Μόνο και μόνο με την λέξη πανελλήνιες μου δημιουργείται ένα πολύ περίεργο συναίσθημα. Λύπης και χαράς. Λύπης γιατί πέρασαν 10 χρόνια από τότε που έδωσα και χαράς που δεν πέρασα εκεί που ήθελα. Σας μπέρδεψα;
Γράφει η Βιβή Μπουγιούρα,
Δεν ήμουν ποτέ καλή μαθήτρια. Ήμουν αυτή που κάπνιζα στα διαλείμματα και που ήθελα να κάθομαι πάντα με την καλύτερη μου φίλη για να μου λέει ακόμα και τι μάθημα έχουμε. Θα μου πεις τι είναι καλή και κακή μαθήτρια; Ποιος το ορίζει; Ο βαθμός; Όχι. Γιατί στους βαθμούς ήμουν μέτρια προς καλή, αλλά στη συνέπεια η χειρότερη. Έπαιρνα βαθμούς για να μην ντρέπομαι για εμένα και να χαίρεται εκείνη η φουκαριάρα η μάνα μου που λένε. Ποτέ δεν το έκανα για εμένα και ίσως αυτό είναι το λάθος των περισσότερων μαθητών.
Αποφάσισα να δώσω πανελλήνιες 6 μήνες πριν τις εξετάσεις και τώρα που το σκέφτομαι τα πήγα περίφημα. Η μετάβαση μου από το γυμνάσιο στο λύκειο ήταν χειρότερη και από το Space X που δευτερολεπτα μετά της απογείωση του διαλύθηκε..
Δεν θα σας πω για την πορεία μου στο Λύκειο.. Όχι γιατί έχω να γράψω πολλά αλλά γιατί μόνο κοιμόμουν στα θρανία και είχα τη θλίψη της εφηβείας.
Θυμάμαι στις εξετάσεις ότι είχα τόσο άγχος για το πως θα τα πάνε αυτοί που πραγματικά διάβαζαν και αναρωτιόμουν “Λες να τα καταφέρω όπως με τα γαλλικά που πήρα όλα τα Delf και δεν είχα ουτε στυλό όλη τη χρονια;” Τελικά η ιστορία έδειξε ότι ΕΥΤΥΧΩΣ δεν ήμουν τυχερή στις πανελλήνιες..
Η γενιά του 1994 πιθανόν να τα κατάφερε. Εγώ όχι. Δεν πέρασα εκεί που ήθελα και κάπου εδώ θέλω να πω ένα συγγνώμη στον μπαμπά μου που την ημέρα των αποτελεσμάτων μόνο που δεν τον έδειρα, λες και έφταιγε εκείνος. Χρωστάω ένα συγγνώμη και στην 17χρονη Βιβή που της μαύρισα την ψυχή λες και είχε κάνει έγκλημα..
Γιατί πρέπει να περάσουμε εκεί που θέλουν οικογένειες, φίλοι, γνωστοί, η γειτόνισσα της γειτόνισσας για να μην πει κάτι κακό; Ποιος νοιάζεται; Εσύ κάνεις την προσπάθειά σου για εσένα. Αν περάσεις σουπερ, αν όχι, δεν ήρθε κανένα τέλος. Πίστεψέ με. Εγώ δεν πέρασα εκεί που είχα στόχο όταν αποφάσισα να δώσω πανελλήνιες. Ε, και; Πήγα εκεί που ήθελε η καρδιά μου από μικρή και δόξα τω Θεώ μέχρι στιγμής, τα έχω καταφέρει…
Αν μου έλεγες τότε ότι θα τα καταφέρω θα σε κορόιδευα. Τι ντροπή Θεέ μου την ημέρα των αποτελεσμάτων. Δεν ήξερα πως να γυρίσω σπίτι μου. Τι άσχημο συναίσθημα αυτό που μας έχουν δημιουργήσει αλλά αν μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή αυτή είναι ότι ίσως να είναι η πρώτη προσωπική σου αποτυχία που πίστεψε με στο μέλλον θα έρθουν πολλές. Και ίσως πιο σοβαρές..
Διάβασε για εσένα. Βάλε πρόγραμμα για τις πανελλήνιες γιατί θα πειθαρχήσεις για αυτό που έπεται, και αυτό είναι η ζωή. Δες το σαν την προθέρμανση σε έναν μεγάλο αγώνα. Αν δεν τα πας όπως ήθελες μην κάνεις το λάθος που έκανα εγώ, μην νιώσεις ότι είσαι ένα τίποτα. Μην πέφτεις στο τρυπάκι του συστήματος. Υπάρχουν και θα υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες. Απόλαυσε τις γνώσεις που σου δίνονται και go on!
Βιβή Μπουγιούρα 
