Ήμουν δευτέρα λυκείου όταν πήγα στο Ark Festival στην Τεχνόπολη και να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα αν θα μου άρεσε. Μου το πρότειναν οι φίλες μου, ήταν καλοκαίρι, το καλοκαίρι πάντα όλα είναι πιο ξέγνοιαστα, χαλαρά και ανέμελα οπότε ναι, έναν φεστιβάλ συναυλιών είχε ακριβώς αυτά τα στοιχεία που τα λες και ρομαντικά. Και εκεί συνάντησα πρώτη φορά τον Κωστή.
Ναι, τον Κωστή Μαραβέγια.
Δεν ήξερα καλά καλά τα τραγούδια του μα με την πρώτη νότα που έπαιζε σε κάθε ένα, ταξίδευα. Λίγο η βραδιά, λίγο τα πολύχρωμα φωτορρυθμικά, λίγο η ερωτικά παιχνιδιάρικη διάθεση του Κωστή, δεν ήθελα και πολύ, ταυτίστηκα και είπα ‘’εγώ αυτόν τον άνθρωπο τον πάω, θα τον ακούω στις συναυλίες και θα ταξιδεύω’’.
Και πράγματι. Κάποια χρόνια αργότερα, κοντά δέκα για την ακρίβεια, τον επιλέγω τα βράδια που θέλω να ξεκουραστώ με ένα ποτήρι κρασί και ν’ ακούσω τα μικροπράγματα, ταυτίζοντας τα δικά μου μικροπράγματα, που τα μοιράζομαι με τους ‘’μεγάλους’’ ανθρώπους της ζωής μου.
Τον ακούω όταν μιλάει στις εκπομπές, στα podcasts και στις συνεντεύξεις εν γένει, τονίζοντας μέσα σε όλα τη σημασία του ανθρώπου στο οτιδήποτε.
Τον ακούω όταν λέει ότι το καλοκαίρι έφυγε και εδώ έχουμε τα πρωτοβρόχια. Τον ακούω και όταν θέλω να βρω κάποιον να μοιάζει στις αγάπες μου και δεν βρίσκω οπότε τις επιλέγω ξανά και ξανά γιατί είναι οι ιδανικές για τη ζωή μου.
Ο Κωστής Μαραβέγιας ανήκει στο είδος του ανθρώπου που χαίρεται με τη ζωή και μοιράζεται την χαρά του μέσα από τη δημιουργία.
Μιλάει αληθινά, μέσα από την ψυχή του και σε προτρέπει να ζήσεις όπως θέλεις, ακριβώς με τις επιθυμίες σου. Άλλωστε ρε παιδιά αυτό δεν αξίζει; Γι’ αυτό δεν ερχόμαστε στον κόσμο;
Το κείμενο που έγραψε για την Τόνια είναι τα λόγια που είχαμε ανάγκη ν’ ακούσουμε σε έναν κόσμο που γεμίζει με φοβίες, ανασφάλειες και μηχανισμούς επιβίωσης.
Όχι παιδιά, ο έρωτας αξίζει, η αγάπη, τα γέλια, το σεξ, η χαρά, οι φίλοι, η οικογένεια και οι μοναδικές στιγμές μαζί τους.
Γι’ αυτό ας μη μιζεριάζουμε. Η ζωή θέλει πηγαίο θάρρος, γερές γουλιές καφέ και όρεξη να τη ζήσεις. Όλα τ’ άλλα είναι… απλά μέτρια. Ζήσε και αγάπα. Χωρίς κτητικότητα και με ανιδιοτελή αγάπη.
Σε χαιρετώ Κωστή, να περνάς καλά τα λέμε σε επόμενη συναυλία.
