Η ανατροφή των παιδιών είναι ένα όμορφο ταξίδι για τους γονείς, μέσα από το οποίο εξελίσσονται και εκείνοι σε ευσυνείδητους και ευαισθητοποιημένους ανθρώπους.
Και παρ’ όλες τις δυσκολίες – που σίγουρα θα αντιμετωπίσουν μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια-προσπαθούν εν τέλει να δώσουν τα κατάλληλα εφόδια στα παιδιά τους ώστε να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετύχουν όσα επιθυμούν στη ζωή τους!
Γράφει η Μαριάννα Χρηστίδη
Γενικά, θεωρώ πως ο ανταγωνισμός είναι μια κινητήριος δύναμη για εξέλιξη σε επαγγελματικό επίπεδο. Παρ’ όλα αυτά, όσον αφορά όμως τα παιδιά καλό είναι να μη γίνονται συγκρίσεις και να μην ξεχνάμε πως η ανατροφή των παιδιών δεν είναι αγώνας δρόμου για να υπάρχουν στο τέλος νικητές και χαμένοι. Όσοι γονείς προσπαθούν είναι σίγουρα νικητές!
Παρακάτω θα αναφέρω κάποια παραδείγματα συζητήσεων για διάφορα θέματα που γίνονται μεταξύ μαμάδων. Και λέω «μαμάδων» γιατί συνήθως εκείνες γίνονται μάρτυρες τέτοιων καταστάσεων- όχι ότι δεν μπορεί και ένας πατέρας να βιώσει αντίστοιχες καταστάσεις. Οπότε, θα τα παρουσιάσω από την σκοπιά της μητέρας.
Επιστροφή στην εργασία και μεγάλωμα των παιδιών
Ακολουθεί υποθετικός διάλογος:
-Θα επιστρέψεις στη δουλειά σου?
-Ναι σε λίγους μήνες. Θα στείλω τη μικρή παιδικό σταθμό και θα βοηθάει και η μητέρα μου.
-Θα αφήσεις το παιδί σου να πάει σε παιδικό? Ξέρεις τι θα γίνετε εκεί? Δεν θα είσαι μπροστά! Και αν δεν της φέρονται καλά? Και αν κολλήσει ιώσεις? Και αν δεν τρώει όπως πρέπει? Κτλ κτλ
Άλλος υποθετικός διάλογος για το ίδιο θέμα:
-Θα επιστρέψεις στη δουλειά?
-Όχι. Αποφασίσαμε με τον άντρα μου να μείνω με το παιδί.
-Α δεν είναι σωστό. Άλλες μαμάδες ξέρεις τι κάνουν? Τα συνδυάζουν τέλεια κα τα δύο και συνεισφέρουν και οικονομικά στο σπίτι.
Με λίγα λόγια, αν επιστρέψουν στην εργασία τους είναι ανεύθυνες, γιατί θα αφήσουν το παιδί τους σε γιαγιάδες, παιδικούς σταθμούς, νταντάδες κτλ. Αν δεν επιστρέψουν στην εργασία τους τότε είναι κακομαθημένες . Και στις δύο περιπτώσεις θα πρέπει να χουν τύψεις δηλαδή.
Θηλασμός των παιδιών
Ακολουθεί υποθετικός διάλογος:
– Θήλασες?
– Όχι.
– Μα γιατί δεν θήλασες? Ξέρεις τι κακό έκανες στο μωρό σου? Μήπως δεν είχες υπομονή? Πήγες στην εύκολη λύση με το ξένο γάλα. Κακώς.
Άλλος υποθετικός διάλογος για το ίδιο θέμα
– Θήλασες?
– Ναι
– Πόσο?
– Μέχρι ο μικρός μου να κλείσει τα 2,5 χρόνια
– Τόσο πολύ? Μα καλά δεν ξέρεις ότι πρέπει το πολύ στο χρόνο να του το κόψεις? Δεν είναι σωστό ένα παιδί 2,5 ετών να θηλάζει. Έπρεπε να του το κόψεις νωρίτερα. Δεν θα είχες τη θέληση.
Όπως και στην περίπτωση της εργασίας παραπάνω καταλαβαίνουμε πως ότι και να διαλέξει μια μητέρα πάλι κάτι λάθος θα κάνει σίγουρα!
Διατροφή των παιδιών
Αν μια μαμά ψωνίζει μόνο βιολογικά λαχανικά, ενώ μια άλλη ψωνίζει λαχανικά από την λαική δε σημαίνει ότι η μια αγαπάει περισσότερο το παιδί της από την άλλη. Επίσης αν μια μητέρα έχει το χρόνο και τη διάθεση να μαγειρεύει όλα τα γεύματα και τα σνακ του παιδιού της δε σημαίνει πως μια άλλη μητέρα που δεν το κάνει είναι κακή μητέρα.
Σύγκριση επιδόσεων
Ο γιος της μιας μαμάς παίρνει συνέχεια καλούς βαθμούς στο σχολείο ενώ η κόρη της φίλης της όχι. Και δυστυχώς το πιο πιθανό είναι η μαμά με το γιο να καμαρώσει για τους βαθμούς του στην άλλη μαμά ενώ γνωρίζει τις αποδόσεις της κόρης της φίλης της. Θα τη φέρει σίγουρα σε δύσκολη θέση και θα νομίζει ότι εκείνη κάτι έκανε λάθος. Ενώ δεν έχει κάνει κάτι λάθος. Απλά η κόρη της μπορεί να μην περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο αλλά να γίνει μια εξαιρετική κομμώτρια για παράδειγμα!
Με λίγα λόγια θα σε κρίνουν για ο,τι κι αν κάνεις! Λάθος!
Και αν τυχόν το κάνεις κ εσυ η ίδια άθελά σου, τότε σταμάτησε το αμέσως! Μόνο άγχος και τύψεις δημιουργούν τέτοιες συζητήσεις προς τις άλλες μαμάδες. Κάθε γονιός που προσπαθεί για το καλύτερο για το παιδί του και βάζει τα δυνατά του για να το επιτύχει δεν χρειάζεται ούτε κριτική, ούτε συγκρίσεις, ούτε σχόλια.
Συμβουλές για την ανατροφή των παιδιών
Είναι πολύ σημαντικό να μαθαίνουμε τα παιδιά μας να είναι ήρεμα, να συζητάμε μαζί τους όσα τα απασχολούν, να τα γεμίζουμε όμορφες εμπειρίες και να τα ωθούμε να κάνουν ό,τι αυτά θέλουν στη ζωή τους. Ως γονείς οφείλουμε να είμαστε το στήριγμά τους και όχι να τα πιέζουμε να κάνουν όσα επιβάλλει η μάζα και οι τάσεις της εποχής. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, έτσι και τα παιδιά μας!
Τέλος να αναφέρω πως σαν τρίτοι θεωρώ υποχρέωση μας να επεμβαίνουμε μόνο σε περιπτώσεις που είναι απαραίτητο πχ περιστατικά σωματικής βίας. Όπου και εκεί
ενημερώνουμε τους κατάλληλους φορείς (σχολεία, αστυνομία κτλ), και εκείνοι πράττουν καταλλήλως.
Μαριάννα Χρηστίδη,
Γεωπόνος Γ.Π.Α. – MSc Διαχείριση Ποιότητας Ε.Α.Π.
