Είμαι 26 ετών. Όχι πολύ μεγάλη αλλά ούτε και μικρή. Αν έπρεπε να γυρίσω πίσω στα 15 τι συμβουλή θα έδινα στην Βιβη;
Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω.. κοιτάζοντας πίσω έχω κάνει λάθη και σωστά. Δεν ξέρω αν θα άλλαζα ανθρώπους και γεγονότα που σημάδεψαν την εφηβεία μου αλλά σίγουρα θα αντιμετώπιζα κάποια πράγματα διαφορετικά.
Γράφει η Βιβή Μπουγιούρα
- Θα διάβαζα περισσοτέρο. Όχι μόνο για το σχολείο αλλά για τις γενικές μου γνώσεις. Θα είχα βάλει στην καθημερινότητα μου ένα λογοτεχνικό βιβλίο ώστε να εμπλουτίσω το λεξιλόγιο μου και να γεμίσω το κεφαλάκι μου με πληροφορίες που σίγουρα κάπου θα τις βρω μπροστά μου, εκεί που δεν το περιμένω
2. Θα μάθαινα καλύτερα την ιστορία. Δεν θα την διάβαζα απλά για να γράψω ένα τεστ και να πάρω καλό βαθμό, θα την διάβαζα σε βάθος. Δεν θα με ενδιέφερε ότι το 1910 ήταν το Κιλελέρ απλά για να μην ξεχάσω την ημερομηνία αλλά να ξέρω ακριβώς τι συνέβη και γιατί.
3. Θα έβαζα στην ζωή μου τα φρούτα και τα λαχανικά που μια δεκαετία μετά τα τρώω με μεγάλη δυσκολία και ως αγγαρεία
4. Δεν θα κάπνιζα. Δεν θα έβαζα ποτέ αυτόν τον διάολο στο στόμα μου. Αλλά υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι αυτό θα τελειώσει. Σύντομα.
5. Μπορεί να έκανα αθλητισμό (πολύ) αλλά θα το έκανα για εμένα και το σώμα μου. Όχι για να με χειροκροτούν οι συμπαίκτριες μου και να ακούω καλά λόγια από τον εκάστοτε προπονητή.
6.Θα ήμουν περισσότερο προσεκτική στο πως μιλάω στους δικούς μου. Να μου πεις, παιδί ήσουν, με εξάρσεις. Ίσως έχω πληγώσει τους γονείς μου και τους οικείους μου και ζήτω συγγνώμη. Νομίζω μεγαλώνοντας τους έχω ανταμείψει σε μεγάλο βαθμό
7.NΑ ΜΑΘΑΙΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 3 ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ! Παιδεύομαι με το proficiency τώρα στα 26 και ενώ έχω πάρει τα πτυχία των γαλλικών εκτός από το “Je suis belle” δε θυμάμαι τίποτα
Δεν θα άλλαζα με τίποτα τους καλύτερους μου φίλους που είναι ακόμα και σήμερα συνοδοιπόροι μου στην ζωή. Αυτό ήταν σίγουρα το μεγαλύτερο δώρο που έκανα στον εαυτό μου. Από μικρή ηλικία ήξερα με ποιους θα πορευτώ και δεν έπεσα έξω. Όπου έπεσα το άλλαξα,ευτυχώς, νωρίς.
