Τις τελευταίες ημέρες το μόνο που ακούμε, είναι το «Μένουμε σπίτι». Εμείς συμπληρώνουμε και σας καλούμε να μείνετε ασφαλείς και χαμογελαστοί. Σε ποιο σπίτι λοιπόν μας είναι πιο ευχάριστο να αντέξουμε την πρωτόγνωρη καραντίνα; Ένα σπίτι με πολλά παιδιά. Τετράποδα και δίποδα ζώα!
Ένα σπίτι γεμάτο κουνιστές ουρές αλλά και γέλια. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχουν σε πληθώρα στο σπίτι της καταπληκτικής ηθοποιού Μαριάννας Τουμασάτου. Αυτή την περίοδο μένει σπίτι της με την οικογένεια της, την κόρη της, τα 9 σκυλάκια και το ένα γατάκι της και μας περιγράφει πως παρόλες τις δυσκολίες η ζωή είναι καλύτερη έτσι, με τα ζώα.
- Πως είναι η ζωή στο σπίτι με 9 σκυλιά, 1 γάτα κι ένα παιδί;
Είναι ζόρικη, με τα όμορφα και τα δύσκολά της. Δεν έχει άσχημα αλλά έχει δύσκολα. Στη δική μου περίπτωση, έχοντας μια αλλεργία στα γατιά και στα σκυλιά, το κάθε τι που κάνω είναι παραπάνω κόπος. Κάθε φορά που τα ταΐζω και ανεβαίνουν στα χέρια μου, τα χέρια μου μετά είναι γεμάτα φουσκάλες. Στους βραχίονες μου που ακουμπάνε τα μικρά έχω φαγούρες και είναι δύσκολο.
Αλλά επειδή είναι έξω δεν με πιάνει το αναπνευστικό μου. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν θα άλλαζα τη ζωή μου μαζί τους. Είναι τόσα τα οφέλη και οι χαρές που παίρνουν και οι δύο πλευρές, που κάνουν τα δύσκολα να μην έχουν τόση πολύ σημασία.
2 . Ήθελες ανέκαθεν ένα σπίτι γεμάτο τετράποδα ζώα;
Έτσι μεγάλωσα. Γεννήθηκα σε μονοκατοικία και τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής μου ζούσαμε εκεί. Μετά πήγαμε σε πολυκατοικίες αλλά η γιαγιά μου παρέμεινε σε μονοκατοικία, οπότε της τα πήγαινα εκεί. Ότι έβρισκα της το πήγαινα. Έπαιρνα κάποια και στο σπίτι αλλά είχαμε αλλεργία οικογενειακώς με τη μητέρα να έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα.
- Αγχώθηκες ποτέ για τη συμβίωση των κατοικίδιων με την κόρη σας;
Η κόρη μου είναι τώρα 9. Όταν γεννήθηκε δεν με άγχωσε καθόλου. Όταν την βγάλαμε έξω αφού σαράντισε, κράταγε ο μπαμπάς της τα σκυλιά και εγώ το μωρό και τα βάλαμε κοντά για να μην έχουν πρόβλημα ούτε τα σκυλιά ούτε το μωρό και μετά κάναμε το αντίθετο.
Εγώ κράταγα τα σκυλιά, ο μπαμπάς της το μωρό τα φέραμε κοντά κοντά και τα σκυλιά δεν τη ζήλεψαν, αντιθέτως. Απλά όταν ήταν μικρούλα, εκείνα όντας μεγαλόσωμα την πετάγανε κάτω και η μικρή νευρίαζε. Μόλις μεγάλωσε λίγο και μέχρι σήμερα είναι όλη μέρα έξω με τα σκυλιά, δηλαδή την μαζεύουμε. Μάλιστα θέλει να έχει ένα κτήμα που να μαζεύει όλα τα σκυλιά και όλα τα γατιά του κόσμου και γενικά όλα τα ζώα.
- Αυτό είναι πανέμορφο. Έτσι μεγαλώνουν οι νέες γενιές με καλύτερη παιδεία ώστε να φτάσουμε σε ένα σημείο όλοι να βοηθούν και να εξαλειφθεί το πρόβλημα με τα αδέσποτα.
Ναι, νομίζω ότι με το πέρας των γενεών είμαστε περισσότεροι αυτοί που θεωρούμε ότι ένα πλάσμα που δεν έχει την δύναμη να πει το όχι, το δικαιούται κι εμείς είμαστε εκεί να γίνουμε η φωνή του.
- Σε ποιόν έχουν αδυναμία μέσα στο σπίτι τα τετράποδα παιδιά σας;
Άλλα εδώ, άλλα εκεί, είναι και πολλά. Μοιράζεται η αδυναμία! Το ένα το κουτάβι που θα κρατήσουμε έχει στην Χρυσηίδα. Μόλις την βλέπει χοροπηδάει και κάνει σαν μουρλό. Ο μεγάλος ο σκύλος μας και η μαμά των κουταβιών σε μένα. Ένα άλλο αδέσποτο που μαζέψαμε έχει πιο πολύ στον άντρα μου και τα κουτάβια δεν έχουν αδυναμία σε κανέναν, αρκεί να ανεβαίνουν στο κεφάλι όποιου βρουν μπροστά τους (γέλια).
- Θυμάστε κάποιο αστείο περιστατικό με τα ζωάκια σας;
Ένα από τα πιο αστεία πράγματα το έκανε ένα σκυλί που νομίζω ήταν το πιο αγαπημένο μου σε όλη την διαδρομή της ζωής μου, η Εβίτα, η οποία άνοιγε και έκλεινε την καγκελόπορτα. Έβαζε το χέρι της τράβαγε τον σύρτη με το βάρος της, έσπρωχνε την πόρτα, άνοιγε και μόλις έμπαινε μέσα πήγαινε με τον πισινό της πίσω πίσω πίσω και την ξανάκλεινε.
Ήταν η ατραξιόν της πολύ μικρής γειτονιάς μας, γιατί τότε δεν είχαμε σχεδόν κανένα γείτονα, αλλά όσοι το ήξεραν έρχονταν και την έβλεπαν να μπαινοβγαίνει. Κανονικός άνθρωπος. Η οποία ήταν πολύ βαρύ σκυλί γενικώς και, όταν με έβλεπε στεναχωρημένη έκανε τον καραγκιόζη. Ήταν πολύ γελοία βέβαια, γιατί ένα σκυλί πολύ βαριάς ψυχολογίας, διάθεσης και συμπεριφοράς ξαφνικά έκανε τον καραγκιόζη και ήταν ο ορισμός της γελοιότητας.
- Έχετε ζήσει κάποια πολύ συγκινητική στιγμή μαζί τους;
Έχω μία πολύ τρυφερή ιστορία που την λέω συνέχεια, μπορεί και να την έχω ξαναπεί. Ήμουνα στην Κεφαλονιά με τα τρία τα σκυλιά τότε και τα δύο λατρεύαν την θάλασσα. Η άλλη ούτε να την δει. Κάθε απόγευμα τέλειωνα το ημερήσιο μου μπάνιο και ανέβαινα σπίτι, έπαιρνα τα σκυλιά και κατεβαίναμε σε άλλο κομμάτι της παραλίας με βράχια, για να μπορούν να μην φεύγουν και να μην ενοχλούν.
Μόλις τελειώναμε το απογευματινό μπάνιο, όταν φεύγαμε πηγαίναμε και καθόμασταν έξω και το ένα έβαζε το μουσούδι της στο ένα μου πόδι, στη μία πατούσα από πάνω στο κουτεπιέ και η άλλη στο άλλο και καθόμασταν εκεί μέχρι που σουρούπωνε τελείως. Νομίζω ότι θα είναι από τα highlights της ζωή μου. Νομίζω στο φευγιό μου αυτή την εικόνα θα την έχω μαζί μου. Ήταν τόσο τρυφερό πράγμα, τόσο ευλογημένη στιγμή της ημέρας με τα ζώα μου.
Τα ζώα σου μαθαίνουν ότι η ζωή χρειάζεται πολύ λίγα.
- Πόσο πιο όμορφη είναι η καραντίνα με τόση ζωή μέσα στο σπίτι;
Σε σχέση με την απομόνωση αυτήν την περίοδο, είναι ωραίο που το πρωί ανοίγουμε την πόρτα και είναι 9 ουρές και χοροπηδάνε. Καμιά φορά με νευριάζουν κιόλας γιατί μιλάμε για νύχια από 9 σκυλιά και μου τραβάνε και κάτι γρατζουνιές ξεγυρισμένες. Αλλά στο σύνολο του, είναι πολύ όμορφο. Αυτή την στιγμή κοιτάζω την λύκαινα που υιοθετήσαμε και το ένα από τα μωρά της και είναι μια γαλήνη.
Είναι ξαπλωμένα στην βεράντα, είναι τα μόνα που κάθονται στην βεράντα, τα υπόλοιπα τα έχω στον κήπο, και λιάζονται, δίνοντάς σου μια ηρεμία, ότι όλα θα πάνε καλά. Τα ζώα σου μαθαίνουν ότι η ζωή χρειάζεται πολύ λίγα. Ένα χάδι, λίγο φαΐ και μια μικρή ελευθερία κινήσεων στην προκειμένη περίπτωση ή μια μεγάλη στην καθημερινότητα μας.
Είναι ότι χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει. Δεν έχει σημασία τι άνθρωπος είναι ο καθένας. Τα ζώα αν τα νιώσουμε έστω και ένα δευτερόλεπτο από την ζωή τους, θα μας βγάλουν τον καλύτερο μας εαυτό. Γι αυτό είμαι σίγουρη.
- Η καραντίνα κάποια στιγμή θα τελειώσει. Τι έχουμε να πούμε για τη συνύπαρξη μας με τα κατοικίδια μας στην καθημερινότητα μας πριν και μετά τον Covid-19?
Τα κατοικίδια έχουν μία φοβερή ικανότητα. Ας πούμε, όταν βλέπεις στριφνούς ανθρώπους που τους πλησιάζει ένα κουτάβι και γελάνε. Βλέπεις ότι αν υπάρχει ένα κουτάβι ή ένα γατί και κάνει όλα αυτά τα νάζια και τα σκέρτσα δεν υπάρχει περίπτωση να μην εγκλωβίσει την προσοχή σου. Που σημαίνει ότι κάτι έχουν. Έτσι κ αλλιώς είναι θεραπευτικά τα ζώα. Είναι αποδεδειγμένο, ότι μπορούν να αισθανθούν μολύνσεις, δηλητηριάσεις, εμφράγματα. Οι σκύλοι ως επί το πλείστων σε αυτόν τον τομέα αντιλαμβάνονται το έμφραγμα του ανθρώπου που ενδεχομένως βρίσκεται δίπλα του, ακόμα και αν δεν είναι το αφεντικό του. Και οι γάτες είναι σχεδόν θεραπευτικές και αυτό είναι αποδεδειγμένο στην πράξη σε ανθρώπους που έχουν ειδικά προβλήματα καρδιάς και πίεσης.
Η γάτα όταν κάθεται πάνω σου αυτό το γουργούρισμα που κάνει σε υποχρεώνει να ηρεμήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν γάτες ακόμα και οι πιο μοναχικοί άνθρωποι ή και άνθρωποι με έντονο θυμικό. Γιατί ένας άνθρωπος που ζει μόνος του σαφώς δεν τα πολύ πηγαίνει καλά με τους άλλους ανθρώπους και σαφώς έχει μια έντονη μοναξιά. Αυτός είναι και ο λόγος που απευθύνεται στην συντροφιά της γάτας.
Η γάτα τον ηρεμεί και του παρέχει αυτό που χρειάζεται για να αντέξει την μοναξιά του. Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε τα ζώα και ειδικά αυτοί που από επιλογή ή και από ανάγκη έχουν οδηγηθεί στην μοναξιά. Γιατί η γάτα και ο σκύλος είναι πάντα εκεί να σε ακούσει, να σου εκτονώσει το θυμό, το παράπονο σου, χωρίς να ντρέπεσαι και χωρίς να το λες στον τοίχο.
- Τέλος, θα ήθελες να μοιραστείς κάτι με τον κόσμο που σκέφτεται να προχωρήσει σε κάποια υιοθεσία ζώου;
Κατά πρώτον η επαφή με το ζώο, ειδικά όταν έχεις παιδί είναι συγκλονιστική. Και γιατί αυτό; Γιατί μαθαίνει το παιδί να έχει ευθύνη. Κάποια στιγμή η Χρυσηίδα είδε κάποιο σκυλί που το έβγαλαν έξω από το σπίτι και του φώναξαν πάρα πολύ. Γυρνάει η κόρη μου και μου λέει «Μαμά, γιατί το έχουν έξω το σκυλί; Μαμά έχουν την ευθύνη αυτού του ζώου, δικό τους είναι, πως θα το πετάξουν;»
Γιατί τα παιδιά είναι πολύ σπουδαίοι μαθητές, όχι τόσο στα μαθήματα τους, ή και στα μαθήματα τους, αλλά είναι πάρα πολύ σπουδαίοι μαθητές της ζωής. Όταν λοιπόν, βλέπει ότι εμείς όλα αυτά τα χρόνια φροντίζουμε οποιοδήποτε πλάσμα, το φροντίζουμε μέχρι που ξεψυχάει, με γιατρούς και με ότι χρειάζεται, σου λέει τώρα ξαφνικά τι είναι αυτό που βλέπω; Οπότε μαθαίνουμε λοιπόν στα παιδιά μας, τι σημαίνει να φροντίζεις και να αγαπάς ένα πλάσμα. Σε μία οικογένεια τα ζώα είναι δάσκαλοι και πομποί αγάπης και θετικής ενέργειας.
ΠΗΓΗ: Bubble Van
