Κάθε φορά που γράφω ένα άρθρο-γνώμη, έχει προκύψει πρώτα μια μακροσκελής συζήτηση με φίλη-φίλο που με έχει βάλει σε σκέψεις. Και έχω ταυτιστεί. Μετά από ώρες ανάλυσης, απογοήτευσης (μαζί με γέλια γιατί αυτόσαρκαζόμαστε παράλληλα) και ερωτημάτων, μου βγήκε αυθόρμητα:«Κάνεις δεν θα σου πει ότι δεν αξίζεις»
Κλισέ. Αλλά για να σε δω στην πράξη.
Ξέρεις πολύ καλά τι αξίζεις, μην αφήνεις κανέναν να σου υποδείξει πως να ζεις, πως να ονειρεύεσαι και τι στόχους να βάζεις. Ξέρεις μέσα σου ότι θα τα καταφέρεις. Άσε τον καθέναν να έχει την δική του γνώμη, να κοιτά την δική του καμπούρα, να κρίνει τα δικά του λάθη και προχώρα στον δρόμο που εσυ επέλεξες.
Τι σου αξίζει;
Σου αξίζει αυτό που ονειρεύεσαι, αυτό που λαχταράει η ψυχή σου, αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένη. Ότι και να είναι, εσυ το ξέρεις πιο καλά από όλους..
Όσο δύσκολος και να είναι αυτός ο δρόμος, είναι ανοιχτός για εσένα. Το ξέρω, δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και σίγουρα έχεις βρει πολλά εμπόδια και έχεις πατήσει πολλά αγκάθια. Αξίζει όμως να κάνεις πίσω;
Όχι. Ακόμα και αν μάτωσες, προχώρα.. Γιατί αξίζεις. Αν κάποιος, ή κάποιοι σε έκαναν να πιστέψεις το αντίθετο, είναι δικό τους κρίμα.
Ο καθενας παιρνει αυτο που διαπραγματευεται. Αν περιμενεις να παρεις αυτο που αξιζεις, στο τελος θα σε κανουν να πιστεψεις οτι δεν αξιζεις τιποτα..~
Όλοι μας την έχουμε πατήσει έτσι, και την πατάμε κάθε μέρα, όταν μας επηρεάζει η γνώμη των άλλων, αφήνοντας πίσω αυτό που πραγματικά μας αξίζει, είτε από ανασφάλεια, είτε από φόβο.
Το ανθρωπάκι που θέλουν να σε κάνουν όμως, σίγουρα δεν σου αξίζει. Ακολούθησε τα όνειρα σου, όσο δύσκολα κι αν φαίνονται, ακόμα και να φας τα μούτρα σου… Μπορεί στο τέλος της διαδρομής, τελικά να τα καταφέρεις..
