Μια ομάδα επιστημόνων από την Κίνα, την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες έλυσε το μυστήριο του πότε και πώς εξαφανίστηκε από τη Γη ο μεγαλύτερος πίθηκος που υπήρξε ποτέ, ο Gigantopithecus blacki.
Ο Gigantopithecus blacki, γνωστός και ως G. blacki, ήταν ένα ογκώδες πρωτεύον με ύψος τρία μέτρα και βάρος έως και τριακόσια κιλά. Ζούσε στις πεδιάδες Καρστ στη νότια Κίνα.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature την Πέμπτη, αποκαλύπτει ότι ο G. blacki εξαφανίστηκε κάπου μεταξύ 295.000 και 215.000 χρόνια πριν, πριν από την άφιξη των σύγχρονων ανθρώπων στην περιοχή αυτή.
Σε αντίθεση με ορισμένες δημοφιλείς ιστορίες, η έρευνα καταρρίπτει την ιδέα ότι αυτός ο τεράστιος πίθηκος, ο οποίος μοιράζεται μια οικογενειακή σχέση με ουρακοτάγκους, εθεάθη ποτέ από ανθρώπους στα δάση, όπως αναφέρει το CGTN News.
2.000 απολιθωμένα λείψανα του G. blacki ανακαλύφθηκαν από τη δεκαετία του 1950
Το 1935, ο παλαιοανθρωπολόγος Ralph von Koenigswald αναγνώρισε το G. blacki με βάση ένα μόνο γομφίο δόντι μεγέθους περίπου δύο εκατοστών. Το ονόμασε «blacki» προς τιμήν του Καναδού ανατόμου Davidson Black.
Από τη δεκαετία του 1950, οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει περίπου δύο χιλιάδες απολιθωμένα δόντια και τέσσερα οστά γνάθου του γιγάντιου πιθήκου στην αυτόνομη περιοχή Guangxi Zhuang της νότιας Κίνας. Ωστόσο, μέχρι τώρα, δεν έχουν ανακαλυφθεί υπολείμματα από τον λαιμό και κάτω ή το σαγόνι προς τα πάνω.
A China-led international team recently uncovered the mystery behind the extinction of Gigantopithecus blacki, once the largest #primate on Earth about 3 meters high.
The giant #ape lived on #karst plains of present-day south China before humans’ arrival and started to die out… pic.twitter.com/oonudRY6KO
— China Science (@ChinaScience) January 11, 2024
Ο Zhang Yingqi, συν-επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και ερευνητής στο Ινστιτούτο Παλαιοντολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας Σπονδυλωτών (IVPP) υπό την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών, περιγράφει την ιστορία του G. blacki ως ένα παζλ στην παλαιοανθρωπολογία. Ο λόγος για την εξαφάνισή του έχει γίνει μια σημαντική αναζήτηση σε αυτόν τον τομέα.
Το 2015, ο Zhang και η ομάδα του ξεκίνησαν μια εκτεταμένη έρευνα, αναζητώντας λόφους σε όλο το Κουανγκσί. Συγκέντρωσαν στοιχεία από είκοσι δύο τοποθεσίες σπηλαίων, με τις μισές να δείχνουν υπολείμματα του G. blacki και άλλες έντεκα από παρόμοια χρονική περίοδο να μην παρουσιάζουν στοιχεία G. blacki.
Το G. blacki εξαφανίστηκε μεταξύ 295.000 και 215.000 χρόνια πριν
Στη συνέχεια, η ομάδα χρησιμοποίησε έξι διαφορετικές τεχνικές χρονολόγησης για τα ιζήματα και τα απολιθώματα των σπηλαίων. Η ανάλυση 157 αποτελεσμάτων χρονολόγησης αποκάλυψε ότι το είδος G. blacki ήταν στα πρόθυρα της εξαφάνισης μεταξύ 295.000 και 215.000 ετών πριν.
Στη μελέτη, μια βασική μέθοδος χρονολόγησης επικεντρώθηκε στην ανάλυση φωτοευαίσθητων σημάτων που υπάρχουν στα ιζήματα που περιέβαλλαν τα θαμμένα απολιθώματα.
Οι ηλικίες που προέκυψαν από αυτή την τεχνική ευθυγραμμίστηκαν με τα αποτελέσματα της άμεσης χρονολόγησης στα απολιθώματα. Συνδυάζοντας αυτά τα αποτελέσματα με αποτελέσματα από άλλες μεθόδους, οι ερευνητές κατασκεύασαν ένα λεπτομερές και αξιόπιστο χρονοδιάγραμμα για την εξαφάνιση του G. blacki.
Η Kira Westaway, συν-επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας που συνδέεται με το Πανεπιστήμιο Macquarie στην Αυστραλία, τόνισε τη σημασία του εντοπισμού του ακριβούς χρόνου που ένα είδος εξαφανίζεται από το αρχείο απολιθωμάτων. Αυτές οι πληροφορίες παρέχουν ένα στοχευμένο χρονοδιάγραμμα για την ανασυγκρότηση του περιβάλλοντος και την αξιολόγηση της συμπεριφοράς του είδους, σύμφωνα με την Westaway.
