Αλήθεια τι ακριβώς σημαίνει τα παίρνω όλα προσωπικά; Όλα όσα συμβαίνουν στους γύρω μου με αφορούν; Αυτό σημαίνει; Ή ότι πρέπει να καταπιάνομαι και να ασχολούμαι με όλα όσα λένε οι γύρω μου τόσο γενικά όσο και προς εμένα;
Θέλοντας να ορίσουμε και ν’ αναλύσουμε λίγο καλύτερα την πρόταση αυτή, έχουμε να πούμε το εξής: Τα παίρνω όλα προσωπικά σημαίνει ότι οι πράξεις και τα λόγια των ανθρώπων γύρω μου, με επηρεάζουν σε προσωπικό βαθμό γιατί νιώθω ότι απευθύνονται σε εμένα.
Αυτό μπορεί ν’ αφορά την γλυκύτατη κυρία στον φούρνο που ενώ κάθε μέρα μας λέει καλημέρα με χαμόγελα, μια φορά ήταν μέσα στα νεύρα και μας μίλησε απότομα και εμείς στεναχωρηθήκαμε και νευριάσαμε γιατί νομίζαμε ότι κάτι έχει μαζί μας.
Επίσης, μπορεί ν’ αφορά την σχέση μας, κατά την οποία ο/η σύντροφός μας, ενώ ρωτάει συχνά αν είμαστε καλά και δείχνει ενδιαφέρον, κάποιες φορές λόγω φόρτου εργασίας ή καθημερινότητας δεν μας ρώτησε και εμείς θεωρήσαμε ότι κάτι δεν πάει καλά μεταξύ μας και ότι κάτι του/της έχουμε κάνει.
Δυστυχώς, αυτό που οι περισσότεροι από εμάς αγνοούμε, είναι η κατανόηση ότι οι δράσεις και οι αντιδράσεις των συνανθρώπων μας αφορούν τον δικό τους συναισθηματικό κόσμο. Αρκεί εκείνη την στιγμή, απλώς να αφήσουμε τη στιγμή να φύγει και να κατανοήσουμε ότι ο άνθρωπος που μας μίλησε απότομα μπορεί να περνάει δύσκολα ή κάτι να μη πάει καλά στη ζωή του.
Πολλές φορές υπάρχει εκτενής αντίκτυπος των δυσκολιών του άλλου σε εμάς γιατί εμείς τον αφήνουμε να υπάρχει. Επιτρέπουμε την εισχώρηση της διάθεσης του άλλου σε εμάς.
Και σε αυτό το κομμάτι έρχεται και το δικό μας μετερίζι.
Εκτός από την κατανόηση της κατάστασης του άλλου, χρήζει εξέτασης και η δική μας συναισθηματική σκοπιά. Ν΄ αποδεχτούμε ότι κάποια συμπεριφορά μας ενόχλησε, ότι την πήραμε προσωπικά, να δούμε τι ακριβώς μας ενόχλησε, να το απενοχοποιήσουμε και έπειτα να το αποδεχτούμε. Μετά από αυτά τα βήματα αντιλαμβανόμαστε ότι μπορούμε πια να αφήσουμε την εκάστοτε κατάσταση απλώς να περάσει και να μην μας αγγίξει.
Ο κάθε άνθρωπος δρα και αντιδρά για τον εαυτό του. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε παρατηρητές και όχι εξεταστές ή κριτές. Ας αφήσουμε τον εαυτό μας να εξελιχθεί πέρα από το είναι του άλλου. Άλλωστε είμαστε ξεχωριστές οντότητες.
