Έρχεται ο μήνας των Πανελληνίων.. Ένα “Παναγία μου” ηχεί στα αυτιά παιδιών, γονιών, καθηγητών και όλων όσων εμπλέκονται σε αυτήν την δύσκολη κατάσταση που ονομάζεται “Πανελλήνιες”. Μην απελπίζεστε, μην παθαίνετε πανικό, δεν ήρθε κανένα τέλος. Όλα τώρα αρχίζουν..
Γράφει η Βιβή Μπουγιούρα
Πριν 9 ολόκληρα χρόνια -πότε πέρασαν; – ήταν η σειρά μου στις Πανελληνίες. Η γενιά του 1994 έπρεπε να δώσει αυτές τις πολυπόθητες εξετάσεις για να καταφέρει να μπει σε κάποιο ΤΕΙ ή Πανεπιστήμιο.
Η γενιά του 1994 πιθανόν να τα κατάφερε. Εγώ όχι. Δεν πέρασα εκεί που ήθελα και κάπου εδώ θέλω να πω ένα συγγνώμη στον μπαμπά μου που την ημέρα των αποτελεσμάτων μόνο που δεν τον έδειρα, λες και έφταιγε εκείνος. Χρωστάω ένα συγγνώμη και στην 17χρονη Βιβή που της μαύρισα την ψυχή λες και είχε κάνει έγκλημα..
Στο λύκειο δεν ήμουν του διαβάσματος. Η μετάβαση από την 3η γυμνασίου στην 1η τάξη του λυκείου έγινε κάπως άτσαλα. Έχασα γη και ουρανό. Η εφηβεία μου ήταν στο πικ της, οι ορμόνες τρελές και είχε ξυπνήσει ένας “κακός” επαναστάτης που ευτυχώς κράτησε μόλις 3 χρόνια. Ίσως και παραπάνω, anyway…
Δεν θα έδινα πανελλήνιες. Έτσι το είχα σκεφτεί. Θα πήγαινα σε μια σχολή δημοσιογραφίας – karma is a bitch – και δεν θα επιβάρυνα την οικογένειά μου με φροντιστήρια. Κάπου στην αρχή της 3ης Λυκείου αποφάσισα να κάνω την προσπάθειά μου. Οι καλύτεροί μου φίλοι ήταν όλοι πολύ διαβαστεροί, ε δεν μπορούσα να είμαι η δακτυλοδεικτούμενη της επαρχίας. Κάπου στην τελευταία πρόταση θα βρεις και το λάθος…
Γιατί πρέπει να περάσουμε εκεί που θέλουν οικογένειες, φίλοι, γνωστοί, η γειτόνισσα της γειτόνισσας για να μην πει κάτι κακό; Ποιος νοιάζεται; Εσύ κάνεις την προσπάθειά σου για εσένα. Αν περάσεις σουπερ, αν όχι, δεν ήρθε κανένα τέλος. Πίστεψέ με. Εγώ δεν πέρασα εκεί που είχα στόχο όταν αποφάσισα να δώσω πανελλήνιες. Ε, και; Πήγα εκεί που ήθελε η καρδιά μου από μικρή και δόξα τω Θεώ μέχρι στιγμής, τα έχω καταφέρει…
Διάβασε για εσένα. Βάλε πρόγραμμα για τις πανελλήνιες γιατί θα πειθαρχήσεις για αυτό που έπεται, και αυτό είναι η ζωή. Δες το σαν την προθέρμανση σε έναν μεγάλο αγώνα. Αν δεν τα πας όπως ήθελες μην κάνεις το λάθος που έκανα εγώ, μην νιώσεις ότι είσαι ένα τίποτα. Μην πέφτεις στο τρυπάκι του συστήματος. Υπάρχουν και θα υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες. Απόλαυσε τις γνώσεις που σου δίνονται και go on!
