Η Μαρία Κάλλας ήταν η απόλυτη ντίβα υψίφωνος στον χώρο του λυρικού θεάτρου. Γεννήθηκε σαν σήμερα στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στην Νέα Υόρκη και το πλήρες ελληνικό της όνομα ήταν Μαρία Σοφία Άννα Καικιλία Καλογεροπούλου.
Ο πατέρας της Γεώργιος Καλογερόπουλος ήταν φαρμακοποιός και είχε καταγωγή από τον Μελιγαλά Μεσσηνίας και μαζί με την μητέρα της Ευαγγελία Δημητριάδη μετακόμισαν στην Αμερική για καλύτερη ζωή.
Η Μαρία Κάλλας άρχισε να ασχολείται από πολύ μικρή με την μουσική κάνοντας τα πρώτα μαθήματα πιάνου-σολφέζ και σε ηλικία 11 ετών κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό παιδικών φωνών.
Το 1937 που χώρισαν οι γονείς της, μετακόμισε με την μητέρα της και την αδερφή της στην Αθήνα και εγγράφηκε στο Εθνικό Ωδείο. Ο πρώτος της ρόλος ήταν η «Σαντούτσα» στην όπερα του Μασκάνι «Καβαλερία Ρουστικάνα», σε μία παράσταση των μαθητών του ωδείου.
Το 1940 προσλήφθηκε στη Λυρική Σκηνή του τότε Βασιλικού Θεάτρου και το 1941 πρωτοεμφανίστηκε ως «Βεατρίκη» στην οπερέτα Βοκκάκιος του Σουπέ και ακολούθησαν πάρα πολλές ακόμη.
Τον Σεπτέμβριο του 1945 επέστρεψε στη γενέτειρά της, όπου ζούσε ο πατέρας της, για να προωθήσει τη διεθνή της καριέρα, αλλάζοντας το επίθετό της σε Κάλλας. Παρότι έμεινε άνεργη έως το 1947, δεν το έβαλε κάτω και μετά από μία επιτυχημένη ακρόαση της ανέθεσαν να τραγουδήσει την «Τζιοκόντα» στην ομώνυμη όπερα του Αμίλκαρε Πονκιέλι στην Αρένα της Βερόνας, έναν από τους σπουδαιότερους λυρικούς χώρους της Ιταλίας.
Αν και γλίστρησε στη γενική δοκιμή και στραμπούληξε τον αστράγαλό της, κατάφερε να κάνει με επιτυχία το πρώτο σημαντικό βήμα της σταδιοδρομίας της στις 2 Αυγούστου του 1947.
Στη Βερόνα ζούσε και ο βιομήχανος Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι, που τη λάτρεψε, όχι μόνο ως καλλιτέχνιδα, αλλά και ως γυναίκα. Έτσι, στις 21 Απρλίου του 1949, η Κάλλας τον παντρεύτηκε, παρότι είχε τα διπλά της χρόνια. Εκείνη την εποχή είχε γραφτεί ότι μάλλον ήθελε να αναπληρώσει την απουσία της πατρικής φιγούρας.
Με τη βοήθεια του Μενεγκίνι η καριέρα της Κάλλας απογειώθηκε σε ρόλους δραματικής υψιφώνου και δραματικής κολορατούρα. Το 1951 εκπόρθησε και τη «Σκάλα» του Μιλάνου (άντρο της μεγάλης αντιπάλου της Ρενάτα Τεμπάλντι), με τους Σικελικούς Εσπερινούς του Βέρντι.
Μετά τη «Σκάλα» του Μιλάνου ήταν η σειρά της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης (ΜΕΤ) να υποκλιθεί στο φαινόμενο Μαρία Κάλλας το 1956.
Η ελληνίδα ντίβα θα επιβάλλει πλήρως τους όρους της, αναγκάζοντας τον διευθυντή της Ράντολφ Μπινγκ όχι μόνο να της καταβάλλει το μεγαλύτερο ποσό που είχε πληρώσει ποτέ ο θίασος για καλλιτέχνη, αλλά και να δηλώσει ότι η πρώτη εμφάνιση της Κάλλας στη «ΜΕΤ» ήταν η πιο συναρπαστική βραδιά της ζωής του.
Το 1985 άρχισε η καθοδική πορεία της Μαρίας Κάλλας αφού τον Ιανουάριο όταν βρισκόταν στην Ρώμη αποχώρησε αποχώρησε με την πρώτη πράξη της Νόρμας του Μπελίνι και αποδοκιμάστηκε από το κοινό και τον Μάιο η «Σκάλα» του Μιλάνου της διέκοψε το συμβόλαιο.
Τότε ο τύπος άρχισε να της επιτίθεται γράφοντας για εκείνη ότι είναι «καλλιτέχνιδα δεύτερης κατηγορίας» και ότι έγινε γνωστή χάρη στον γάμο της με τον Μανεγκίνι.
Την ίδια χρονιά συνεργάστηκε με τους Αλέξη Μινωτή και Γιάννη Τσαρούχη για μια νέα παραγωγή της Μήδειας του Κερουμπίνι στη νεότευκτη Όπερα του Ντάλας. Αυτή η παράσταση μεταφέρθηκε το 1959 στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου και σ’ αυτή τη θριαμβευτική «πρεμιέρα» η Κάλλας γνώρισε τον Αριστοτέλη Ωνάση, τον μεγάλο ανεκπλήρωτο έρωτα της ζωής της.
Αμέσως ξεκίνησε η πολιορκία της Κάλλας από τον Αριστοτέλη Ωνάση όσο εκείνη ήταν ακόμη παντρεμένη με τον Μανεγκίνι.
Όλα ξεκίνησαν το 1959 σε μια κρουαζιέρα με το πλωτό ανάκτορο του Αριστοτέλη Ωνάση «Χριστίνα». Σε εκείνη την κρουαζιέρα παρευρέθηκε η Κάλλας με τον σύζυγό της, ο Αριστοτέλης Ωνάσης με την δική του σύζυγο, Τίνα Ωνάση και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.
Εκεί όπως λέγεται ο Ωνάσης ήταν άκρως περιποιητικός απέναντι στην Μαρία Κάλλας όπου και λέγεται ότι έκαναν έρωτα για πρώτη φορά. Έτσι ξεκίνησε το μεταξύ τους ειδύλλιο.
Παρά την πιθανή βλέψη της να παντρευτεί τον Ωνάση ή, έστω, να συμβιώσουν κατά αποκλειστικότητα, η σχέση τους, τουλάχιστον η ρομαντική, έληξε δύο χρόνια αργότερα το 1968 όταν εκείνος την άφησε εξαπίνης για να παντρευτεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους την Τζάκι Κέννεντι, χήρα του δολοφονηθέντος Αμερικανού Προέδρου Τζον Φ. Κέννεντυ.
Ωστόσο, βάσει δημοσιογραφικών πηγών της εποχής, οι δυο τους συνέχισαν να συναντιούνται στο Παρίσι διατηρώντας μια κάποια σχέση.
Η Μαρία Κάλλας πέθανε από καρδιακή προσβολή στο διαμέρισμά της στο Παρίσι στις 16 Σεπτεμβρίου 1977, σε ηλικία 53 ετών. Σύμφωνα με τη γνώριμη της Κάλλας, πιανίστα Βάσω Δεβετζή, η επιθυμία της ήταν να αποτεφρωθεί και οι στάχτες της να σκορπιστούν στο Αιγαίο Πέλαγος.
Ωστόσο, όπως τόνισε ο Πετσάλης-Διομήδης αλλά και ο Γαλατόπουλος, δεν υπήρξε κάποια επίσημη ή ανεπίσημη καταγραφή της επιθυμίας αυτής, συνεπώς το γνήσιό της είναι αμφισβητήσιμο· μάλιστα, σύμφωνα με άλλα κοντινά της πρόσωπα η αποτέφρωση ήταν αντίθετη στις θρησκευτικές και ηθικές της πεποιθήσεις.
Παρά ταύτα, η σορός της αποτεφρώθηκε στο Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ, το μεγαλύτερο του μητροπολιτικού Παρισιού. Δύο έτη αργότερα, τον Ιούνιο του 1979, έπειτα από μια σύντομη τελετή, ο τότε Υπουργός Πολιτισμού Δημήτρης Νιάνιας σκόρπισε την τέφρα της από πυραυλάκατο που έπλεε στον Σαρωνικό κόλπο.
Angelina Jolie: Θα υποδυθεί την θρυλική Μαρία Κάλλας για την βιογραφική της ταινία
