Γνωρίζεις τον άνθρωπο της ζωής σου, τον έναν και μοναδικό, είσαι φουλ στον έρωτα και μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα έρχεται η ώρα που ο καλός σου …σου ζητάει να μείνετε μαζί στο ίδιο σπίτι!
Kαι αρχίζει το δίλημμα…..
Οι γονείς το πρώτο που σκέφτονται είναι….τιιιιι;;;
Έτσι θα προχωρήσετε τη ζωή σας; Δεν θα κάνετε οικογένεια; Κι εμείς δηλαδή που γνωριστήκαμε…παντρευτηκαμε και μετά μείναμε μαζί στο ίδιο σπίτι τι πάθαμε;
Εσύ πάλι σκέφτεσαι….γιατί όχι …ένα δοκιμαστικό διάστημα για να δείτε αν όντως ταιριάζετε….γιατί να είναι κακό;
Και η αλήθεια είναι αυτή παιδιά…. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είμαστε οι γονείς μας….εμάς…ναι, θα το παραδεχτώ μας έχουν καλομάθει πως να το κάνουμε…σε σημείο που δεν έχουμε μάθει να κάνουμε πολλά πράγματα στο σπίτι καθημερινά.
Η καθημερινότητα είναι η μεγάλη αλήθεια….γιατί φαίνεται πόσο πραγματικά μπορείς να συμβιώσεις στα πρακτικά με τον άνθρωπο σου!
Γιατί όλα είναι πιο εύκολα όταν γυρνάς από τη δουλειά (με όλα τα νεύρα) ταλαιπωρημένη και έχεις όλο τον χρόνο…να χαλαρώσεις με ηρεμία στο σπίτι σου…να αναστηλωθείς, να πάρεις δυνάμεις και μετά να συναντήσεις τον καλό σου. Και είναι τελείως διαφορετικό…..να γυρνάς στο σπίτι που μένετε μαζί, απο την τρέλα και τα νεύρα της ημέρας, να έχει γυρίσει κι εκείνος από τη δουλειά…με την ίδια ταλαιπωρία και τα νεύρα, και να μπορέσετε όχι μόνο να επιβιώσετε στον ίδιο χώρο αλλά και να κάνετε όμορφη την καθημερινότητα σας!
Συγκατοίκηση ασυζητητί πριν το γάμο παιδιά..Αυτή είναι η γνώμη μου..ή μαθαίνεις ότι προχωράς τη ζωή σου με τον σωστό άνθρωπο ή μαθαίνεις ότι θα έκανες ένα μεγάλο λάθος που μείνατε στο ίδιο σπίτι και το αποφεύγεις!!! Εξίσου σημαντικά και τα δύο!!!
Υ.Γ.: Χαμογελάτε έστω και στραβά… Κάποια στιγμή θα ισιώσει ….
Μαριλένα Γεωργιοπούλου