Η Τζεφ Μοντάνα με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Τρανς Μνήμης μιλά αποκλειστικά στο HerNews, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα, αλλά και για τα βιώματα της, μέσα από την δική της ματιά.
Ταυτόχρονα μας μιλά και για τα επαγγελματικά της σχέδια, την ταινία «Dodo» και την εμπειρία της στις Κάννες καθώς πλέον διαπρέπει στον τομέα του κινηματογράφου όχι μόνο ως ηθοποιός.
Η Τζεφ Μοντάνα μιλά αποκλειστικά στη δημοσιογράφο Κατερίνα Αλεξανδρίδου και το HerNews.
Τι σημαίνει για εσένα η Διεθνής ημέρα Τρανς Μνήμης;
Στην ημέρα μνήμης των τρανς θυμάτων μίσους και βίας τιμήσαμε τις δολοφονημένες τρανς γυναίκες και τρανς άντρες με αυτή την πορεία. Το διοργάνωσε το Σωματείο Διεμφυλικών Ελλάδος στο οποίο είμαι και εγώ μέλος και στηρίζω την προσπάθειά τους καθώς με έχουν βοηθήσει και με έχουν στηρίξει έμπρακτα στο δικό μου βίωμα, έχω δει την δουλειά που κάνουν για αυτό και τους στηρίζω.
Δυστυχώς είναι προφανή τα προβλήματα δεν νομίζω ότι χρειάζεται καν να συζητήσουμε είναι υποκριτικό να προσποιούμαστε ότι δεν γνωρίζουμε ποια είναι τα θέματα που αντιμετωπίζει ένα τρανς άτομο. Έχουν να κάνουν με το μίσος, με την αντικειμενοποίηση των σωμάτων και αυτό οδηγεί σε ακραία προβλήματα. Έχουμε θέματα υγείας έχουμε θανάτους για αυτό και η αντίσταση είναι απαραίτητη και αυτές οι πορείες τόσο σημαντικές.
Θεωρείς ότι η κοινωνία συμβάλλει έμπρακτα στο να καλυτερέψει η ζωή των τρανς ατόμων;
Όχι… με ποιον τρόπο; Δεν βλέπω να υπάρχει συλλογική διάθεση και αντίληψη στον τρανς άνθρωπο ως άνθρωπο. Δεν έχω αρκετά παραδείγματα για να πω ότι υπάρχει βελτίωση, ότι υπάρχει ορατότητα. Βεβαίως παρατηρώ το political correctness που έρχεται από την Δύση όμως αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει κάτι.
Είναι θεωρητικό και πιστεύω ότι είναι και μόδα. Βλέπω το media τσίρκο γύρω από το θέμα τρανς, γιατί έχει μέσα το σεξ, την την ταυτότητα, ταμπού, στίγμα.
Έχει πράγματα τα οποία είναι sexy για τον θεατή. Αυτό το μόνο που καταφέρνει να κάνει είναι να ψυχαγωγεί κάποιους αναγνώστες ή θεατές τρώγοντας ποπ-κόρν στα τραύματά μας. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής μας.
Δηλαδή πιστεύεις ότι τα ΜΜΕ συμβάλλουν αρνητικά στην προβολή της τρανς κοινότητας;
Αναντίρρητα. Δεν φτάνει απλά να προβάλλουμε τρανς άτομα ή τρανς ιστορίες και να παίρνουμε συνέντευξη από τρανς άτομα.
Έχει σημασία ο τρόπος προσέγγισης αυτών των ατόμων, η ουσία της ιστορίας και πιστεύω ότι τις περισσότερες φορές το μήνυμα που περνάει, όχι μόνο δεν εξυπηρετεί αλλά κάνει και κακό στις ζωές μας.
Εσύ που είσαι ένα αρκετά αγαπητό άτομο, σου στέλνουν μήνυμα για να ζητήσουν την βοήθεια σου;
Ναι συνεχώς. Ότι αφορά το έργο μου και την θέση μου στο δημόσιο βήμα, στην δημόσια σφαίρα έρχεται πάντα με την ευθύνη της βιωσιμότητας δηλαδή της ψυχικής υγείας.
Έχει να κάνει με θέματα ψυχικής υγείας και συμπερίληψης στην κοινωνία των τρανς ατόμων και δικαιωμάτων μας τα οποία είναι σημαντικά θέματα και με αφορούν. Ότι κάνω έχω το βάρος της ευθύνης και δεν το θέλω που το έχω και δεν θέλω να υπάρχει αυτό το πρόβλημα αλλά να που υπάρχει και πρέπει να αντιμετωπίσω την θέση μου λίγο πιο υπεύθυνα. Και με τις συμβουλές που δίνω και με οτιδήποτε κάνω το διασταυρώνω γιατί είναι μεγάλη ευθύνη αυτό.
Δηλαδή προσέχεις πολύ σε ό,τι λες
Βέβαια, είναι δυνατόν να μην προσέχω; Έχει να κάνει με νόμους, με ανθρώπινα δικαιώματα, με υγεία, Όπως κάθε ζήτημα που μπορεί να έχει η κοινωνία, κάθε πρόβλημα που θέτει θεράπευσης, υπάρχουν ειδικοί άνθρωποι που ασχολούνται που δεν είμαι εγώ. Ούτε γιατρός είμαι ούτε δικηγόρος είμαι ούτε ψυχίατρος. Όμως έχω το βίωμα της τρανς γυναίκας στην Ελλάδα, είμαι Ελληνίδα οπότε αυτό που οφείλω να κάνω είναι να δίνω στοιχεία αληθινά που αντιπροσωπεύουν την αλήθεια μου.
Εσύ σαν τρανς γυναίκα στην Ελλάδα που είσαι αρκετά δημοφιλής και αγαπητή, πως είναι η δική σου η ζωή; Πιστεύεις ότι έχει κάποια διαφορά με κάποια άλλη τρανς γυναίκα η τρανς αγόρι;
Έχει, γιατί έχω αποκατασταθεί επαγγελματικά, οπότε έχω μια αυτονομία και δεν εξαρτώμαι οικονομικά από κάποιον φορέα ή κάποιον εργοδότη.
Έχω λύσει αυτό το πάρα πολύ σημαντικό θέμα του βιοπορισμού το οποίο παρατηρώ ότι είναι και το σημαντικότερο στις ζωές των ατόμων. Να μην υπάρχει συμπερίληψη στην δουλειά ή να δέχονται βία η ανισότητα στον εργασιακό τομέα.
Για όλες τις θηλυκότητες ισχύει αυτό είναι απαράδεκτο και πρέπει να βελτιωθεί. Εγώ δεν το αντιμετωπίζω αυτό και είμαι ευγνώμον για το μεγάλο πλεονέκτημα που απολαμβάνω, οπότε από αυτή την θέση ασφαλείας έχω θέματα δευτερεύοντα που έχουν να κάνουν με την κοινωνία.
Παρόλα αυτά έχεις δεχθεί ποτέ σου κάποιο σκηνικό ακραίου bullying προς το πρόσωπό σου;
Δυστυχώς ναι. Από την μέρα που γεννήθηκα μέχρι σήμερα δεν έχει πάψει να συμβαίνει αυτό. Οι πανοπλίες και οι μηχανισμοί άμυνας που έχω είναι τεράστιες οπότε όσο η ασπίδα σου είναι πιο δυνατή τόσο πιο εύκολα ξέρεις να θωρακίζεις τον εαυτό σου και να βρίσκεις ασφάλεια. Δυστυχώς έχω νιώσει πολλές φορές ασφάλεια σε μέρη ανασφαλή και προτιμώ να νιώθω ανασφάλεια σε ασφαλή μέρη.
Τι είναι αυτό που πρεσβεύεις σαν Τζεφ;
Τον εαυτό μου, την μοναδικότητα, την ελευθερία, την δημιουργία πάνω από όλα στο επάγγελμά μου, δημιουργώ, και υπάρχει ένας σκοπός στην ελευθερία έκφρασης η οποία εμποδίζεται από διάφορους παράγοντες.
Τώρα με τι ασχολείσαι στα επαγγελματικά σου;
Βρίσκομαι στην βιομηχανία του κινηματογράφου, όχι μόνο ως ηθοποιός αλλά και ως παραγωγός και ως σεναριογράφος και ως περσόνα-performer.
Δεν θεωρώ ότι είμαι ακριβώς ηθοποιός, θεωρώ ότι είμαι πιο πολύ περσόνα δηλαδή στον κινηματογράφο έχω ξεκινήσει μια πορεία, αφού έφυγα από το μοντελινγκ και την μουσική, έχω μπει στον κινηματογράφο για τα καλά. Παρουσίασα πέρσι το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, φέτος έκανα το ντεμπούτο μου στην ταινία του κ. Κούτρα «Dodo». Μετά από τα γυρίσματα του Dodo έπαιξα σε άλλες 3 ταινίες που διαγωνίζονται σε διεθνές επίπεδο.
Οπότε σε έχει κερδίσει το κομμάτι αυτό;
Ξεκίνησε μια πορεία μετά από την συμμετοχή μου στην ταινία «Dodo» στην οποία με έκλειναν στην μια ταινία μετά την άλλη. Είναι αυτό που πλέον δραστηριοποιούμαι και με απασχολεί full time πια.
Το επέλεξες επειδή όντως σου αρέσει ή επειδή έχεις μεγάλη ζήτηση;
Ένας συνδυασμός. Το επέλεξα και με επέλεξε. Πάντα αγαπούσα το σινεμά, δεν περίμενα ποτέ να βρεθώ μπροστά στην κάμερα δεν άνηκε στους στόχους μου. Συνέβη, αλλά μου λένε ότι μου πάει, πήρα καλές κριτικές για την Εύα στο «Dodo» και με ζητάνε οι σκηνοθέτες.
Πως ήταν η εμπειρία σου στις Κάννες ;
Ήταν υπέροχη, γιόρτασα, απήλαυσα την κάθε στιγμή….για αυτά δεν ζούμε; Ζούμε και για την δόξα, είναι στην φύση, είναι ωραίο να βραβεύεσαι και να είσαι σε τόσο μεγάλες διοργανώσεις.
Η ταινία «Dodo» έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα;
Έκανε πρεμιέρα την προηγούμενη εβδομάδα, έκανε πρεμιέρα και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και τώρα είναι στους κινηματογράφους σε όλη την χώρα από την προηγούμενη Πέμπτη.
Όταν σου έγινε πρόταση για να παίξεις στην ταινία πως αισθάνθηκες;
Με πήρε τηλέφωνο ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης ο Πάνος Κούτρας ο οποίος είναι Ελληνικός κινηματογράφος, είναι queer Ελληνικός κινηματογράφος, είναι ο Έλληνας Αλμοδοβάρ και δεν υπήρχε καλύτερη κίνηση επαγγελματικά που θα μπορούσε να μου προταθεί. Οπότε χάρηκα πάρα πολύ είναι κάτι που ήταν στον δρόμο μου.
Ποια είναι τα άμεσα επαγγελματικά σου σχέδια;
Αυτό που κάνω, να συνεχίσουν οι προτάσεις και οι δουλειές να έρχονται. Κινηματογράφο κάνω, να έρθουν και άλλες ταινίες να γράψω το σενάριο μου.
Δηλαδή θέλεις να γράψεις το δικό σου σενάριο
Το έχω σχεδόν ολοκληρώσει είμαι σε διαδικασία της παραγωγής. Θα είναι ταινία μεγάλου μήκους, πάλι φεστιβαλική αλλά είμαι και στο σενάριο και έχω και ρόλο. Δεν μπορώ να αποκαλύψω ακόμα κάτι γιατί είναι πολύ νωρίς ακόμα.
Τώρα που σιγά σιγά το 2022 φτάνει στο τέλος του, τι σου άφησε αυτή η χρονιά;
Αυτή ήταν η σημαντικότερη χρονιά της ζωής μου. Ήταν η πιο έντονη, ήταν και το τέλος της ηλικίας μου των twenties που τα έζησα τόσο έντονα, όπως ακριβώς το φανταζόμουν, ρομαντικά στο Λος Άντζελες. Μετά μπλόκαρα πάρα πολύ και δεν μπορούσα να συνεχίσω εκεί δεν είχε κάτι άλλο να μου προσφέρει η Αμερική. Γύρισα Ελλάδα χωρίς να ξέρω τι θα κάνω και ξαφνικά ήρθε το Hollywood και με βρήκε.
Στην Αθήνα πότε γύρισες;
Γύρισα πρόπερσι και πέρσι ήταν η χρονιά που έγινα όλα. Πήγα στις Κάννες. Δεν ήταν όλα καλά όμως είχε και την δόξα που συζητάμε τώρα αλλά είχε και πολύ πόνο. Είχε τον θάνατο του έρωτα της ζωής μου, του συντρόφου μου η οποία έβαλε τέλος στην ζωή της την ίδια χρονιά. Οπότε μαζί με την δόξα έζησα και πόνο, ήταν πολύ έντονη χρονιά.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πιστεύεις ότι με τον δικό σου τρόπο κατάφερες μέσα από την προβολή σου στα μέσα να δώσεις κάποιο βήμα στα παιδία που σε παρακολουθούν;
Μόνο αυτό ήθελα να κάνω. Εμένα προσωπικά δεν με βοήθησε εμένα μου έκανε κακό νομίζω ότι ήταν μια αυτοθυσία. Μπορεί να έκανε λίγο καλό στην κοινωνία και στα παιδία, ελπίζω.
Τι θα ήθελες να πεις σε όσα παιδιά δουν αυτή τη συνέντευξη;
Ζούμε σε έναν κόσμο που οι άνθρωποι είναι οπισθοδρομικοί και δεν είναι αυτή η πραγματική ζωή. Νιώθω ότι υπάρχει φρεσκάδα, υπάρχει μια αλλαγή. Τα πράγματα αλλάζουν ακραία και η εξέλιξη της προόδου είναι τεράστια, η νέα γενιά βρίσκεται ήδη στο metaverse. Αυτά τα παιδία αισθάνονται μια καταπίεση και θέλω να τους πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, το τοπίο που βλέπουν γύρω τους δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα. Η αλλαγή θα γίνει θα την φέρουν οι ίδιοι.
Ευχαριστούμε πολύ την Τζεφ Μοντάνα για την συνέντευξη
Aκολουθήστε μας στo Google News
