Η υπερ-ανεξαρτησία είναι μια υπερβολική επένδυση στην αυτονομία και την αυτοδυναμία. Ένας υγιής βαθμός ανεξαρτησίας χαρακτηρίζεται από αυτοπεποίθηση, με την έννοια ότι αισθανόμαστε καλά με την αυτονομία μας και με τα πράγματα που κάνουμε μόνοι μας χωρίς βοήθεια.
Πιστεύουμε ότι η υγιής ανεξαρτησία είναι ένας συνδυασμός του να ξέρεις πότε μπορείς να κάνεις κάτι μόνη σου και πότε πρέπει να ζητήσεις βοήθεια.
Από την άλλη πλευρά, αυτοί που είναι υπερ-ανεξάρτητοι συνήθως έχουν έναν φόβο ή ακραία δυσφορία με το να επιτρέπουν στους άλλους να τους υποστηρίξουν ή να τους βοηθήσουν, ακόμα κι αν είναι εις βάρος τους.
Πώς μοιάζει η υπερ-ανεξαρτησία;
Μπορεί να κάνει κάποιον απρόθυμο να στηριχθεί στον σύντροφο του για συναισθηματική υποστήριξη σε μια περίοδο που πραγματικά παλεύει με άγχος για τη δουλειά. Ή, ένας γονέας δύο παιδιών μπορεί να νιώσει την ανάγκη να «τα κάνει όλα» και να προσπαθήσει ακούραστα να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις εργασίας, ανατροφής των παιδιών, νοικοκυριού και σχέσης, ενώ σπάνια ζητά από τον σύντροφό του ή την ευρύτερη οικογένειά υποστήριξη.
Η υπερ-ανεξαρτησία υποδηλώνει κάποιο τραύμα;
Η υπερβολική ανεξαρτησία δεν είναι ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας, αλλά περισσότερο ένα χαρακτηριστικό επιβίωσης που αναπτύχθηκε μέσω δυσμενών εμπειριών. Ορισμένες από τις παιδικές εμπειρίες που οδηγούν σε υπερβολική ανεξαρτησία είναι η συναισθηματική ή σωματική παραμέληση στην παιδική ηλικία.
Το να ζεις σε μια κουλτούρα που επαινεί και προωθεί την ανεξαρτησία με κάθε κόστος μπορεί επίσης να παίξει ρόλο. Αν μεγαλώσεις σε ένα περιβάλλον όπου εκτιμάται η ανεξαρτησία, αυτό μπορεί να σε επηρεάσει.
Η υπερβολική ανεξαρτησία μπορεί να επηρεάσει πολλά σημεία της ζωής ενός ατόμου. Στον χώρο εργασίας, ένα υπερ-ανεξάρτητο άτομο μπορεί να απορρίψει βοήθεια. Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε λάθη στη δουλειά. Ή μπορεί να αναλάβει ευθύνες πέρα από τις δυνατότητές του. Επίσης στις προσωπικές σχέσεις μπορεί να μας απομακρύνει από τους κοντινούς μας ανθρώπους.
