Η πιο όμορφη φράση που άκουσα αυτή την εβδομάδα. Το καλό σε περιμένει στη γωνία, οπότε ακόμη και αυτή η επιλογή σου να μην βγάλει κάπου, έγινε για κάποιο λόγο και θα προχωρήσεις παρακάτω.
Η αισιοδοξία είναι στάση ζωής. Το να ξυπνάς το πρωί και να λες, όλα θα πάνε καλά, θέλει προπόνηση. Δεν μπορεί να βγει μέσα σε μια ημέρα και αυτό γιατί η καθημερινότητα με τις υποχρεώσεις και τα άγχη δεν μας αφήνει να το κάνουμε μότο και να το ζούμε στο έπακρο. Και όμως, όλα θα πάνε καλά. Κάθε μέρα. Το καλό είναι εκεί έξω και σε περιμένει να το ανακαλύψεις.
Η φίλη μου, μου το είπε με απόλυτη ειλικρίνεια. Όταν της είπα, ‘’ξέρεις, έχω έναν φόβο γι’ αυτό το γεγονός, δεν ξέρω πως θα πάει και αν θα βγει’’, μου είπε, κάνε το και όπως έρθει. Κυριολεκτικά τώρα, όντως έτσι δεν είναι η ζωή; Αυτό δε σημαίνει να ζούμε; Να μπορούμε να είμαστε ο εαυτός μας, να παίρνουμε αποφάσεις για εμάς και να πράττουμε χωρίς δισταγμό.
Άλλωστε, που ωφελεί το να γεμίζουμε με άγχη, νεύρα, στεναχώρια και αμφιβολίες τη ζωή μας; Ο, τι και να γίνει, στο τέλος όλες οι καταστάσεις δείχνουν το λόγο ύπαρξής τους στο μονοπάτι μας.
Άλλες έρχονται για να μας διδάξουν μέσα από τα λάθη μας, άλλες έρχονται για να μας πάνε ένα βήμα μπροστά, άλλες για να μας δείξουν τι θέλουμε και τι όχι. Όμως όλες έχουν έναν κοινό παρονομαστή. ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΣΣΟΥΝ!
Κάθε μια απόφαση, δική μας. Χρειάζεται να είναι δική μας και ανεπηρέαστη από οποιονδήποτε άλλο. Όσο και να μας αγαπούν και να μας συμβουλεύουν για το καλό μας, εμείς ξέρουμε καλύτερα. Ας είναι τα λάθη και τα σωστά δικά μας. Κανενός άλλου. Και έτσι θα μπορούμε στο τέλος της κάθε μέρας να πούμε.
Εγώ αποφάσισα γι’ αυτό και όπως έρθει. Αν δεν μου αρέσει η έκβαση, το καλό με περιμένει στη γωνία. Αν μου αρέσει, τότε η γωνία είναι αυτό που διάλεξα. Και είμαι περήφανη για την πορεία που χαράζω όπως και να έχει.
Το λέει και η Βίσση παιδιά. Είναι επιλογή μου, έτσι θέλω, εγώ το διάλεξα, εγώ το αποφάσισα. Κανένας δεν μπορεί να μου πει πως θα ζήσω! Χειροκρότημα και.. ας ζήσουμε!
