Οικογένεια..
Αν έχουν κι δεν έχουν γραφτεί χίλια δύο για την σχέση γονιού με παιδί. Ας αφήσουμε, όμως, για λίγο τα μικράκια μας και να δούμε τι συμβαίνει όταν μεγαλώνουμε και εμείς, μεγαλώνουν και οι γονείς μας και έχουμε πλέον να κάνουμε με δύο ενήλικες.
Σίγουρα τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά όταν οι δικοί μας γονείς βρίσκονταν σε αυτή την κατάσταση. Οι συνθήκες εκείνης της εποχής είχαν άλλη μορφή αλλά με έναν παράδοξο τρόπο η σύσταση και ο δεσμός της ελληνικής οικογένειας ήταν, είναι και ελπίζω να παραμείνει πάντα δυνατός και ακέραιος.
Με προσωπικά παραδείγματα αλλά και με όσα έχω δει και ακούσει, η πλειονότητα των γονιών μας, θεωρώ (με πόνο ψυχής) ότι ήταν πιο ανεξάρτητοι από εμάς.
Έφυγαν νωρίτερα από το σπίτι τους είτε για σπουδές είτε για δουλειά, δημιούργησαν νωρίτερα οικογένεια, υπήρχε δυσκολία στις επικοινωνίες και βασικότερο;;οι παππούδες μας ήταν άνθρωποι, ας μου επιτραπεί ο όρος, “σκληροί”.
Αγωνίζονταν για την επιβίωση κατά κύριο λόγο, χωρίς πτυχία και περγαμηνές, παλεύοντας για το καλύτερο δυνατό για τα παιδιά τους.
Ερχόμαστε εμείς τώρα…μια γενιά άρρηκτα δεμένη με την οικογένεια, που είμαστε 30 και δεν έχουμε μείνει ακόμα μόνοι μας, που μιλάμε 15 φορές την μέρα και με κάθε τρόπο με την μαμά, που ενώ δεν μας αρέσει, θέλουμε να ακούσουμε πρώτα την γνώμη του μπαμπά. Ένα πέπλο προστασίας και γνώσης από την πρώτη μέρα.
Που βρίσκεσαι λοιπόν η αρχή του χάσματος;
Όσο αντιφατικό κι αν ακουστεί, βρίσκεται στο γεγονός ότι εμείς με τους γονείς μας έχουμε περισσότερα κοινά απ’ ότι εκείνοι με τους δικούς τους γονείς. Όπως και εμείς έτσι και οι γονείς μας σπούδασαν, δούλεψαν πολύ, έζησαν φιλίες και έρωτες. Με λίγα λόγια έχουν βιώματα και άποψη για κάθε σχέση, εργασιακή, κοινωνική, φιλική, ερωτική. Μήπως, λοιπόν, είναι αυτό που και θέλουμε αλλά και μας θυμώνει παράλληλα;
Σε μια σχέση τόσο βαθιά και ανιδιοτελή, που η αγάπη και το ενδιαφέρον είναι γερά και δεδομένα το κλειδί βρίσκεται απλά σε μια λέξη, τον διάλογο. Ακούστε ο ένας τον άλλο, σεβαστείτε τον διαφορετικό χαρακτήρα του, βάλτε τα όριά σας, ζητήστε συγγνώμη αν κάνατε λάθος, επικοινωνήστε ξεκάθαρα και αληθινά.
Είναι πολλά; Τι κι αν είναι; Αξίζει γιατί μιλάμε για τον μπαμπά και τη μαμά.. Την οικογένεια.. Είναι οι μόνοι που θα βρίσκονται πάντα εκεί..
Μαρία Κατράδη
Φιλόλογος – Ειδική Παιδαγωγός
