Με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε το 1996 η Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου.
Η ημερομηνία του εορτασμού επιλέχθηκε για να τιμήσει το Α Παγκόσμιο Φόρουμ Τηλεόρασης, που πραγματοποιήθηκε στις 21 και 22 Νοεμβρίου 1996 στην Νέα Υόρκη, με πρωτοβουλία του τότε γ.γ του ΟΗΕ Μπούτρος Γκάλι.
Συμμετείχαν εκπρόσωποι των σημαντικότερων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του κόσμου και συζήτησαν την αυξανόμενη σημασία της τηλεόρασης στον σύγχρονο κόσμο και τους πιθανούς τρόπους ενίσχυσης της συνεργασίας τους σε αυτόν τον τομέα.
Η τηλεόραση αποτελεί το κυριότερο και δημοφιλέστερο Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας και η χρήση της είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο. Ο όρος καλύπτει ολόκληρο το φάσμα των τεχνικών χαρακτηριστικών και των δραστηριοτήτων που αφορούν τα τηλεοπτικά προγράμματα, καθώς και τη μετάδοσή τους.
Συνήθως, λέγοντας “τηλεόραση” εννοούμε τη συσκευή, δηλαδή τον δέκτη, ο οποίος λαμβάνει το (τηλεοπτικό) σήμα που εκπέμπουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί σε συγκεκριμένες συχνότητες (ή αλλιώς κανάλια).
Όλα ξεκίνησαν το1923 ο Βλαδιμίρ Ζβορίκιν δημιούργησε για λογαριασμό της Γουέστινγχαουζ το «εικονοσκόπιο» -σαν να λέμε την τηλεοπτική κάμερα-, και το 1927 ο Τέιλορ Φάρνσγουερθ ανακάλυψε το πρώτο κλειστό κύκλωμα αναμετάδοσης εικόνων.
Το 1928 ο Τζον Μπερντ συνένωσε τις σκόρπιες ανακαλύψεις των άλλων και παρουσίασε ένα πρωτόγονο αλλά πλήρες τηλεοπτικό σύστημα εκπομπής και λήψης εικόνων σε μικρή απόσταση, αναλυμένων σε 28 γραμμές.
Στη συνέχεια και στα μέσα της δεκαετίας του ’30 ο Άλεν Ντιμόντ συνέβαλε στη μεγάλη βελτίωση της κινητοσκοπικής λυχνίας και το 1939 δημιούργησε τον πρώτο τηλεοπτικό δέκτη όπως τον ξέρουμε σήμερα.
Η τηλεόραση στην Ελλάδα ξεκίνησε για πρώτη φορά τη λειτουργία της το 1960, με κάποιες πειραματικές εκπομπές που δεν μονιμοποιήθηκαν.
Ξεκίνησε να εκπέμπει τακτικά από τον Φεβρουάριο του 1966, από έναν δημόσιο τηλεοπτικό σταθμό και από δεύτερο σταθμό που λειτούργησε από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Κατά τη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών παγιώθηκε η δομή του προγράμματος με μείγμα ψυχαγωγίας και ενημέρωσης, η οποία ήταν τότε λογοκριμένη.
Οι τηλεοπτικές σειρές μυθοπλασίας έχουν κεντρική θέση στα προγράμματα της ελληνικής τηλεόρασης από την ίδρυσή της. Κατά τα πρώτα χρόνια πειραματικής λειτουργίας τα τηλεοπτικά δίκτυα βασίστηκαν σε ξένη παραγωγή, κυρίως κωμικές ή δραματικές αμερικάνικες σειρές, ντοκιμαντέρ και ταινίες.
Το πρώτο σίριαλ, που μεταδόθηκε από την ΥΕΝΕΔ τον Απρίλιο του 1970, ήταν «Το σπίτι με τον φοίνικα».
Παρότι δεν ήταν πολύ επιτυχημένο, γρήγορα ακολούθησαν και άλλες σειρές που βοήθησαν στη διαμόρφωση μιας, αρχικά μικρής αλλά συνεχώς αυξανόμενης σε μέγεθος, τηλεοπτικής βιομηχανίας.
Aκολουθήστε μας στo Google News
