Η Μαρία Γιαννακάκη – Στεφανίδου αιφνιδίασε τους πάντες με την αποδοχή της πρότασης του Προέδρου Νίκου Ανδρουλάκη και στελεχών του Κινήματος να είναι υποψήφια στην Β’ Πειραιά.
Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που κατέρχεται στον πολικό στίβο, μιας και είναι ήδη εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος Κορυδαλλού και πρόεδρος του Σωματείου PORTO LEONE Πειραιά των εργαζομένων στο υπαίθριο εμπόριο εστίασης, δεν περίμεναν ίσως πολλοί ότι θα είχε τα κότσια η 40χρονη τρίτεκνη εργαζόμενη, σύζυγος να κάνει αυτό το βήμα.
Όμως η Μαρία Γιαννακάκη – Στεφανίδου είναι ίσως η πιο δυναμική παρουσία από τον χώρο των νέων γυναικών που διεκδικούν τον σταυρό μας για πρώτη φορά στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Κυρία Γιαννακάκη θα ξεκινήσω ευθέως, πείτε μας γιατί να σας ψηφίσει κάποιος;
Σας ευχαριστώ για την ευθεία ερώτηση, μου αρέσει. Ταιριάζει στον χαρακτήρα μου και όπως ξέρετε, η μοίρα του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του. Αν και δεν είναι εύκολο να αναδείξει κάποιος τα προτερήματά και τα προσόντα του, όταν σκεφτόμουν αν θα πρέπει να θέσω υποψηφιότητα, η έννοια της ευθύνης ήταν αυτή που με ώθησε στην απόφαση.
Οι λόγοι λοιπόν που έχει κάποιος για να με ψηφίσει είναι γιατί είμαι αυτή που είμαι: Η Μαρία η γυναίκα, η μητέρα, η σύζυγος, η κόρη, η εργαζόμενη, η συνδικαλίστρια, η φοιτητρια.
Η κάθε ιδιότητά μου περιέχεται μέσα στην άλλη και όλες μαζί με ωθούν να κινητοποιούμαι και να μην μένω ποτέ αδιάφορη για το μέλλον. Γι’ αυτό διεκδικώ τον σταυρό των φίλων, των συναγωνιστών και συναγωνιστριών, γιατί μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον.
Κίνητρό μου τα παιδιά μας και τα παιδιά του κόσμου. Με ίσες ευκαιρίες και με όραμα για ένα καλύτερο κόσμο. Τους το οφείλουμε!!!!!!!!!
Μιας και αναφερθήκατε στην ρήση του Ηράκλειτου, όντως «η μοίρα του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του», όμως είναι μόνο στο χέρι μας η μοίρα μας;
Μπορεί να μην είναι απόλυτα στο χέρι μας η μοίρα μας, δηλαδή το πώς έρχονται τα πράγματα, είναι όμως στο χέρι μας η ανατροπή, δηλαδή το πώς αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Αλλιώς θα ήμασταν μοιρολάτρες. Ο κάθε χαρακτήρας στέκεται με διαφορετικό τρόπο απέναντι στα εμπόδια της ζωής, αλλά και απέναντι στις ευκαιρίες.
Όπως γνωρίζεται εγώ με τον σύζυγό μου Κώστα Στεφανίδη στα 22 χρόνια κοινής πορείας, εκτός από την οικογένειά μας παλεύουμε και για την επιβίωσή μας. Τα τελευταία 20 χρόνια ασχολούμαστε με το υπαίθριο εμπόριο στον χωρο της εστιασης.
Όταν ήρθε η εποχή του κορονοϊού το επάγγελμα μας, όπως και πολλά αλλά έκλεισε, χωρίς όμως να υπάρξουν τα αντίστοιχα μετρά ανακούφισης και στήριξης. Η ανεπάρκεια αυτή της κυβέρνησης μας έφτασε όλους στα όρια της εξαθλίωσης, άνθρωποι χωρίς άλλους πόρους και κοντά στην ηλικία της σύνταξης αρχίσαν να ψάχνουν δουλειά όχι για να μπορέσουν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους αλλά για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.
Κάπου εκεί ανάμεσα βρέθηκα κι εγώ. Εκεί αποφάσισα να πάρω την τύχη μου ξανά στα χέρια μου αλλάζοντας επάγγελμα. Έβγαλα επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης και εργάστηκα δύο χρόνια ως οδηγός σε μεγάλο Δήμο της Περιφέρειας του Πειραιά. Σε έναν καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο, οπού όμως κέρδισα μπορώ να πω τον απόλυτο σεβασμό, ενσωματώθηκα στην ομάδα και ήμουν ίση με τους συναδέλφους.
Όπως καταλαβαίνετε δεν συμβιβάζομαι εύκολα, δεν το έχω μάθει αυτό, παλεύω για να αποκτήσω αυτό που θέλω. Πιστεύω πραγματικά πως ο συμβιβασμός δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο και κυρίως σε κανέναν Έλληνα ψηφοφόρο.
Πείτε μας για ποια πράγματα καμαρώνετε για τον εαυτό σας;
Μερικές φορές ούτε κι εγώ δεν πιστεύω όσα κατάφερα έως τώρα.
Γεννήθηκα Το 1982 και μεγάλωσα στον Κορυδαλλό. Η καταγωγή μου ωστόσο είναι από την Κρήτη με μητέρα Αρμένισα.
Το μείγμα φαίνεται εκρηκτικό. Σπούδασα νοσηλευτική τραυματολογία, έχοντας πάντα έμφυτη την ανάγκη να βοηθάω και να συμπαραστέκομαι στους συνανθρώπους μου και Μηχανολογία Οχημάτων, ενώ ξεκινώ τις σπουδές μου στο ΕΑΠ στον Ελληνικό Πολιτισμό.
Δεν θέλω να σταματώ να μαθαίνω… θέλω να είμαι όμως θεμέλιο για τα παιδιά μου, βάση, όχι ταβάνι. Πιστεύω στην νέα γενιά. Θέλω τα παιδιά μας να βρουν έναν καλύτερο κόσμο. Όμως δεν μένω μόνο στο θέλω… ποτέ δεν έμεινα σ’ αυτό, η πράξη για μένα είναι πάνω από κάθε θεωρία.
Κυρία Γιαννακάκη, πριν σας ευχαριστήσουμε, να σας ρωτήσουμε τι σας εμπνέει για μια τέτοια στάση ζωής;
Μα φυσικά οι γονείς μου, ο Αλέκος και η Ανθούλα, αλλά και τα πρόσωπα που καθόρισαν την πορεία αυτού του τόπου, ο Ανδρέας Παπανδρέου, η Μελίνα που για όλες τις γυναίκες που πολιτευόμαστε στην Β’ Πειραιά αποτελεί πρότυπο.
Ήρθε η ώρα της επιστροφής της ιστορικής μας παράταξης που στο άκουσμα της οι παλιοί θυμούνται τις καλές εποχές και οι νέοι τις λαχταρούν. Θέλω το ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής να ξαναγίνει πρώτο στην καρδιά μας και πρώτο στην επιλογή ψήφου. Θέλω κι εγώ να είμαι παρούσα σε αυτή την πρωτιά.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη που με εμπνέει, είναι η ανταπόκριση του κόσμου. Η προεκλογική περίοδος έχει πολλή κούραση αλλά και πολλά θετικά, βγαίνουμε στον δρόμο, ακούμε τον κόσμο, αισθανόμαστε την αποδοχή. Εμένα αυτή η αποδοχή με εμπνέει, μου δίνει δύναμη να αγωνιστώ πιο πολύ, με κάνει να ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΡΩΤΗ!!!!!
