και κοινό ενδιαφέρον για το να είναι καλά ο ένας και ο άλλος.
Σε καθημερινής βάσης επαφή, η φιλία άνδρα και γυναίκας ξεπερνά κάποια όρια, τα όρια τα οποία έχουν αυτά τα δυο άτομα με τις σχέσεις τους. Η διατήρηση των ορίων σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητη, ειδάλλως η σύγκρουση μεταξύ των εχόντων σχέση θα είναι αναπόφευκτη.
Η ζωή είναι επιλογές και προτεραιότητες. Ό, τι θερίζεις σπέρνεις κοινώς. Αυτό ακριβώς είναι και η φιλία. Και όταν τα σπαρτά δεν είναι ευδιάκριτα, κάτι λάθος έχει γίνει στον θερισμό, έτσι δεν είναι;
