Η θερμή υποδοχή του Σεπτέμβρη έρχεται στην πρώτη ψύχρα του. Έτσι μας καλωσορίζει ο ‘’νωπός’’ αυτός μήνας. Δεν τον καλωσορίζουμε εμείς. Είναι εκείνος που υποδέχεται όλους εμάς που επιστρέφουμε στη νέα σεζόν μας.
Το νιώθω λιγάκι σαν Πρωτοχρονιά. Κάθε φορά, κάθε 1η Σεπτεμβρίου, είναι λες και οι δείκτες του ρολογιού ξεκινάνε με αφετηρία το 12 και αρχίζουν έναν χορό στον χωροχρόνο, με εμάς να χορεύουμε μαζί τους, αφήνοντας πίσω μας τον Αύγουστο, το καλοκαίρι, τις στιγμές και τις εμπειρίες μας. Ο Σεπτέμβρης λοιπόν για εμένα έχει αυτή την γλυκιά ψύχρα που σηματοδοτεί τα ξεκινήματά μου.
Το αεράκι που με διαπερνά τις βραδινές στιγμές, δίνοντάς μου καταφατικά σήματα, ότι ναι, είμαι στον σωστό δρόμο και μπορώ να θέσω νέους στόχους, να ανασυνταχθώ και να προχωρήσω στο έτος. Αποτινάσσω την αλμύρα στα μαλλιά, κάνω τις απαραίτητες ανανεώσεις στον χώρο μου και βουτώ στις μυρωδιές του βρεγμένου χώματος, των λίγο πιο σουρουπωμένων απογευμάτων και στην ησυχία ανασύνταξης που προσφέρει ο μήνας.
Μπορούμε ξέρετε, να κάνουμε νέες αρχές όποτε θελήσουμε, όμως τούτη η φθινοπωρινή αρχή, είναι λίγο πιο στιβαρή. Ξέρεις ότι, όλα αρχίζουν και πάλι, μετά την καλοκαιρινή ραστώνη και έτσι όντως, όλα είναι πιο πραγματοποιήσιμα.
Ο Σεπτέμβρης δεν χρειάζεται πολλά για να αξίζει. Εμείς τον κάνουμε ν’ αξίζει σε κάθε του λεπτό. Η οργάνωση που μπορούμε να παρέχουμε στον εαυτό μας, η καταγραφή των όσων έχουμε να κάνουμε, όσων θέλουμε και όσων ήδη έχουν γίνει, βοηθά στην καλύτερη επίτευξη των νέων στόχων.
Ακόμη και αν το μυαλό έχει λιγάκι ξεμείνει στις θάλασσες, τα χαλαρά απογεύματα τις βόλτες και τους μεσημεριανούς ύπνους, το φθινόπωρο υπόσχεται να φέρει δράση, νέες εμπειρίες, παρακάτω βήματα και εξέλιξη πολλαπλών επιπέδων. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
