Θα υπάρχει μια στήλη που θα είναι η αληθινή ιστορία ενός άντρα. HisStories.
Δεν θα μάθετε ποιος είναι και η υπογραφή του θα είναι με ψευδώνυμο. “Αρσέν Λουπέν” . Το γιατί επέλεξε τον τζέντλεμαν κλέφτη του Netflix θα το μάθετε εν καιρώ…
HisStories: Μονόλογος.
Πράξη 1η
«Ρε παιδάκι μου σύνελθε λιγακι, σύνελθε».
«Εγώ να συνέλθω; Εγώ είμαι μια χαρά»
«Ναι το βλέπω…»
«Όλα τα ξέρεις πια».
«Εσυ τα ξέρεις όλα. Ποιος μιλάει».
«Άρχισες πάλι; Σταματα να λες λόγια, πράξεις θέλω»
«Εντάξει σταματάω….»
Μονόλογος.
Πράξη δεύτερη
Το πολύ φως καμία φορά σκοτώνει τον ερωτισμό. «Κλεισε τα φώτα νύσταξα».
«Απο τώρα μωρε; Ολο νωρίς κοιμάσαι και εγώ θέλω να μείνω ξύπνια μαζί σου». «Αλήθεια δεν αντέχω την Παρασκευη θα ξενύχτησουμε. Έλα να κοιμηθούμε μαζί και να ξυπνήσουμε αγκαλιά και να σε σπρώχνω και να με σπρώχνεις απο τη ζέστη. Αφού θα με κλωτσάς πάλι το πρωί και θα είμαι σχεδόν έξω από το κρεβάτι»
«Κάθε Παρασκεύη λες τα ίδια και ξενυχτάμε το Σάββατο».
«Ναι αλλα σαν τις Παρασκευές και τα Σάββατα μας δεν έχει. Που καθόμαστε όλη μερα σε έναν καναπέ αγκαλιά και σκεπαζομαστε κάνοντας αγκαλιές. Που χαζό βλέπουμε τηλεόραση. Που σε παω βόλτες και κρατιόμαστε χέρι χέρι. Που μου λες «εσυ μου έλεγες οτι χέρι χέρι περπατάνε τα ζευγαράκια και τωρα περπατάμε χέρι χέρι και ειμαστε το ζευγάρι που φοβόσουν οτι θα γίνουμε».
Που αποφασίζουμε να μην βγούμε για να μείνουμε μαζί. Που λέμε ψέματα σους φίλους μας. Που κάνουμε σεξ και γελάμε με τα ανθρωπάκια. Που λεω οτι θα σου μαγειρέψω και μου μαγειρεύεις εσύ.
Που μου ζητάς να σταματήσω να τρωω και μου φωνάζεις τοσο γλυκά και εγω τρωω επίτηδες για να μου την λες και να γελάμε . Που κοιμάσαι τα μεσημέρια στο στήθος μου και εγω διαβάζω τα δικά μου.
Που τσακωνόμαστε για την πολιτική και για τους αριθμούς. Που θυμώνεις με το παραμικρό και σε παίρνω αγκαλιά. Ξερεις ρε παιδί μου οι Παρασκευές και τα Σάββατο μας ».
«Ναι αλλά και σήμερα μπορούμε να το κάνουμε και να αράξουμε ετσι.»
«Εγω θα κοιμηθω σου λεω δεν αντέχω»
«Εγω δεν κλείνω το φως. Κοιμήσου εσυ. Εγω θα κατσω ξύπνια».
Και τελικα δεν το έκλεισες. Και πέρασαν οι μέρες. Και τελικά χαθήκαμε.
Εγώ σου ειχα πει να κλείσεις το φως. Πολλές φορές. Θυμασαι ρε γαμώτο; Τωρα ειναι αργά.
Απο τότε τις Παρασκευές και τα Σάββατο κοιμάμαι με το φως ανοιχτό.
