Η υποψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο Νότιο Τομέα της Αθήνας, Τόνια Αντωνίου μιλά στο HerNews για το προγραμμα του ΠΑΣΟΚ, την ισότητα και τη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία.
Μετράμε αντίστροφα για να ανοίξουν οι κάλπες. Αν μπορούσατε να
μιλήσετε σε έναν – έναν ψηφοφόρο τι θα τους λέγατε;
Θα τους έλεγα ότι η συμμετοχή στις εκλογές είναι κρίσιμη για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας και για αυτό η κάθε ψήφος μετράει. Ψήφος στο ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής είναι ψήφος για σταθερότητα και προοπτική και δεν θα ακυρωθεί όπως η ψήφος προς αυτούς που επί 8,5 χρόνια διέψευσαν και προσδοκίες και υποσχέσεις. Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής αναβάθμισε και εκσυγχρόνισε τη χώρα, έδειξε υπευθυνότητα στα χρόνια της κρίσης και σήκωσε ευθύνες που δεν του αναλογούσαν παρά το τεράστιο πολιτικό κόστος, ενώ οι υπόλοιπες δυνάμεις συναγωνίζονταν στον λαϊκισμό. Και σήμερα το πρόγραμμα που έχουμε καταθέσει εδώ και πολλούς μήνες -και όχι προεκλογικά- είναι η μόνη αξιόπιστη, σοβαρή και κοστολογημένη εναλλακτική για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους συνταξιούχους και τους ευάλωτους πολίτες.
Είστε πολλά χρόνια στο ΠΑΣΟΚ με αλλαγές αρχηγού του κόμματος,
με δύσκολες αποφάσεις, με επιτυχίες, αποτυχίες. Ποια ήταν η πιο
δύσκολη στιγμή;
Συμμετέχω στο ΠΑΣΟΚ από τα μαθητικά μου χρόνια και έχω βιώσει από πολύ κοντά όλες τις καμπές της ιστορίας του. Σίγουρα η πιο δύσκολη στιγμή ήταν οι εκλογές του 2012 όταν το ΠΑΣΟΚ κατατάχθηκε 3ο. Ωστόσο παρά τις πολλές δύσκολες στιγμές απέδειξε την αντοχή του, γιατί είναι φτιαγμένο από γερό δημοκρατικό μέταλλο και οι αξίες του είναι διαχρονικές γιατί υπηρετούν ουσιαστικά τις ανάγκες των
μικρομεσαίων και των ευάλωτων στρωμάτων.
Πώς σας φαίνεται που πολλοί λένε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι η
σύγχρονη εκδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου;
Θα σας έλεγα ότι είναι φαιδρό. Όχι μόνο γιατί ο Ανδρέας είναι ανεπανάληπτος ηγέτης και όσοι προσπαθούν να τον μιμηθούν αυτογελοιοποιούνται. Αλλά γιατί ο Ανδρέας ήταν μέχρι και την τελευταία μέρα της ζωής του ένας ηγέτης από το μέλλον που
αναβάθμιζε την πατρίδα του, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, ενώ ο
Τσίπρας είναι ήδη παρωχημένος.
Πιστεύετε πως η πολιτική είναι ένας ανδροκρατούμενος χώρος;
Δεν το πιστεύω μόνο εγώ! Το αποδεικνύουν τα διεθνή συγκριτικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι γυναίκες συστηματικά υποεκπροσωπούνται σε Κοινοβούλια, σε Κυβερνήσεις και θέσεις ευθύνης. Στην Ελλάδα μάλιστα η απερχόμενη Βουλή κατατάχθηκε προτελευταία χώρα ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ σε γυναικεία
εκπροσώπηση και 106 η παγκοσμίως σύμφωνα με τη Διακοινοβουλευτική Ένωση που είναι ο παγκόσμιος οργανισμός των Κοινοβουλίων. Επιπλέον θυμίζω ότι τον Ιούλιο του 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια από τις πιο επιτυχημένες δημοσιογραφικές
εκπομπές διεθνώς, στο BBC, όταν ερωτήθηκε «γιατί από τα συνολικά
51 μέλη του υπουργικού συμβουλίου, οι γυναίκες ανέρχονταν μόνο σε πέντε» απάντησε ότι «δυστυχώς δεν υπάρχουν τόσες γυναίκες που θα ενδιαφέρονταν να ασχοληθούν με την πολιτική» για να ανασκευάσει αμέσως μετά την έντονη αντίδραση της δημοσιογράφου.
Και αυτά σε μια Ελλάδα στην οποία οι γυναίκες πλήρωσαν το μάρμαρο της οικονομικής αλλά και της υγειονομικής κρίσης πολύ πιο ακριβά από τους άντρες όπως δείχνουν τα στοιχεία της ανεργίας, των κακοποιήσεων και φυσικά των γυναικοκτονιών. Η επίτευξη της πραγματικής ισότητας δεν προϋποθέτει μόνο ισχυροποίηση της δίκης μου παράταξης, που ήταν η κινητήριος δύναμη για την αναβάθμιση του κοινωνικού και οικονομικού ρόλου της γυναίκας, αλλά η ισχυροποίηση των γυναικών οριζόντια στο πολιτικό σύστημα και σε
όλες τις θέσεις ευθύνης.
Αν είχατε απέναντί σας την 18χρονη Τόνια τι θα της λέγατε για να
ψηφίσει ΠΑΣΟΚ;
Εγώ και η γενιά μου συμμετείχαμε στην πολιτική μέσα από το ΠΑΣΟΚ για να αλλάξουμε τον κόσμο. Αλλάξαμε πολλά αλλά πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες περιβαλλοντικές και τεχνολογικές προκλήσεις. Είμαι βέβαιη ότι ακόμα η πολιτική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο αρκεί ο ίδιος ο κόσμος να συμμετέχει και να αλλάζει την πολιτική προς το συμφέρον του. Τα
«ωραία χρόνια» του ΠΑΣΟΚ δεν είναι απλά memes που βλέπουν οι νέοι στα social media. Είναι η εποχή που δόθηκαν ουσιαστικές ευκαιρίες στα παιδιά των εργατών και των αγροτών να ανέλθουν κοινωνικά ανοίγοντας κλειστές πόρτες και σπάζοντας στεγανά. Και τώρα οι νέοι πρέπει και πάλι να διεκδικήσουν ανοικτά κέντρα
εξουσίας που θα λογοδοτούν με διαφάνεια σε αυτούς και όχι μόνο σε
μια κλειστή οικονομική ελίτ.
