Οι δουλειές του σπιτιού, είναι αυτό το trigger point στις σχέσεις. Τα ζευγάρια που συγκατοικούν μαζί, έχουν ως επί τω πλείστον το παράπονο ότι ο ένας κάνει περισσότερες δουλειές από τον άλλο. Πώς μπορεί να γίνει το μοίρασμα με τέτοιο τρόπο, ώστε όλοι να είναι αμφότερες πλευρές ικανοποιημένες;
Μοιράστε τις δουλειές με σωστό τρόπο, λειτουργώντας τες ως καθήκον που έχουν τα άτομα της σχέσης που ζουν στο ίδιο σπίτι και κάντε τες να μοιάζουν πιο απλές απ΄ ό, τι είναι. Πώς; Διάβασε παρακάτω.
Χωρίστε τις δουλειές βάσει του τι αρέσει περισσότερο στον κάθε ένα να κάνει
Για παράδειγμα, εσένα μπορεί το καλύτερο σου να είναι το πλύσιμο των πιάτων και του συντρόφου σου το πλυντήριο ρούχων. Έτσι τα μοιράζεται ανάλογα. Αν από την άλλη συμπέσετε ως προς το ποια δουλειά σας αρέσει περισσότερο, τότε ρίξτε κλήρο για να είναι δίκαιη η μοιρασιά.
Ας υποθέσουμε ότι ο σύντροφος Α μισεί πλυμένα ρούχα στα. Καλάθια που συνεχίζουν να συσσωρεύονται στη γωνία της κρεβατοκάμαρας και πρέπει να μπουν στις ντουλάπες και τα συρτάρια, αλλά του αρέσει να σχεδιάζει γεύματα και να κάνει τα ψώνια της εβδομάδας. Τον σύντροφο Β, από την άλλη πλευρά, δεν τον πειράζει καθόλου να διπλώνει και να τακτοποιεί τα ρούχα — μέχρι να ακούσει ένα podcast φέρνει εις πέρας ένα καλάθι (ή τρία) αλλά δεν θέλει τα ψώνια. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις προτιμήσεις το σύστημα λειτουργεί καλύτερα.
Η μια πλευρά δεν διαφεντεύει την άλλη
Ως θεραπεύτρια ζευγαριών, η Tιάνα Φρέζιερ λέει πως βλέπει συχνά τους συντρόφους στα ζευγάρια να κολλάνε σε μια δυναμική υπερλειτουργίας/υπολειτουργίας — όπου η μια πελυρά κάνει περισσότερα από τα οικιακά της καθήκοντα και η άλλη λιγότερα. Ο σύντροφος που υπολειτουργεί μπορεί να μην αισθάνεται σίγουρος ότι μπορεί να ανταποκριθεί στα υψηλά πρότυπα αυτού που υπερλειτουργεί, επομένως είτε παραμελεί εργασίες είτε καταβάλλει ελάχιστη προσπάθεια.
Αυτό, όπως είναι λογικό, απογοητεύει την πελυρά που υπερλειτουργεί, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε γκρίνια και αγανάκτηση. Τα ζευγάρια που χωρίζουν την οικιακή εργασία, σπάνε με επιτυχία αυτόν τον κύκλο. Αυτός που υπερλειτουργεί σταματάει να αναλαμβάνει τόσα πολλά, ενθαρρύνει τον σύντροφό του να εξελιχθεί και τον επαινεί. Μπορεί ο σύντροφός μας να μην κάνει τα πράγματα ακριβώς όπως αρέσει σε εμάς, αλλά πρέπει να καταλαβαίνουμε ότι μερικές φορές το «αρκετά καλό» είναι, πράγματι, αρκετό.
Στην περίπτωση που είμαστε ο σύντροφος που υπολειτουργεί, η διαβεβαίωση προς την/τον σύντροφό μας ότι μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στις εργασίες και ότι μπορεί να βασιστεί σε εμάς για να ολοκληρώσουμε αυτό που συμφωνήσαμε, είναι το κλειδί.
Γίνετε ευέλικτοι
Τα ευτυχισμένα ζευγάρια που μοιράζονται με επιτυχία τα οικιακά καθήκοντα ξέρουν δεν είναι υποχρεωμένα να κρατάνε κάτι σταθερό. Εάν η τρέχουσα κατανομή των εργασιών δεν λειτουργεί ή οι συνθήκες αλλάξουν, είναι ανοιχτά σε αναπροσαρμογές και επαναδιαπραγμάτευση.
«Τα ζευγάρια που δίνουν προτεραιότητα στην ευελιξία αναγνωρίζουν ότι μόνο και μόνο επειδή έχει ανατεθεί μια αγγαρεία σε ένα άτομο δεν σημαίνει ότι ο άλλος σύντροφος δεν μπορεί να επέμβει και να βοηθήσει όταν χρειάζεται», λέει η Πίραστεχ.
«Η ευελιξία στην πρράξη αντιπροσωπεύει τις αλλαγές που μπορεί να συμβούν στα τυπικά μας χρονοδιαγράμματα — όπως οι προθεσμίες στην εργασία ή μια αδιαθεσία. Αν κάτι δεν λειτουργεί, τα ευτυχισμένα ζευγάρια επιστρέφουν στο τραπέζι της κουζίνας για να αναδιοργανωθούν με υποστηρικτικό τρόπο».
