Η συναρπαστική ιστορία μυστηρίου της Αγκάθα Κρίστι “Πέντε μικρά γουρουνάκια” (με πρωτότυπο τίτλο “Go back for murder”) που διασκεύασε για το θέατρο η ίδια η συγγραφέας, ανεβαίνει για πρώτη φορά σε ελληνική θεατρική σκηνή, σε μετάφραση του Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία Γιώργου Φρατζεσκάκη.
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, στο θέατρο Εliart συνεχίζεται η παρουσίαση σπουδαίων έργων της παγκόσμιας αστυνομικής λογοτεχνίας και δραματουργίας. Τα γουρουνάκια είναι πέντε, το ένα είναι ο δολοφόνος. Ο λύκος αυτή τη φορά δεν είναι ο κακός, αλλά εκείνος που θα λύσει το μυστήριο.
Πώς όμως, χωρίς κανένα χειροπιαστό στοιχείο στα χέρια του; Τίποτα δεν είναι όπως νομίζουμε και όπως φαίνεται σε αυτή την ιστορία φόνου και συνεχών ανατροπών. Το συνεχές κυνηγητό ανάμεσα στον ένοχο και τα γουρουνάκια κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών, καθώς η δράση κυλάει συναρπαστικά από το παρελθόν στο παρόν, ενώ ο θεατής μπαίνει στη θέση του επιθεωρητή και μελετά την κάθε μαρτυρία ξεχωριστά. Ποια είναι η “ανατριχιαστική” αλήθεια;
Η Στέλλα Κοσμοπούλου που πρωταγωνιστεί στην παράσταση “Πέντε μικρά γουρουνάκια” μιλά στο HerNews και στη δημοσιογράφο Κατερίνα Αλεξανδρίδου, για τον ρόλο της στην παράσταση αλλά και για τα μελλοντικά της σχέδια.
Σχεδόν ένας μήνας από τότε που παίζει η παράσταση που πρωταγωνιστείτε «5 μικρά γουρουνάκια», τι σας λέει ο κόσμος που έρχεται να την παρακολουθήσει;
Τα “5 μικρά γουρουνάκια” ή με τον αγγλικό του τίτλο “go back for murder” είναι ένα αστυνομικό μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι, το οποίο διασκεύασε η ίδια η συγγραφέας για το θέατρο. Οι θεατές μέχρι στιγμής έρχονται υποψιασμένοι ότι θα δουν ένα έργο της συγκεκριμένης συγγραφέως, κάτι πολύ σημαντικό καθώς τα σχόλια τους είναι ιδιαίτερα εύστοχα. Ο κόσμος φεύγει γεμάτος συναισθήματα και αυτό μας κάνει πολύ χαρούμενους.
Πείτε μας μερικά λόγια για την παράσταση και για την πλοκή της
Τι πραγματεύεται ο δικός σας ρόλος;
Εγώ υποδύομαι την Έλσα, είναι κορίτσι που από πολύ μικρή έμαθε να διεκδικεί αυτό που θέλει ακόμη και αν το κόστος είναι μεγάλο. Στη διάρκεια της παράστασης μία από τις φράσεις της που μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την αρχή ήταν η: “Να παίρνεις από τη ζωή ό,τι σου κάνει κέφι και να το πληρώνεις χρυσό”. Θεωρώ πως αυτή η φράση της και άλλη μία που ακούγεται στο τέλος της παράστασης είναι τα βασικά σημεία αναφοράς του ρόλου μου.
Είχατε ποτέ στη ζωή σας “κοινά στοιχεία” με την ηρωίδα που ενσαρκώνετε;
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που περνάει η παράσταση το οποίο θεωρείτε ότι πρέπει οπωσδήποτε να δει ο θεατής;
Υπάρχουν πολλά μηνύματα που εγώ ως θεατής θα ήθελα να δω-σκεφτώ μετά από μια παράσταση. Θα επικεντρωθώ στο ότι το σημαντικότερο μήνυμα είναι η ελευθερία, η ανάγκη που έχουμε ως άνθρωποι να περιορίζουμε την ελευθερία των άλλων πιστεύοντας πως έτσι θα νιώσουμε καλά, είναι ουτοπικό.