Υπάρχει μια γενικότερη σύγχυση, μέσα σε κοινή παραδοχή ότι βαδίζουμε στην εξέλιξη. Τα μάτια και τ’ αυτιά του ανθρώπου ανοίγουν περισσότερο από ποτέ και είμαστε ευαισθητοποιημένοι κυριολεκτικά με τα πάντα. Ευχαριστούμε social media.
Γιατί, λέγοντας την αλήθεια, πράγματι έχουν συμβάλλει στην αφύπνισή μας σε πολλά καίρια κοινωνικά ζητήματα. Αυτό συμβαίνει γιατί λειτουργούν λίγο πολύ με τη ροή των ειδήσεων μιας και ό, τι συμβαίνει, ανεβαίνει. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, ένα γεγονός μπορεί να γνωστοποιηθεί πρώτα στα social και ύστερα στα παραδοσιακά και νέα μέσα ενημέρωσης.
Έτσι όλος ο κόσμος μαθαίνει τα γεγονότα που διαδραματίζονται σε όλο τον κόσμο σχεδόν, σε χρόνο αστραπή. Το θετικό κομμάτι της υπόθεσης είναι ότι, πλέον στερεότυπα, ρατσιστικές συμπεριφορές, πάγιες καταστάσεις και αντιλήψεις καταρρίπτονται. Ο κόσμος αλλάζει νοοτροπία (ευχάριστη εξέλιξη), γίνεται πιο ανοιχτός σε όλα και πλέον οι κοινωνίες αρχίζουν να διαμορφώνονται με ένα σκεπτικό ισότητας για όλους.
Όσο υπάρχουν και αυξάνονται τα σόσιαλ σε ποσότητα και χρήση, τόσο ο κόσμος θα μαθαίνει και άλλα περιστατικά, θα μάχεται ενάντια σε μη επιτρεπτές συμπεριφορές και θα πασχίζει για ένα πιο όμορφο αύριο.
Αυτό που δεν αποτελεί ευχάριστη εξέλιξη, είναι η υπέρμετρη χρήση και ανάδειξη των όσων συμβαίνουν στα social media, κάνοντας τα ν’ αποτελούν αντικείμενο συζήτησης και πόλο έλξης αντιθέσεων.
Όσο αλτρουιστές και να προσπαθούν να μας κάνουν όλα τα ωραία posts, stories, φωτογραφίες και βίντεο, άλλο τόσο εντείνουν συμπεριφορές χλευασμού και επίθεσης, σε όποιον μάχεται την κοινωνική ανιδιοτελή συμπεριφορά.
Επομένως, ο χρήστης που ανεβάζει κάτι θετικό, π.χ. όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, μπορεί να γίνει ο ίδιος χρήστης που θα νευριάσει και θα βρίσει όποιον του απαντήσει ‘’όχι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίσοι’’.
Προς θεού, σε μια δράση πάντα υπάρχει αντίδραση και το ορθό για ομαλή συμβίωση είναι να μην αφήνουμε απρεπείς συμπεριφορές να διαιωνίζονται. Όμως πραγματικά, θεωρώ ότι έχουμε φτάσει σε έναν άκρο αλόγιστης χρήσης και κατάποσης των όσων διαδραματίζονται στις εφαρμογές μας, που έχουμε χάσει την μπάλα.
Μήπως τα social media αποτελούν εξουσία και μάλιστα με υπέρμετρη επιρροή επάνω μας; Ας αναλογιστεί ο καθένας για τον εαυτό του. Ναι, να υπάρχει βήμα, ναι να μιλάμε όλοι από τα profiles μας – και εγώ μιλάω εννοείται -, αλλά να βάζουμε και μια παύση ανάμεσα σε όλα αυτά, ώστε ν’ αφήνουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται τι συμβαίνει κοινωνικά, να το αφομοιώνει και να προχωράει.
Χωρίς να γίνεται εκείνος θύμα ή θύτης. Κάτι που συζητιέται, υπάρχει σχολιασμός και αντίδραση, ας μη προχωράει σε σημεία που δεν έχουν επιστροφή. Η πολύ κριτική φέρνει τ΄ αντίθετα αποτελέσματα της εξέλιξης. Γι’ αυτό ας κρατήσουμε τα social στο μέτρο που μας εξυπηρετούν. Όχι στο να τα υπηρετούμε.
