Γιορτή της Μητέρας σήμερα και θα μπορούσα να γράψω βιβλίο για την δικιά μου αλλά δεν θα το κάνω – ακόμα- γιατί θα με αποκληρώσει. Η παγκοσμίου φήμης ελληνίδα μάνα είναι μια και μοναδική. Η μάνα “έφαγες”, “ντύσου μην κρυώσεις” και η “θα με πεθάνετε”.
Γράφει η Βιβή Μπουγιούρα,
Έχω την τύχη να γεννηθώ σε μια οικογένεια που η μάνα ήταν, είναι και θα είναι leader. Μια διαφορετική μαμά, περισσότερο σαν αδελφή, με καρδιά μικρού παιδιού και όψη έφηβης. Δεν την άκουσα ποτέ να γκρινιάζει για όλα όσα τις έχω κάνει και πάντα υπομονετική να ακούει την κάθε παραξενιά μου. Να δέχεται τα λάθη της και να ακούει τις δικές μας συμβουλές.
Δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα ήταν αν δεν την είχα δίπλα μου στα δύσκολα. Πως θα ήταν η ζωή αν δεν μου έλεγε “ηρέμησε μωρό μου, όλα θα πάνε καλά” και με έναν μαγικό τρόπο όλα πήγαιναν.
Δεν είναι η κλασική μαμά που θα με πάρει εκατό τηλέφωνα να δει αν έφαγα ή να πάρω ζακέτα. Δεν έχω ζήσει αυτή την πλευρά της μητρότητας. Έχω ζήσει όμως την τρυφερή αγκαλιά και την συγκίνηση στο βλέμμα της όταν καταφέρνω κάτι που δεν πίστευα.
Την έχω δει να σκοτεινιάζει όταν κλαίω για μια αποτυχία και ασυναίσθητα να κάνει την κίνηση ματ, πιάνοντας τα φρυδάκια της.
Εκεί καταλαβαίνω ότι τα πράγματα είναι σοβαρά και την έχω στεναχωρήσει. Εκεί αλλάζουν όλα, γιατί ποιος θέλει να στεναχωρεί τον άνθρωπο που του έδωσε ζωή και δίνει την ζωή του για εσένα;
Κανείς δεν σε αγαπάει σαν τη μαμά σου και αυτό είναι μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες που έχουν ειπωθεί.
Δουλειά και μητρότητα – Δίλημμα που δεν είναι επίκαιρο μόνο στη γιορτή της μητέρας
Κάποιοι λένε ότι δεν μπορούν να τα καταφέρουν σωστά σε κάποιον τομέα. Μέγα λάθος και η διάψευση έχει ονοματεπώνυμο. Μαρία Στάικου. Η αλήθεια όμως είναι πιο περίπλοκη. Όταν μια μονογονεϊκή οικογένεια απαρτίζεται από μια γιαγιά και μια θεία που είναι πραγματικά σαν μαμάδες τότε όλα αλλάζουν και γίνονται πιο εύκολα.
Αυτό το άρθρο είναι για την μαμά μου, την γιαγιά μου & την Αντωνία μου. Είναι οι “μαμάδες” που όλοι θα ήθελαν να είχαν!
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι την μαμά σας δεν μπορείτε να την αποκαλέσετε αλλιώς; Αγάπη μου πχ; Η λέξη μαμά συμπεριλαμβάνει όλες αυτές τις λέξεις. Η λέξη μαμά, είναι μοναδική.
Η γιορτή της μητέρας είναι και για όλες εκείνες που είναι εν δυνάμει μαμάδες.
Αλλά…
Υπάρχουν γυναίκες που παλεύουν να γίνουν μαμάδες. Διαβάζω καθημερινά, πόσα νέα κορίτσια έχουν κάποια θέματα και προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο να φέρουν στην ζωή τους, παιδί. Υπάρχουν γυναίκες που σε μεγαλύτερη ηλικία καταφέρνουν να κάνουν παιδάκι. Θεέ μου! Τι ευλογία. Είμαι της άποψης ότι δεν υπάρχει ηλικία σε αυτά.
Υπάρχουν γυναίκες που έκαναν το όνειρό τους πραγματικότητα και μέσω τράπεζας σπέρματος έφεραν στο κόσμο παιδιά χωρίς να ζουν με κάποιον. Αυτό από μόνο του δεν σου δείχνει πόσο δυνατή είναι η θέληση της μάνας;
Υπάρχουν γυναίκες που δεν τα κατάφεραν. Δεν το έβαλαν κάτω και έδωσαν χαρά σε ένα παιδί και υιοθέτησαν. Αυτές με συγκινούν ακόμα περισσότερο. Υπάρχουν γυναίκες που δεν τα κατάφεραν και δεν υιοθέτησαν. Είναι και εκείνες άξιες θαυμασμού. Είναι αγωνίστριες και πρέπει να σεβόμαστε κάθε μία τους ξεχωριστά. Γιορτάζουν και εκείνες γιατί η γιορτή της μητέρας δεν κάνει διακρίσεις.
Είναι όμως και η άλλη όψη του νομίσματος. Η σκληρή πλευρά της ζωής. Είναι εκείνα τα παιδιά που χάνουν την μαμά τους. Αυτή η γιορτή για εκείνα είναι σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος. Όσο χρονών και να είναι κάποιος, αν χάσει την μητέρα του, αυτομάτως ξεριζώνεται ένα τεράστιο κομμάτι της καρδιάς τους. Ξέρω ανθρώπους και γι αυτό το λέω με σιγουριά. Αυτή η γιορτή είναι και για εκείνες που χάθηκαν. Έδωσαν ζωή και είναι μαμάδες. Είναι πάντα μέσα σε εκείνους που γέννησαν.. Είναι ακόμα εδώ!
Βιβή Μπουγιούρα 
