Είναι πολύ συνήθης η έκφραση τα βγάζω όλα στη φόρα, σε περιπτώσεις που θέλουμε να δώσουμε αρνητική χροιά σε ένα γεγονός.
Αναφερόμαστε σε κάποιον ή κάτι το οποίο εκτέθηκε. Κάτι το οποίο βγήκε στη φόρα, γνωστοποιήθηκε. Οι περισσότεροι από εμάς βέβαια, δεν γνωρίζουμε από που προέρχεται αυτή φράση. Να σας είμαι ειλικρινής, πριν μάθω και εγώ, πίστευα ότι αναφερόταν σε παλιές εποχές, όπου τα άπλυτα μπορεί να είχαν υπολείμματα ξένου κραγιόν, τρίχες, οσμές από άνδρες ή γυναίκες και κάπως έτσι να προέκυψε.
Η πραγματικότητα όμως με διέψευσε, οπότε ας μάθουμε την ιστορία της φράσης
Στα βυζαντινά χρόνια, όταν κατηγορούνταν κάποιος με ενδείξεις και όχι αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, υπήρχε μια διαδικασία για να τεκμηριωθούν οι κατηγορίες.
Ένας κήρυκας πήγαινε στην αγορά όπου συγκεντρώνονταν πλήθος κόσμου και απήγγειλε δυνατά τις κατηγορίες.
Κατόπιν παρακινούσε τους παρευρισκόμενους να καταθέσουν ό,τι γνώριζαν για την υπόθεση με την απειλή πως, αν δεν το κάνουν θα υποφέρουν από δεινά.
Έτσι πολλοί, έβγαζαν στη φόρα, δηλαδή στην αγορά, τ’ αποδεικτικά στοιχεία.
Η φράση δείχνει θαυμαστή αντοχή στο χρόνο, έστω και αν ελάχιστοι γνωρίζουν ότι δεν είναι η φόρα, αλλά τα fora, φανερώνοντας τη δύναμη της προφορικής παράδοσης.
Στη σημερινή εποχή λοιπόν, έχουμε κρατήσει διαφορετική εκδοχή στο μυαλό μας για τη φράση, χωρίς να σκεφτόμαστε το λόγο που τη χρησιμοποιούσαν οι παλιότεροι.
Παρόμοια φράση με αυτή είναι και εκείνη που λέει ”έγινε βούκινο”. Το βούκινο ήταν ένα όργανο παραγωγής ήχου που χρησιμοποιούσαν αρχικά οι αρχαίοι Έλληνες. Έπειτα το εξέλιξαν οι βυζαντινοί και έμοιαζε με τις σημερινές σάλπιγγες.
Το χρησιμοποιούσαν κυρίως σε μάχες, λόγω του ότι έβγαζε πολύ δυνατό ήχο και έφτανε παντού, όπως φτάνουν σήμερα τα μυστικά, που δεν θέλουμε να φανερωθούν. Και έτσι, αυτή η φράση έχει μείνει για τη σημασία του ότι ένα μυστικό που δεν έπρεπε, αποκαλύφθηκε.
