Η Ευγενία Παναγοπούλου θα πρωταγωνιστήσει στην επερχόμενη παράσταση «Ρίτα», η οποία είναι ένα βραβευμένο έργο της Ισπανίδας Μάρτα Μπουτσάκα και θα κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα 23/10 στο Θέατρο 104 στο Γκάζι.
Ένα σεντούκι αναμνήσεων ανοίγει επί σκηνής, και με παιχνιδιάρικο τρόπο,ξεδιπλώνει στιγμές, ευτράπελα ,συγκρούσεις και κυρίως: αλήθειες.
Γιατί στη ζωή, η αλήθεια είναι απαραίτητη, αλλά χωρίς την αγάπη, είναι ανυπόφορη…
«’Εσύ μέχρι πού θα έφτανες για κάποιον που αγαπάς ?’»
Ο Τόνι και η Στέλλα είναι αδέρφια. Ο Τόνι δρα γρήγορα και αποτελεσματικά και θέλει να έχει τον έλεγχο των πάντων. Η Στέλλα εξετάζει αργά όλες τις παραμέτρους, είναι αναβλητική και αφήνει τους άλλους να αποφασίζουν για εκείνη.
Ρίτα λένε τη μητέρα των παιδιών, όπως επίσης Ρίτα, λένε και τη σκυλίτσα του Τόνι. Εν αντιθέσει με τα δύο αδέλφια, οι δύο Ρίτες έχουν ένα κοινό: άνοια.
Το κοινό αυτό σημείο, θα ανατρέψει κάθε σταθερά και κάθε πιστεύω που έχουν τα δύο αδέλφια.
Στη σύγχρονη μαύρη κωμωδία αυτή, τα δυο αδέρφια μέσα από ευτράπελα και συγκινητικές στιγμές, πραγματεύονται τον θεσμό της οικογένειας, τους δεσμούς των μελών της, την ηθική στο ζήτημα της ευθανασίας και την δυσκολία να αφήσουμε ”να φύγουν” οι άνθρωποι που αγαπάμε. Πόσο εύκολο είναι να παραμείνει κανείς αξιοπρεπής, όταν η άνοια του χτυπά την πόρτα.
Η Ευγενία Παναγοπούλου μιλά στο HerNews και τη δημοσιογράφο Κατερίνα Αλεξανδρίδου
Θα πρωταγωνιστήσετε στην επερχόμενη παράσταση «Ρίτα». Πείτε μας μερικά λόγια για το έργο
Η «Ρίτα» είναι το νέο έργο και ήδη βραβευμένο στην Ισπανία, της Μάρτα Μπουτσάκα. Ανεβαίνει πρώτη φόρα στην Ελλάδα και όλα τα εύσημα πρέπει δικαιωματικά να πάνε στον Απόστολο Ψαρό που το βρήκε. Είμαι πολύ χαρούμενη και πολύ υπερήφανη ήδη για αυτή τη δουλειά. Είναι το πρώτο μου προσωπικό βήμα στο θέατρο και είναι η δεύτερη πιο σημαντική στιγμή μου στην μέχρι τώρα καλλιτεχνική μου πορεία. Είναι η ιστορία δυο αδερφών, του Τόνυ, που υποδύεται ο Απόστολος Ψαρρός και της Στέλλας.
Η μητέρα μας είναι ήδη σε οίκο ευγηρίας αντιμετωπίζοντας την νόσο Αλτσχάιμερ. Εμείς προσπαθούμε μέσα απο μια καθημερινότητα, με τα δικά μας προβλήματα ο καθένας να διαχειριστούμε όλο αυτό που της συμβαίνει. Παράλληλα, ο Τόνυ έχει ένα σκυλάκι που της έχει δώσει το όνομα της μαμάς. Θα διαγνωστεί με μια ανίατη ασθένεια. Από εκεί και κάτω όλα θα ανατραπούν όταν θα κλιθούν, θέλοντας και μη, να πάρουν κάποιες αποφάσεις. Φυσικά η σχέση τους θα δοκιμαστεί και όλα θα συντελέσουν σε ένα τέλος τόσο αληθινό, ουσιαστικό και αναπόφευκτο.
Τι πραγματεύεται ο δικός σας ρόλος;
Η Στέλλα είναι κόρη του Νίκου και της Ρίτας. Έχει έναν μεγαλύτερο αδερφό τον Τόνυ. Είναι ογκολόγος στο επάγγελμα και παντρεμένη με τον Γιάννη. Τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να αντιμετωπίσει μαζί με τον αδερφό της την ανίατη ασθένεια της μητέρας τους που είναι το Αλτσχάιμερ. Δυστυχώς όμως δεν έχει καταφέρει μέσα της να αποδεχτεί αυτό που συμβαίνει στην μητέρα της. Η γνώσεις της τη βοηθούν μόνο θεωρητικά, γιατί πρακτικά το μόνο που θέλει είναι συνεχίσει να είναι η μικρή κόρη. Ένας ρόλος που δεν καταφέρνει ποτέ να αποτινάξει απο πάνω της, ούτε όταν τελείωσε την ιατρική, ούτε όταν αγόρασε διαμέρισμα, ούτε όταν παντρεύτηκε. Είναι φιλήσυχη, ζει την ζωή της χωρίς πολλές εντάσεις και μόνο κάτι που είναι εκτός προγράμματος μπορεί να την βγάλει εκτός εαυτού. Αναβάλλει κάθε απόφαση που καλείτε να πάρει και αφήνει τους άλλους να αποφασίζουν για εκείνη. Τώρα είναι η πρώτη φόρα στη ζωή της που θα κληθεί να αποφασίσει για κάτι.
Η Στελλα μου έχει διδάξει πολλά. Φέτος συμπτωματικά ήταν μια χρονιά που κλίθηκα να πάρω πολύ σημαντικές αποφάσεις. Είναι ένας ρόλος που με έχει δυσκολέψει ιδιαίτερα γιατί ακροβατώ ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα.
Γιατί θεωρείτε ότι πρέπει να έρθει ο κόσμος να παρακολουθήσει την παράσταση;
Πόσο δύσκολη ερώτηση… Πιστεύω ότι ο καθένας κάτι θα πάρει μαζί του απο την παράστασή μας επιστρέφοντας στο σπίτι. Είναι ένα σύγχρονο έργο με αναζητήσεις του τώρα. Αυτό είναι κάτι που το ξεχωρίζει. Είναι κάτι καινούργιο, φρέσκο που δεν ξέρεις τι γίνεται οπότε αυτό απο μόνο του εύχομαι να εξιτάρει την περιέργεια του θεατή. Τέλος ο Αποστολής και εγώ κάνουμε μια προσπάθεια που θεωρώ ότι έχει να δώσει κάτι πολύ ουσιαστικό και συγκινητικό στους θεατές που θα μας επιλέξουν.
Υπάρχει κάποιο κοινωνικό μήνυμα που θέλει να περάσει η «Ρίτα» ;
Έχει πολλά κοινωνικά μηνύματα το έργο φανερά και κρυμμένα. Το θέμα θα είναι πάντα τι θα αποφασίσει να πάρει ο θεατής στο σπίτι.
Σκοπεύετε να ταξιδέψετε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ώστε να έχει την ευκαιρία ο κόσμος που βρίσκεται εκτός Αθηνών να παρακολουθήσει την παράσταση;
Είναι κάτι που θα το θέλαμε πολύ και οι δύο. Δεν έχουμε κάνει κάποια κίνηση ακόμα γιατί θέλαμε να μείνουμε συγκεντρωμένοι στο “εδώ”. Ευχόμαστε να πάει τόσο καλά η «Ρίτα» μας και να ταξιδέψει και σε άλλα μέρη της Ελλάδος.
Ποια είναι τα δικά σας συναισθήματα όταν βρίσκεστε πάνω στη σκηνή και υποδύεστε τον δικό σας χαρακτήρα;
Η σκηνή για εμένα είναι η απόλυτη ελευθερία μου και ο μεγαλύτερος φόβος μου. Σίγουρα σας ακούγεται οξύμωρο, αλλά έτσι το νιώθω. Η οδηγία του σκηνοθέτη μου που έχω συνεχεία στα αυτιά μου, είναι αντίσταση και αλήθεια. Προσωπικά με συγκινεί σε απίστευτο βαθμό το έργο, ο ρόλος μου, η συνεργασία με το Θέατρο 104, τον Αποστόλη. Σε αυτή τη δουλειά αισθάνομαι ότι έχω ξεπεράσει τον εαυτό μου. Νιώθω πλέον πιο ώριμη υποκριτικά και πιο αγχωμένη απο ποτέ.
Που και πώς μπορεί ο κόσμος να προμηθευτεί το δικό του εισιτήριο ;
Από το ταμείο του Θεάτρου 104, που βρίσκεται στην Ευμολπίδων 41, στο Γκάζι, στάση μετρό Κεραμεικός και μέσω της πλατφόρμας more.gr
Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο «κομμάτι» από την παράσταση ;
Νομίζω ότι είναι το φινάλε του έργου. Δεν θα μπορέσω να το ξεπεράσω ποτέ. Είναι ένα σημείο που με κάνει κυριολεκτικά να παραλύω.
