Μακάρι να είχα αυτό το τελευταίο φιλί που ακόμη και τώρα που το σκέφτομαι δακρύζω.
Είναι καλοκαίρι, οι έρωτες έπρεπε να είναι πιο εύκολοι και σίγουρα πιο αυθόρμητοι. Είναι καλοκαίρι και μου λείπει εκείνη η αλμύρα της θάλασσας, η γεύση από το κοκτέιλ. Μου λείπει το σημάδι από το μαγιό που τόσο καιρό προσπαθώ να αποκτήσω, αλλά με τόσο δουλειά δεν τα καταφέρνω.
Μου λείπεις εσυ και το φιλί σου. Δεν ήθελα ποτέ να τελειώσει.
Κάθε φορά που με φιλούσες, σταματούσε ο κόσμος εκεί. Ο χρόνος έκανε παύση και η καρδιά μου ήθελε να πατήσει σε κάθε δευτερόλεπτο το fast forward.
Βλέπεις, πολλοί λένε πως ύπαρχει ένας και μόνο τρόπος να καταλάβεις πως φιλάς τον σωστό άνθρωπο. Εκείνον που κάνει τους άλλους να σταματήσουν να υπάρχουν.
«Όταν χαμογελάς πριν το φιλί, τότε να ξέρεις πως φιλάς τον ένα και μοναδικό».
Και τώρα που πέρασε καιρός και δεν έχουμε τόση ένταση μεταξύ μας. Μπορείς να μου πεις αν ένιωσες στο ελάχιστο αυτό που αισθανόμουν εγώ όταν ήμασταν μαζί; Δεν αναφέρομαι μόνο σε εκείνα τα φιλία, το ξέρεις.
Μετρούσες άραγε τα λεπτά μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι σου και να δεις εμένα μπροστά σου; Χαμογελούσα πάντα όταν με κοίταζες, αφού ένιωθα η πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου.
Δε σου κρατάω κακιά. Μακάρι να μπορούσα να το κάνω. Για μένα ήσουν ο ένας που δεν πρόκειται να διαδεχθεί κανένας. Για σένα πάλι ήμουν…μια σαν όλες τις άλλες.
Περασε η ώρα. Δεν ξέρω τι λέω. Έχεις φύγει εδώ και καιρό. Με έχεις μπλοκάρει, σε ποιον μιλάω; Είσαι με εκείνη.
Να σε προσεχεί και εύχομαι να νιώθει όταν τη φιλάς το ίδιο. Σαν να έχει όλο τον κόσμο…
Aκολουθήστε μας στo Google News
