Μπορεί να φαίνεται αδύνατο να “πληγωθούν τα συναισθήματα” ενός νεκρού 3.000 ετών, αλλά, για λόγους σεβασμού, το Βρετανικό Μουσείο -μαζί με άλλα μουσεία- απαγόρευσε πρόσφατα τον όρο «μούμια» για να περιγράψει τα λείψανα των αρχαίων Αιγυπτίων.
Ισχυρίζονται ότι η αναφορά στα λείψανα ενός ατόμου με τέτοιο τρόπο απανθρωποποιεί τον αποθανόντα και είναι μια ταπεινωτική επιστροφή στο αποικιακό παρελθόν της Βρετανίας. Ως εκ τούτου, η πολιτικά ορθή φράση είναι πλέον «μουμιοποιημένο άτομο» ή «μουμιοποιημένο κατάλοιπο».
Το Βρετανικό Μουσείο χρησιμοποιεί την τελευταία φράση για να υπενθυμίσει στους επισκέπτες ότι κοιτάζουν τα λείψανα ανθρώπων που κάποτε έζησαν. Ομοίως, το Great North Museum: Hancock, που βρίσκεται στο Newcastle upon Tyne της Αγγλίας, υιοθέτησε τους νέους όρους για τη μουμιοποιημένη γυναίκα του, Irtyru, που είναι περίπου το 600 π.Χ., για να αναγνωρίσει την ιστορία της αποικιακής εκμετάλλευσης και να της δώσει τον σεβασμό που της αξίζει.
Γιατί τις λένε μούμιες;
Αν και η λέξη «μούμια» χρησιμοποιείται στα αγγλικά τουλάχιστον από το 1615, υπήρξαν επιχειρήματα ότι ο όρος έχει αποικιακές ρίζες αφού προέρχεται από μια αραβική λέξη.
Η χρήση του όρου «μούμια» δεν είναι από μόνη της εσφαλμένη, όπως επισήμανε ο εκπρόσωπος του Εθνικού Μουσείου της Σκωτίας. Η μαύρη-καφέ ρητίνη που χρησιμοποιείται για την ταρίχευση του νεκρού στην Αρχαία Αίγυπτο στην πραγματικότητα ονομάζεται «μουμίγια».
Οι μούμιες έγιναν γνωστές ως τέτοιες λόγω της συρρικνωμένης, ξηρής εμφάνισής τους μετά την ταρίχευση. Ήταν τον δέκατο έκτο αιώνα, όταν οι Ευρωπαίοι άρχισαν να αναφέρονται στα διατηρημένα λείψανα από διάφορους πολιτισμούς ως «μούμιες».
Αργότερα, κατά τη βικτοριανή εποχή (1837-1901), υπήρξε μια τάση ανακάλυψης μούμιων και, κατά τη διάρκεια των βρετανικών αυτοκρατορικών χρόνων (1815-1914), πολλά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των μούμιων, μεταφέρθηκαν στη Βρετανία.
