Θα υπάρχει μια στήλη που θα είναι η αληθινή ιστορία ενός άντρα. HisStories.
Δεν θα μάθετε ποιος είναι και η υπογραφή του θα είναι με ψευδώνυμο. “Αρσέν Λουπέν” . Το γιατί επέλεξε τον τζέντλεμαν κλέφτη του Netflix θα το μάθετε εν καιρώ…
Είχε ξημερώσει. Η τουλάχιστον ετσι έλεγες.
Σηκώθηκες και βγήκες απο τη σκηνή. «Νεογέννητη». Με ξύπνησες. Ήθελες να βγω απο τη δικη μου γρήγορα. Για να βουτήξουμε. Κοιμόμασταν χωρια.
Ηταν, ίσως, η αγαπημένη μας ώρα.
Οταν οι άλλοι κοιμούνταν ακομη- κυριολεκτικά και μη.
Τότε που η θαλασσα ηταν ήρεμη και εσυ δεν ήθελες να τρέξεις κατα πάνω της.
Μαλλον για να σε αγκαλιάσει η γαλήνη της.
«Ειναι ευαίσθητη η θαλασσα τετοια ώρα. Εγω θα μπω. Θα ερθεις;»
«Θα έρθω σε λιγο».
Ήθελα να δω την «επικοινωνία».
Οταν η θαλασσα θα αγκάλιαζε την ευαισθησία σου. Θα της μιλούσε καλύπτοντας καθε τι δικο της. Θα της γέμιζε ολα τα κομμάτια που σου άξιζαν.
Και θα είχε ησυχία. Εκείνη θα σε υποδεχόταν απαλά. Μάταια θα προσπαθούσε να αντέξει το ειναι σου.
Ξερεις οι θάλασσες καταπίνουν τους ανθρώπους.
Μονο οι τολμηρά ευαίσθητοι μπορούν πραγματικά να την αντέξουν.
Να γίνουν ενα με αυτη.
Βγήκες βρεγμένη. Θυμιζες καποιο καλοκαίρι, πάνω σε μια αιώρα.
Η γαλήνη σου είχε καλύψει τη δικη της.
«Τωρα ξημέρωσε».
