Μου είπαν ότι σ’ αυτή τη δουλειά δεν κάνεις φίλους. Ότι κανείς δεν θα χαρεί την επιτυχία σου και άλλα τέτοια διάφορα. Η σχέση μου με τον Μίλτο Σακελλάρη το διαψεύδει. Ο Μίλτος είναι κάτι παραπάνω από συνάδελφος και φίλος. Ο Μίλτος είναι εκεί στα εύκολα, τα δύσκολα, τα σκληρά. Ο Μίλτος πήγε στην καρδιά του πολέμου. Είδε, ένιωσε και κατέγραψε ό,τι φρικαλέο έζησε. Επέστρεψε πιο δυνατός και μου μιλά στο HerNews. Είμαι περήφανη για εσένα.
Μίλτος Σακελλάρης, συνέντευξη στο HerNews και τη δημοσιογράφο Βιβή Μπουγιούρα
31 ημέρες στο Κίεβο. Έχεις συνειδητοποιήσει τι έζησες;
Σίγουρα. Είναι εικόνες που είναι βαθειά χαραγμένες μέσα μου. Την ημέρα που γύρισα στην Ελλάδα καταλαβα ποσό τυχερός είμαι και έχω εκτιμήσει διαφορετικά τη ζωή μου. Ο πόλεμος είναι φρικτός. Είναι μια πραγματικότητα που εύχομαι να μην τη ζήσει ποτέ ξανά κανείς!
Ποια εικόνα σε σόκαρε περισσότερο;
Με σόκαρε η νεκρή οικογένεια στο Ιρπιν. Ήταν άμαχοι. Δυο νεκρά παιδιά να κείτονται νεκρά στον δρόμο δίπλα στην γέφυρα που ανατινάχτηκε έξω από το κιεβο. Τα παιδιά δεν φταίνε. Κανείς δεν φταίει. Η εικόνα με λύγισε. Εσπασα μετά από πέντε λεπτά. Φύγαμε γιατί το σημείο βομβαρδιζόταν. Στο αυτοκίνητο λύγισα.
Ένιωσες την ζωή σου να απειλείται;
Αρκετες φορές. Ήταν σχεδόν καθημερινότητα ειδικά τις ημέρες που πηγαιναμε σε σημεία, όπου είχαμε βομβαρδισμούς ή ήταν κοντά οι ρωσικές δυνάμεις.
Ποιον σκεφτόσουν τις ημέρες που βρισκόσουν στην καρδιά του πολέμου;
Σκεφτόμουν την οικογένεια μου και τη σύντροφο μου.
Θα ξανά πήγαινες ως δημοσιογράφος σε κάποιο πόλεμο;
Θα πήγαινα ακόμη και αύριο το πρωί. Αλλά είναι άλλο να το λες και άλλο να το βιώνεις.
Ένιωσες ότι χάνεις την ώρα; Σαν να έχει σταματήσει το ρολόι;
Ένιωσα ότι έχανα τις μέρες. Οι ώρες κυλούσαν γρήγορα. Το ρολόι δεν σταμάτησε. Ένιωθα ότι τρέχει. Δεν ήξερα ποτέ θα τελειωσει όλο αυτό και ποτέ θα γυρίσω πίσω.
«Μεγάλωσες» δημοσιογραφικά μετά την αποστολή στο Κίεβο;
Θεωρώ πως ναι, αν και έχω καλύψει αρκετά μεγάλα γεγονότα για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ. Σίγουρα είμαι διαφορετικός. Σίγουρα η εμπειρία ήταν πολύτιμη. Σίγουρα έμαθα πολλά. Έκανα λάθη. Από αυτά μαθαίνεις. Αυτή η αποστολή θα είναι μια καλή βάση για κάθε επόμενη δύσκολη συνθήκη.
Πιστεύεις απο εδώ και πέρα θα αλλάξεις σκεπτικό στα απλά, καθημερινά, προβλήματα;
Αυτό είναι δεδομένο. Έμαθα να εκτιμάω καλύτερα τα πράγματα. Τους ανθρώπους. Τις σχέσεις. Τη ζωή. Και το πως προχωράω και πορεύομαι. Τα καθημερινά μας προβλήματα είναι σίγουρα σημαντικά και πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε. Όταν βιώνεις τον θανατο, τον πόλεμο και την φρίκη σε αυτό τον βαθμό αλλάζει συλλήβδην ο τρόπος που αντιμετωπίζεις σχεδόν όλα όσα βιώνεις.
Τι έκανες για να αποσυμπιεστείς όσο ήσουν στο Κίεβο;
Κατά τη διάρκεια του πολέμου η αποσυμπίεση έρχεται με την ξεκούραση ή με την παρέα με τους άλλους Έλληνες και ξένους ανταποκριτές. Επισης μιλουσα με τα αγαπημένα μου πρόσωπα.
Είχες άγχος όταν κατάλαβες ότι είσαι πραγματικά μέσα στον πόλεμο;
Φοβόμουν καθημερινά. Είχα άγχος όταν πήγαινα στο Κίεβο. Όλοι έφευγαν και εμείς μπαίναμε στην πόλη. Οι πρώτες μέρες ήταν οι πιο δύσκολες. Ο φόβος είναι σύμμαχος για κάθε ανταποκριτή. Σε κρατάει σε εγρήγορση και κατ επέκταση ασφαλή.
Υπήρξαν φορές που λύγισες;
Ναι. Τουλάχιστον τρεις. Ειδικά όταν έβλεπα τους νεκρούς αμάχους.
Τι κρατάς από την αποστολή σου στο Κίεβο;
Κρατάω σίγουρα πως έχω μάθει να παλεύω για όλα. Έτσι πάλεψα και για το ρεπορτάζ.
Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έκανες μόλις επέστρεψες;
Το πρώτο πράγμα ήταν να δω τους αγαπημένους μου. Να τους αγκαλιάσω και να τους φιλήσω..
Aκολουθήστε μας στo Google News
