Πριν ξεκινήσουμε να διευκρινίσουμε ότι το άρθρο αυτό δε βασίζεται σε επιστημονικές μελέτες, αλλά σε εμπειρίες δικές μου (μητέρα ενός κοριτσιού 11 μηνών) και άλλων φίλων- μαμάδων.
Ως απώτερο σκοπό έχει να προετοιμάσει τις μέλλουσες μαμάδες για όσα τις περιμένουν, να τις προτείνει λύσεις και γενικά να τις εμψυχώσει στο νέο τους αυτό ρόλο, δηλαδή της μητέρας.
Γράφει η Μαριάννα Χρηστίδη
Κεφάλαιο: Εγκυμοσύνη
Έρχεται ένα θετικό τεστ, έπειτα μια επιβεβαίωση από αιματολογικές εξετάσεις και το ταξίδι ξεκινά! Πλέον «μιλάνε» οι ορμόνες, οπότε σύζυγοι –συγγενείς-συνάδελφοι και γενικά όσοι είστε κοντά στην έγκυο αυτόν τον καιρό δείξτε κατανόηση και υπομονή αν δεν είναι ο εαυτός της.
Μετά έρχονται τα συμπτώματα του πρώτου τριμήνου για τη μέλλουσα μητέρα, όπως εμετοί, ζαλάδες κτλ. Στο δεύτερο τρίμηνο τα πράγματα βελτιώνονται, η κοιλίτσα αρχίζει να φαίνεται και το μωρό αρχίζει να κλωτσάει!
Στο τρίτο τρίμηνο, η κοιλιά μεγαλώνει με γοργούς ρυθμούς και οι πόνοι στη μέση είναι μόνιμη παρέα.
Σε όλη αυτήν την πορεία είναι φυσιολογικό να αγχώνεστε για τα αποτελέσματα των εξετάσεων, για κάποια συμπτώματα που σας φοβίζουν κ.ά.
Θα σας πρότεινα λοιπόν σε τέτοιες περιπτώσεις να συμβουλεύεστε το γιατρό σας και μόνο αυτόν.
Επίσης, να μιλάτε πολύ με το σύντροφό σας, γιατί και εκείνος μοιράζετε τις ίδιες αγωνίες με εσάς και πρέπει να νιώθετε ότι υπάρχει αλληλοκατανόηση.
Ακόμα, θεωρώ καλό να μιλάτε με φίλες σας που βίωσαν πρόσφατα αυτήν την εμπειρία και σίγουρα ξέρουν πως αισθάνεστε.
Κεφάλαιο: Γέννα
Το ταξίδι της εγκυμοσύνης φτάνει στο τέλος του και το μωρό έρχεται στον κόσμο..Γίνεσαι μητέρα!
Μπορεί να γεννήσετε φυσιολογικά, χωρίς επισκληρίδιο και χωρίς ταλαιπωρία. Μπορεί να γεννήσετε με προγραμματισμένη καισαρική.
Μπορεί να γεννήσετε με καισαρική ύστερα από αποτυχημένη προσπάθεια από φυσιολογικό τοκετό.
Μπορεί να γεννήσετε στο σπίτι. Με όποιον τρόπο και αν γεννήσετε, να ξέρετε πως κάθε περίπτωση πως κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και πως ο γιατρός σας ξέρει πώς να χειριστεί όποιο θέμα προκύψει (αν προκύψει) κατά τη γέννα και θα αποφασίσει το καλύτερο για σας.
Αν νιώθετε πως η εμπειρία σας από τον τοκετό, ή η ανάρρωση μετά από αυτόν σας δυσκόλεψε, τότε μοιραστείτε το με τον σύντροφό σας και την οικογένειά σας.
Μην αισθάνεστε τύψεις, γιατί δεν έχουν όλες τα ίδια αποθέματα αντοχής και δύναμης. Κάποιες χρειάζονταιλίγο παραπάνω στήριξη.
Κεφάλαιο: Πρώτες 40 μέρες
Οι 40 αυτές μέρες μετά τη γέννα είναι πολύ σημαντικές τόσο για το μωρό όσο και τη μητέρα.
Μην ντρέπεστε και δεχτείτε όποια βοήθεια σας προσφέρουν. Δεν χρειάζεται να εξαντλείτε τον εαυτό σας.
Το μωρό σας έχει ανάγκη 24 ώρες το 24ωρο, πεινάει συνεχώς, κοιμάται άστατες ώρες και εσεις παράλληλα προσπαθείτε να συνέλθετε από τη γέννα, να προσαρμοστείτε στη νέα πραγματικότητα και να διαχειριστείτε τις ορμόνες σας.
Και εδώ παίζει σημαντικό ρόλο το να μιλάτε με τους κοντινούς σας ανθρώπους.
Είναι λογικό να σας έχουν «πέσει» πολλά ως νέα μητέρα και να νιώθετε χαμένη. Μπορεί να θέλετε να τα κάνετε όλα τέλεια αλλά αυτό δε γίνεται.
Απλά προσπαθήστε να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε, και να ξέρετε πως είναι αρκετό!
Η περίοδος αυτή είναι πολύ δύσκολη και οι μαμάδες να νιώθουν κάπως πιεσμένες, αλλά θα περάσουν όλα σύντομα!
Κεφάλαιο: Μωρό 2-6 μηνών
Είναι η περίοδος που ξεκινούν οι υπέροχες βόλτες με το καρότσι.
Οι μητέρες πια έχουν συνέλθει από τον τοκετό, βγαίνουν ξανά στον έξω κόσμο και ευχαριστιούνται τις βόλτες με το καρότσι και το μωρό τους.
Οι βόλτες αυτές ηρεμούν τόσο πολύ τα μωρά που μην σας φανεί περίεργο, αν κάποια μητέρα με μικρό μωράκι σας πει ότι περπατάει 2-3 ώρες κάθε μέρα!
Το μωρό ξεκινά να παίζει με κάποια παιχνίδια στο γυμναστήριο και στο ριλάξ του και συνηθίζει σιγά σιγά τη βραδινή του ρουτίνα (μπάνιο, γάλα, ύπνος).
Κεφάλαιο: Μωρό 6- 11 μηνών
Πλέον τα πράγματα βελτιώνονται αισθητά. Ξεκινούν οι στέρεες τροφές, θεωρητικά έχει φτιάξει πλήρως το πρόγραμμα του ύπνου του μωρού (και το δικό σας κατ΄επέκταση) και βρίσκεται γενικά τους ρυθμούς σας.
Το μωρό αρχίζει να κάνει υπέροχα πράγματα, ξεκινά να μπουσουλάει, να στέκεται όρθιο και σιγά σιγά να περπατάει. Μπορεί ακόμη να χτυπάει και παλαμάκια!
Οι δικές μου εμπειρίες φτάνουν ως την ηλικία των 11 μηνών που είναι η κόρη μου, αλλά θεωρώ πως η συνέχεια θα είναι συναρπαστική! Και θέλω να τη ζήσουμε κάθε στιγμή όλοι μαζί με την κόρη και τον μπαμπά μας!
Αυτά λοιπόν που σας προτείνω γενικά είναι:
Θεωρώ πως το ταξίδι της μητρότητας δεν τελειώνει ποτέ, όσο χρονών και να γίνουν τα παιδιά μας και πως καλό θα είναι όσο μπορούμε να το απολαύσουμε.
Τέλος, να ευχηθούμε σε όσους μεγαλώνουν παιδιά χωρίς βοήθεια, να έχουν υπομονή και δύναμη.
Σε όσα ζευγάρια επιθυμούν να κάνουν παιδί, να τα καταφέρουν. Να σεβαστούμε όσους δεν έχουν σαν όνειρο ζωής το να γίνουν γονείς, αλλά έχουν άλλες προτεραιότητες στη ζωή τους.
Γενικά να δείχνουμε κατανόηση σε όλους τους συνανθρώπους μας γιατί δεν ξέρουμε τι βιώνουν και να βάλουμε σαν στόχο ζωής να το μάθουμε ωχ μητέρες και αυτό στα παιδιά μας.
Μαριάννα Χρηστίδη,
Γεωπόνος Γ.Π.Α. – MSc Διαχείριση Ποιότητας Ε.Α.Π.
