Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης βρέθηκε καλεσμένος το βράδυ της Δευτέρας στη «Μεγάλη Εικόνα» με τη Νίκη Λυμπεράκη, σε μία σπάνια τηλεοπτικη συνέντευξη. Ο δημοφιλής τραγουδιστής και τραγουδοποιός μίλησε για τον τόπο καταγωγής του, την Κύπρο και τα δεινά που έχει περάσει η πατρίδα του.
Μιχάλης Χατζηγιάννης για Κυπριακό: «Τα πράγματα δεν βαίνουν ευοίωνα»
«Είναι μια πληγή που δεν κλείνει, ένα τραύμα ανοιχτό. Έχω καταγωγή από την Κερύνεια κι από τους δύο γονείς, πρόσφυγες. Η Κερύνεια ήταν το σημείο απόβασης των τουρκικών στρατευμάτων από ένα μικρό κόλπο. Από το σπίτι της μαμάς μου δεν είναι ούτε ένα χιλιόμετρο. Έχω τόσες περιγραφές για όσα έχουν συμβεί, που είναι σαν να το έχω ζήσει. Με πονάει ο πόνος τους. Ο πατέρας μου ακόμα και σήμερα ασχολείται για να μνημονεύσουν την πόλη μας, να ευχηθούμε να γυρίσουμε.
Θα σας πω κάτι. Όταν «έφυγε» ο παππούς μου, ήθελε να με δει και μου λέει γιε μου εύχομαι να καταφέρεις να δεις την Κερύνεια. Έφυγε με αυτόν τον καημό. Τα πράγματα δεν βαίνουν ευοίωνα. Υπήρχαν στιγμές που θα μπορούσε να γίνει το βήμα, δεν υπήρχε όμως η βούληση. Νομίζω όσο περνά ο καιρός, το πράγμα θα παγιώνεται έτσι όπως είναι. Οι συνθήκες θα δυσχεραίνουν. Αν υποθέσουμε ότι θα γίνει και μια παράνομη προσάρτηση του βόρειου τμήματος με την Τουρκία, τότε τα πράγματα θα είναι δις χειρότερα» ανέφερε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης.
Η πορεία του και η προσπάθεια για καριέρα στο εξωτερικό
Επιπλέον, αναφέρθηκε και στην πορεία του και τον λόγο που δεν δίνει συχνά συνεντεύξεις, λέγοντας πως του προκαλούν αμηχανία.
«Η μουσική με διάλεξε. Οι γονείς μου ήταν πάντα μαζί μου, ήταν αυστηροί αλλά προοδευτικοί. Ήταν βοηθητικοί σε όλα, είχα μία γερή κάλυψη που δεν θα με άφηναν για κανένα λόγο να καβαλήσω το καλάμι», είπε.
«Στα 19 είχα τελειώσει με τον στρατό και εκεί εκ θαύματος με παίρνει ένα τηλέφωνο ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο οποίος για κάποιο λόγο παρακολούθησε τη Eurovision που είχε γίνει λίγους μήνες πριν και είπε θέλω αυτό το παιδί για αυτό το τραγούδι. Ε, ο στρατός τελείωσε 25 Οκτωβρίου, 26 ήμουν στο αεροπλάνο και είμαι Αθήνα. Ήρθε με πήρε με πήγε στο σπίτι του, πήγαμε στο στούντιο και ηχογραφήσαμε το “Άγγιγμα ψυχής”», ανέφερε.
Στάθηκε επίσης στη «μάχη» που έδωσε για να κάνει καριέρα εκτός Ελλάδας και Κύπρου. «Το πολέμησα, ένιωθα ότι δεν είχα τις δυνάμεις από ένα σημείο και μετά. Όταν θέλουν να αναδείξουν έναν νέο καλλιτέχνη έξω δουλεύουν εξοντωτικά». Το τίμημα της επιτυχίας για εκείνον είναι ότι στερήθηκε ανέμελες στιγμές στα εφηβικά του χρόνια αλλά όπως λέει ο ίδιος «αν δεν πληρώσεις κάτι, δεν θα πάρεις κάτι».
Μεγάλες φιλίες δεν έχει κάνει στον χώρο διότι «όλα είναι τόσο μετακινούμενα και ρευστά σε αυτόν τον χώρο, που δεν μπορείς να κρατήσεις επαφή με ένα άτομο», τόνισε. «Έγραψα τραγούδια που τραγούδησαν άλλοι καλλιτέχνες μέσα από μία συνεργασία που ήταν υγιής. Αν περάσουμε έναν χειμώνα και δεν περάσουμε καλά, για μένα κόβεται το νήμα της σχέσης, έχουν τύχει τέτοιοι χειμώνες», συμπλήρωσε.
