Αποταύτιση. Κάθε τι που συμβαίνει στους ανθρώπους γύρω μου, δεν αποτελεί δικό μου πρόβλημα. Δεν χρειάζεται να το οικειοποιούμαι. Μπορούμε να κάνουμε τα παραπάνω λόγια πράξη;
Καλώς ήρθατε στη στήλη 5 λεπτά Ζεν. Αφιερώστε 2 λεπτά στο να διαβάσετε το άρθρο και άλλα 5 από την καθημερινότητά σας, ώστε να κάνετε πράξη τα όσα πραγματεύεται. Σήμερα θα μιλήσουμε για την αποταύτιση, το γεγονός δηλαδή της μη οικειοποίησης των προβλημάτων, δυσκολιών, σκέψεων που περνάνε οι άνθρωποι, τόσο οι πολύ δικοί μας, όσο και οι λιγότερο δικοί μας.
Συνηθίσουμε να ταυτίζουμε τις ζωές μας με γεγονότα που περνάει κάποιος άλλος στη δική του ζωή και υιοθετούμε τα άγχη, τις σκέψεις και τον συναισθηματικό του κόσμο. Κάνουμε την κατάστασή του δική μας και πολλές φορές πασχίζουμε να του βρούμε εμείς τη λύση.
Με αυτό τον τρόπο αποτραβιόμαστε από τη δική μας ζωή και αφομοιωνόμαστε στη ζωή και τον συναισθηματισμό κάποιου άλλου.
Χρειάζεται να το σταματήσουμε αυτό.
Πες, δεν με αφορά, δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Όσο και αν δεν μου αρέσει η λέξη πρόβλημα, εν προκειμένω βοηθά στο να παγιώσουμε αυτή την πεποίθηση μέσα μας και να την ενστερνιστούμε τελικά. Για 5 λεπτά, εκεί που νιώθεις ότι χαόνεσαι στο ζήτημα κάποιου άλλου, πες, όχι! Δεν με αφορά. Είναι η δική του η ζωή. μπορώ να του προτείνω λύση, αλλά μέχρι εκεί.
Δεν θα με παρασύρει συναισθηματικά, ούτε θα χαθώ. Γνωρίζω το κέντρο μου, μένω στη δική μου ζωή και είμαι υπεύθυνη γι’ αυτή. Ο καθένας ορίζει τον δικό του κόσμο και τη δική του πραγματικότητα.
Με την επανάληψη αυτών των προτάσεων θα έρθει και η αφομοίωση. Και όταν πραγματικά αρχίσουμε να μένουμε στο κέντρο μας, ακόμη και οι συμβουλές μας θα είναι πιο εποικοδομητικές μιας και δεν θα εμποτίζονται τόσο με υποκειμενικότητα, όσο με το αίσθημα της πραγματικής αντίληψης της διάστασης του θέματος.
Και έτσι ο καθένας μένει στη ζωή του και συμβιώνουμε και επικοινωνούμε αρμονικά σε όλα τα επίπεδα, ειδικά με τους πολύ δικούς μας ανθρώπους.
