Σήμερα γιορτάζει η γυναίκα, σήμερα γιορτάζει η ζωή… Δεν είναι τυχαίος ο τίτλος. Η ζωή μου όλη απαρτίζεται από γυναίκες και δύο άνδρες. Θα γράψω άλλη φορά για αυτούς τους δύο..
Γράφει η Βιβή Μπουγιούρα
Σήμερα γιορτάζει η γυναίκα. Σαν σήμερα πριν απο 31 χρόνια γεννήθηκε η σπουδαιότερη. Η αδελφή μου. Κάθε φορά που σκέφτομαι πως γίνεται να ζει κανείς χωρίς αδελφή, κουνάω το κεφάλι μου και συνειδητοποιώ ότι δεν γίνεται. Δεν γίνεται να υπάρχεις χωρίς να έχεις μια Πετρούλα στην ζωή σου. Είτε σαν αδελφή, είτε σαν φίλη, είτε σαν σύντροφο. Το να είσαι γυναίκα και να είσαι σαν την Πετρούλα είναι χαρά. Μόνο χαρά.
Μπορεί η μαμά μου μαζί με την Αντωνία και την γιαγιά μου να είναι οι ηρωίδες της ζωής μου, αλλά επιτρέψτε μου η αδελφή μου να κατέχει την καρδιά και την ψυχή μου… Θέλω να γράψω πολλά αλλά ή θα κλαίω ή θα γελάω. Δεν υπάρχει γκρι σε αυτήν την αγάπη. Υπάρχει μόνο άσπρο. Καθόλου μαύρο και όσο μπορώ αυτή η παλέτα της ζωής μας θα έχει μόνο χρώματα.
Όσο μεγαλώνω τόσο την θαυμάζω.
Όσο μιλάω μαζί της ακόμα και για να της ζητήσω δανεικά, τόσο καταλαβαίνω ότι είμαστε τόσο ίδιες αλλά και τόσο διαφορετικές. Μπορεί να είναι μεγαλύτερη μου κατά 3 χρόνια και κάτι αλλά στα μάτια μου φαντάζει τετραπέρατη σε όλα. Μπορεί να με βλέπει από χαμηλά αφού την περνάω και 2 κεφάλια αλλά το ανάστημά της είναι ίσα με τον ουρανό. Τόσο όσο την αγαπάω και της το έλεγα από μικρή.
Μπορεί η οικογένεία μας να είναι κατα το 80% από γυναίκες αλλά το μεγαλύτερο αντράκι είναι η αδελφή μου που ρίχνει το μέσο όρο. Μπορεί να φαίνεται το αντίθετο αλλά ξέρω και ξέρει και όλοι όσοι μας γνωρίζουν ξέρουν, ποιος είναι ο δυνατός και ο βράχος σε αυτήν την σχέση. Αυτή την σχέση ζωής μεταξύ των αδελφών.
Έγραψα πιο πάνω ότι δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή κάποιου χωρίς να έχει αδέλφια.
Είναι εγωιστικό γιατί δεν είναι στο χέρι του καθενός ποιον θα έχει ή αν θα έχει. Εγώ είμαι τυχερή. Είναι όμως στο χέρι του – και το εύχομαι – του να έχει έναν άνθρωπο σαν την αδελφή μου στην ζωή του. Αρκεί να μην της μιλάτε όταν ξυπνάει…
Χρόνια πολλά! Σ’ αγαπώ Πέπη μου. Αν θες ποτέ να φτιάξεις χιονάνθρωπο θα είμαι πάντα εδώ. Με ανοιχτή την πόρτα.
