Για εσένα που δίνεις πανελλήνιες και έχεις πολύ άγχος θέλω να σου πω μια ιστορία.
Όταν πριν χρόνια έδινα πανελλήνιες είχα τρομερό άγχος. Αυτό που μπλέκεται μαζί με την κούραση τα ξενύχτια, την ανυπομονησία και την αποστήθιση της ιστορίας που ξεπήδα σε άσχετες στιγμές από το μυαλό.
Όμως για να μην στα πολυλογώ και μετά από μια χρονιά με πολύ διάβασμα και πίεση έδωσα πανελλήνιες. Κάθε μέρα την θυμάμαι, κάθε μάθημα, κάθε στιγμή. Mε αυτό το μούδιασμα στα χέρια που νιώθεις στα χέρια κοιτώντας το μπλε στυλό μπροστά σου.
Και ένα καλοκαιρινό πρωινό βαίνουν τα αποτελέσματα των δικών μου πανελληνίων, εκεί ένιωσα τον κόσμο να γκρεμίζεται.
Είχα κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι περνάω δημοσιογραφία. Και όμως οι βάσεις ανέβηκαν 1000 μόρια. Πέρασα Κομοτηνή…(που;;) δεν θυμόμουν καν ότι είχα δηλώσει φιλολογία, είναι από αυτές τις επιλογές που βάζεις έτσι να υπάρχουν.
Και κάπου εκεί μέσα στην ένταση της ημέρας αποφάσισα να πάω!
Ήταν η καλύτερη απόφαση της ζωής μου, πέρασα 4 απίστευτα φοιτητικά χρόνια. Απέκτησα ένα πτυχίο που θα μου ήταν πολύ χρήσιμο για αυτό που ήθελα να κάνω (και ας μην το ήξερα τότε). Έμεινα μόνη μου και έγινα ανεξάρτητη, γνώρισα τον εαυτό μου, δούλεψα και έβγαλα και δικά μου λεφτά ( που ήταν διπλή ευχαρίστηση να τα ξοδεύω). Έβαλα στόχο να πάρω πτυχίο στα 4 χρόνια ακριβώς και αυτό έκανα, για να συνεχίσω το όνειρο μου!!
Στην συνέχεια γύρισα Αθήνα με ένα πτυχίο που τελικά μου ήταν εξαιρετικά χρήσιμο πάνω σε αυτό που ήθελα να κάνω και λίγο πολύ την συνέχεια την ξέρεις, αφού τώρα “με διαβάζεις”
Δεν θα σου πω μην έχεις άγχος θα ήταν αγχωτικό και ουτοπικό. Άγχος θα έχεις αλλά να έχεις και στο μυαλό σου ότι αφού έχεις διαβάσει και προσπαθήσει, ό,τι και να έρθει καλό θα είναι. Aλλά και να μην είναι, αν κάνεις focus στον στόχο σου θα τα καταφέρεις.
Βάλε τα δυνατά σου και μην ξεχνάς, είναι μόνο η αρχή!
