Αναμφίβολα το πιο δημοφιλές μέσο τα τελευταία χρόνια. Όσο και αν δεν του φαινόταν στην αρχή, μιας και ήταν πίσω από το Facebook τρέχοντας να το προλάβει, το Instagram έχει πλέον καταστεί το μέσο κοινωνικής δικτύωσης που όλοι θέλουν να είναι κάτι παραπάνω από ενεργοί. Και αυτό το βλέπουμε κυρίως στα stories τους.
Τα stories λοιπόν δίνουν και παίρνουν στο Instagram, μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι οι φωτογραφίες και τα videos στο timeline. Και ενώ έχουν πληθύνει ραγδαία, κάποια είδη, μας έχουν κουράσει ΗΔΗ.
Ποιά είναι αυτά;
- Τα repost stories με φωτογραφίες που ήδη έχει ανεβάσει κάποιος στο στόρι του και έχει κάνει ταγκ κάποιον άλλο ή κάποια μπράντα και οι δεύτεροι το αναδημοσιεύουν. Με τη σειρά του ο πρώτος που είχε κάνει εξ αρχής το στόρι, αρχίζει να δημοσιεύει ξανά και ξανά το ίδιο στόρι με τον εαυτό του, όπως το έχουν αναρτήσει οι προστιθέμενοι με ετικέτα.
- Τα stories με τα αρνητικά ή τα θετικά σελφ/ράπιντ τεστ. Η πανδημία έχει καταστεί trending topic στα ΜΜΕ και τα διαδικτυακά ΜΜΕ και δικαίως. Γιατί όμως να πρέπει να καταστεί trend και η ανάρτηση του αν κάποιος είναι θετικός ή αρνητικός; Κατά τη γνώμη μου κουράζει αρκετά και μάλιστα ζώντες σε μια κοινωνική κατάσταση που ήδη έχουμε κουραστεί ψυχολογικά, σωματικά, διανοητικά, όλο αυτό έρχεται και μας κουράζει και οπτικά.
- Τα stories που έχουν θεματολογία κίνησης στους δρόμους. Φυσικά συγχύζομαι που πολλές φορές κάνω μια ώρα για να φτάσω στη δουλειά ή τον προορισμό μου. Φυσικά με ενοχλεί που οι οδηγοί δεν σκέφτονται πλέον καθόλου σωστά και η οδηγητική τους συμπεριφορά έχει πάει περίπατο. Στροφές ή αλλαγές λωρίδες χωρίς φλας, κλειστές Λ.Ε.Α, όλα προκαλούν σύγχυση. Το να το βλέπω όμως παντού στη ροή του Instagram δεν ωφελεί, ίσα ίσα με συγχύζει περισσότερο.
Γενικώς, ας δημοσιεύουμε stories που εμπνέουν, είναι δημιουργικά, έχουν κάτι να πουν, μιλούν για κάτι ασήμαντο ή σημαντικό αλλά είναι καλαίσθητα και προς θεού, κοινωνικά ζητήματα που ήδη τίθενται στο τραπέζι, ας μη γίνουν ανυπόφορες αναπαραγωγές.
