Οι εποχές μας αλλάζουν, η κοινωνία αλλάζει, όλοι εμείς προχωράμε μπροστά και πάντα ανοιχτοι και έτοιμοι να δεχτούμε και να συμπεριλάβουμε το νέο και καινούργιο.
Μια νέα μορφή οικογένειας που διαρκώς εμφανίζεται όλο και πιο συχνά είναι η μονογονεϊκή οικογένεια.
Γράφει ο ψυχολόγος Πάνος Πλουμίδης
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι στο σημείο αυτό. Μονογονεϊκή δεν είναι μόνο η οικογένεια στην οποία μια μητέρα έχει επιλέξει να φέρει μόνη της ένα παιδί στο κόσμο. Μονογονεϊκή θεωρείται η κάθε οικογένεια, χονδρικά κάθε σπίτι του οποίου τα παιδιά μοιράζονται τη στέγη με έναν και μοναδικό γονέα.
Άρα στην ευρύτερη ομπρέλα της μονογονεϊκότητας εντάσσονται τόσο οι διεζευγμένοι άντρες και γυναίκες όσο και οι σύζυγοι που έχουν χάσει τον σύζυγο τους, που έχει φύγει δηλαδή από τη ζωή.
Οι δυσκολίες
Η πρώτη και μεγαλύτερη δυσκολία στη μονογονεϊκότητα είναι ο χρόνος. Όταν η φροντίδα σπιτιού, παιδιών και υποχρεώσεων βαραίνει μόνο ένα άτομο τότε αυτομάτως ο χρόνος γίνεται ο μεγαλύτερος εχθρός και ταυτόχρονα η κυρίαρχη πηγή άγχους και έντασης για το μονογονέα. Οι απαιτήσεις πολλές και το 24ωρο πολύ λίγο για να τις ικανοποιήσει κανείς όλες.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο γονέας θα χρειαστεί να κάνει θυσίες που αφορούν στη καριέρα, τον ελεύθερο χρόνο του αλλά και τη προσωπική του ζωή για χάρη της ζωής και των απαιτήσεων που έχει η καθημερινότητα με ένα μικρό παιδί.
Δεύτερη μεγάλη δυσκολία είναι η ευθύνη στη λήψη σημαντικών αποφάσεων στη πορεία της ανάπτυξης των παιδιών αλλά και το μεγάλο βάρος της ψυχοεκπαίδευσης των παιδιών που πέφτει αποκλειστικά σε έναν άνθρωπο, τον μονογονέα.
Η τρίτη εξίσου πολύ σημαντική δυσκολία είναι οι κοινωνικές διακρίσεις και αντιξοότητες που έχει να αντιμετωπίσει ένας μονογονέας απέναντι σε μια κοινωνία που είναι συχνά σκληρή και υποτιμητική σε κάτι που δεν αναγνωρίζει σαν σωστό και σύνηθες.
Ο γονέας αυτός έχει το βάρος να ενδυναμώσει το παιδί του απέναντι στους κακόβουλους και ταυτόχρονα να θωρακίσει και τον εαυτό του μην επιτρέποντας τις εξωτερικές επιρροές να επισκιάσουν την οικογενειακή ευτυχία και λειτουργικότητα.
Λύσεις
Οι λύσεις ποτέ δεν είναι μαγικές και απόλυτες όμως είναι πάντα εκεί να μας δώσουν ένα φωτεινό δρόμο ακόμη και τις στιγμές που όλα μοιάζουν δύσκολα και μαύρα.
Όσον αφορά στο χρόνο οι λύσεις δε μπορούν να βρεθούν πάρα στο υποστηρικτικο δίκτυο ενός γονέα που θα του εξασφαλίσει ανάσες ελευθερίας και ηρεμίας για να έχει την αντοχή να ανταπεξέλθει σε όσα η ζωή μας απαιτεί.
ΚΔΑΠ, φίλοι, γονείς, νταντάδες και λοιποί όλοι ένας ισχυρός πόλος βοήθειας και συμπαράστασης στις οικογένειες αυτές.
Για το δεύτερο θέμα, το βάρος της λήψης αποφάσεων η λύση είναι οι ανοιχτοί διάλογοι με άτομα εμπιστοσύνης και ορθής κρίσης πάντα σύμφωνα με το κριτήριο του γονέα, οι ψυχολόγοι, οι εκπαιδευτικοί, οι κοινωνικοί λειτουργοί, καλοί φίλοι και γονείς που μπορούν να αναπληρώσουν το κενό στη διαλεκτική σχέση μεταξύ του γονέα και της ευθύνης στη λήψη σημαντικών αποφάσεων.
Τέλος για το τρίτο θέμα, τη κοινωνική αποδοχή οι απαντήσεις δεν θα μπορούσαν να είναι τόσο εύκολες γιατί τα θέματα αυτά είναι από τη φύση τους πάρα πολύ σύνθετα και με πολλές εκφάνσεις.
Όμως ένα πράγμα είναι το σίγουρο: Όσο λιγότερο επιτρέπει κανείς στον άλλο να τον υποτιμήσει, να τον προσβάλει και να τον βάλει σε θέση αδυναμίας τόσο ισχυροποιεί τη θέση του, προστατεύει τον εαυτό του και τους αγαπημένους του άλλους και αποτελεί παράδειγμα για άλλους πιο αδύναμους από αυτόν να τον ακολουθήσουν.
Η δύναμη και πυγμή βρίσκεται πάντα μέσα μας αρκεί να τη βοηθήσουμε να βρει το δρόμο της και να λάμψει.
Πάνος Πλουμιδης
Ψυχολόγος Ψυχαναλυτής. Α.Π.Θ
Msc Ιατροδικαστικής Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ
Msc psychoanalysis Paris 8
Msc Φιλοσοφίας, Α.Π.Θ
Facebook: Πάνος Πλουμίδης
Instagram: _ppanos_
