Είσαι πάντα εκεί για όλους. Δεν σταματάς ποτέ να σκέφτεσαι αν κάποιος σε χρειάζεται ή αν έδωσες όλα όσα μπορούσες στους δικούς σου ανθρώπους. Το να δίνεις ένα χέρι βοηθείας είναι πολύ όμορφη κίνηση, όμως αφαιρεί ενέργεια από εσένα. Και το καλύτερο; Δεν χρειάζονται όλοι τη βοήθειά σου τελικά.
”Δεν χρειάζονται όλοι τη βοήθειά μου; Μα πως γίνεται αυτό;” Καλώς ήρθες στο σημερινό άρθρου του 5 λεπτά Ζεν. Αφιέρωσε 2 λεπτά στο να διαβάσεις αυτό το άρθρο και 5 στην καθημερινότητά σου για να κάνεις πράξη τα όσα πραγματεύεται.
Στην καθημερινότητά μας, υπάρχουν πολλοί εξωγενείς παράγοντες που συμβάινουν και προέρχονται από δικούς μας ανθρώπους, οι οποίοι αποσπούν την προσοχή απ’ οσα κάνουμε εμείς, απο τις υποχρεώσεις μέχρι τον ελεύθερο χρόνο μας. Αυτό είναι ένα γεγονός που αφήνουμε εμείς να συμβαίνει. Αναλαμβάνουμε το ρόλο του σωτήρα και δίνουμε τη βοήθειά μας σε όλους τους αγαπημένους – και όχι μόνο – ανθρώπους μας χωρίς να σκεφτούμε αν αυτό είναι τελικά βιώσιμο.
Όταν δίνεσαι αλόγιστα, θεωρώντας ότι, μπορείς να λύσεις τα πάντα στη ζωή του άλλου, τότε αφήνεις κομμάτια από τον δικό σου κόσμο, θέτωντάς σε σε δεύτερη μοίρα. Και κάπως έτσι στο τέλος κάποιας ημέρας, έρχεται η σωματική και ψυχολογική κόπωση, το εσωτερικό ”άδειασμα”, γιατί γέμισες κάποιον άλλο με τη βοήθειά σου.
Τι μπορεί να γίνει για ν’αποτραπεί αυτή η κατάσταση;
Έχε στο νου ότι μια φορά την ημέρα, έστω για 5 λεπτά, εκεί που το στόμα είναι έτοιμο να πει ναι σε οποιονδήποτε σε χρειαστεί, να πεις όχι. Να δουλέψεις αυτά τα 5 λεπτά με τον εαυτό σου, ώστε στο τέλος να πεις όχι και να μη νιώθεις τύψεις γι’ αυτό.
Η βοήθειά μας είναι πολύτιμη. Και εννοείται ότι είμαστε εκεί για τους δικούς μας. Όμως χρειάζεται ένα μέτρο. Μπορούμε να σταθούμε στον άλλο αν πρώτα στεκόμαστε στον ίδιο μας τον εαυτό.
Την επόμενη φορά που οι φίλοι, οι συγγενείς, κάποιος στον κοινωνικό ή επαγγελματικό σου κύκλο σε χρειαστεί για τα πάντα όλα που μπορεί να συμβαίνουν στη δική του ζωή, θυμήσου να αναρωτηθείς:
”Έχω τα αποθέματα να δοθώ και να βοηθήσω;’. Αν η απάντηση είναι ναι, να το κάνεις.΄Αν όμως νιώσεις εκείνη τη στιγμή ψυχολογική κούραση και ότι δεν το θεωρείς σωστό, υπάρχει το όχι, το οποίο είναι πανάκεια για τον ψυχισμό μας.
